When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
“ผมคิดว่าคุณวิทยาคงแจ้งแล้วว่าคุณต้องทำอะไรบ้าง” โกศลเอ่ยน้ำเสียงราบเรียบ จัดการส่งคำสั่งซื้อหุ้นไปแล้วก็เงยหน้ามองหญิงสาวเต็มตาอีกครั้ง โกศลเคยเจอวิทยาสามหรือสี่ครั้งจำหน้าได้ แต่หญิงสาวตรงหน้าไม่ค่อยมีเค้าโครงหน้าวิทยาสักเท่าไหร่ หรือเธอจะเหมือนแม่ดูใบหน้าไร้เครื่องสำอางอ่อนหวาน รูปร่างเล็กบอบบางน่าเอ็นดู จะว่าไปเขาก็ชอบผู้หญิงน่ารักๆ ใสๆ แบบนี้เหมือนกัน “สวัสดีค่ะ ดิฉันชื่อรินรดา เพชรประกายค่ะ” รินรดาแนะนำตัวอย่างเป็นทางการ “เป็นลูกสาวของคุณวิทยาจริงๆ เหรอ” เสียงชายหนุ่มเอ่ยถามอย่างไร้มารยาท เขาไม่ยอมถอนแว่นกันแดดออกแม้จะอยู่ในห้องแล้วก็ตาม “ใช่ค่ะ ดิฉันเป็นลูกสาวคนเล็กค่ะ พี่สาวชื่อมาติกาค่ะ” ได้ยินเพียงเท่านั้นพิชญะถึงกับแหงนหน้าหัวเราะ เขาลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วเดินวนรอบตัวหญิงสาวราวกับจะพิจารณาดูสินค้าที่ตนเองจ่ายเงินไป แล้วจ้องเขม็งไปที่ใบหน้าหวาน เพ่งพินิจว่าเธอเคยถ่ายรูป