Yükselmek için düşmek, arınmak için kirlenmek, çıkmak için batmak lâzım. Yeniden doğmak için ölmeli insan bir kerre, ruh olmak için teni yakmalı kadın ve suyun serinliğini bilmek için ateşe düşmeli kadın. (Nazan Bekiroğlu) Irmak Yeşilada, on yedi yaş doğum gününden bir kaç gün sonra korkunç bir cinayete tanık olur. Evlerini basan gizemli adamlar ailesini katletmiştir. Ancak O'nun için de korkunç bir tuzak kurmuşlardır. Irmak tuzağın içinde senelerce oradan oraya savrulur, bütün hayatı ellerinden kayıp gitmiştir. Taa ki bir sabah hiç tanımadığı bir kadın onu uyandırana kadar. Hayat ona ikinci bir şans mı vermiştir? Yoksa zihni aynı kabusu tekrar tekrar yaşattığı bir oyun mu oynuyordur? Unuttuğu bir adam, vazgeçtiği bir adam vardır geçmişinde. Sonunda hem cinayetlerin sırrına ulaşacak, hem de bu iki adam arasında seçim yapacak ikinci bir şansa sahip olmuştur.

Birini öldürdüğünü düşünen Loya, öldürdüğü adamın hayatının tam ortasında bulur kendini... Belki de öldürmemiştir, öldürülmüştür... Belki de hayalini kurduğumuz her şey başka bir dünyada mümkündür! Loya Demirkan önünde sonunda bir seçim yapmak zorunda kalacak, peki Loya hayalleriyle inşa edebileceği yeni bir şansı mı isteyecek? Yoksa her şeyi bırakıp başladığı yere geri mi dönecek?

DÜŞ DAHA BAŞINDAN BİR ANIDIR!!!(Oruç Aruoba) Sonsuz bir aşkın içinde kayboldu Tanrıça.. Bütün şairler, söylenen bütün sevda sözleri, yaratılmış her şey onları anlattı yüzyıllarca. Şimşeklerle düştü iki aşık, Zeus'un lanetiyle.. Ayrı yerlerde iki ölümlüydü onlar artık... Biri maviye aşık, diğeri mavinin ta kendisi. -------- Yıldızlardan derlemem vardığım yargıları, Oysa müneccimliği enikonu bilirim; Ama anlatmam iyi ve kötü yazgıları: Ne âfet ve kıtlıklar, ne altüst olan mevsim. Ânlara fal bakamam, geleceği göstermem; Söylemem kime şimşek, yağmur ve rüzgâr kısmet, Tahta geçeceklere ikbal müjdesi vermem Gökkubbede bulsam da türlü türlü alâmet. Senin gözlerindedir bildiğim her ne varsa, O değişmez yıldızlar kaynağıdır sanatın, Birlikte yaşar gerçek ve güzellik yaşarsa; Sen sürdür varlığını, sürüp gitsin kaç batın.  Yoksa, senin gelince sonun - bu falcı bilir Gerçekle güzelliğin kıyamet günü gelir.-William Shakespeare  

Yetimhanede büyümüş bir kız çocuğudur Luna. Doğumuyla ilgili hiç bir fikri olmamasına rağmen, bu gizem 13 yaşına geldiği gün değişmeye başlayacaktır. Daha önce hiç görmediği başka bir dünyada kendini bulmasıyla sırlar da çözülmeye başlayacaktır.