Dreame Stories | Great Story Starts Here

Story By LaZy./เลซี่.

LaZy./เลซี่.

677Followers

20.9KREAD

ABOUTquote

สวัสดีค่ะ นักอ่านทุกคน ? สำนักพิมพ์รุ่งสุคนธ์ ติดต่อเพจเฟซบุ๊ก: Lazy./เลซี่./รุ่งสุคนธ์ สำนักพิมพ์ ยินดีต้อนรับเข้าสู่โลกแห่งจินตนาการ ผลงานจากนามปากกา LaZy./เลซี่./Lazy woman ข้อมูลติดต่อสอบถาม เพจเฟซบุ๊ก โดยค้นหาด้วยชื่อด้านล่างนี้ Lazy./เลซี่./รุ่งสุคนธ์ สำนักพิมพ์ ผลงานทั้งหมดในรูปแบบอีบุ๊กวางจำหน่ายแล้ว สั่งซื้อหรือติดต่อสอบถามได้ที่เพจเฟซบุ๊ก Lazy./เลซี่./รุ่งสุคนธ์ สำนักพิมพ์ สามารถอ่านได้จนจบ ผลงานทั้งหมด (อัปเดตปี 2024) 1. [The hospital] คุณหมอคะ มีรักมาเสิร์ฟ (วายุ x ญดา) [พ่อแม่วาโย] 2. [The hospital] รักสุดใจ ยัยหมอตัวร้าย! (พัช x อร) [พ่อแม่พอตเตอร์ พระพาย] 3. [The hospital] คุณหมอ พ่อลูกอ่อน (ชัยย์ x น้ำผึ้ง) [พ่อแม่น้ำเหนือ น้ำชา] 4. [The hospital] หลงรัก หมอใจร้าย! (ไทม์ x ชิลล์) [พ่อแม่วิลล์ มิลล์] 5. [Bossy] บงการรัก บงการร้าย! (ไทป์ x แอนนี่) [พ่อ แม่ อิทธ์ อัทธ์] 6. [CASINO] รักต้องเลือก (เควิน x เพียงฟ้า) [พ่อแม่เพียงฝัน และลูกมาเฟียคนอื่น ๆ] 7. Bad Love of devil รักร้ายของนายปีศาจ (น้ำเหนือX พระพาย) 8. Bad Love of Cold รักร้ายของนายเย็นชา (วิลล์ x พิ้งค์พราว) 9. Bad Love of Evil รักร้ายของนายสารเลว (พอตเตอร์ x เพียงฝัน) 10. Bad Love of Prince รักร้ายของคุณชาย (วาโย x ปลายฝน) 11. พันธนาการรัก พันธนาการร้าย! (อิทธ์ X พัดชา) 12. กับดักรัก กับดักร้าย! (อัทธ์ X ลินิน) 13. รักต้องห้าม PART I (คาลเวิร์ต X มินตรา – เคเรนด์ X มิล่า) 14. ต้องห้ามรัก (คาลเวิร์ต X มินตรา – เคเรนด์ X มิล่า) 15. Bad Love of Doctor รักร้ายของคุณชายหมอ (น้ำชา X ติณณภพ) 16. Savage Love ร้ายรัก (น้ำไนล์ x เขินอาย) 17. Losing Love พ่ายรัก (สายฟ้า x ขนมแป้ง) 18. Warm Love อุ่นรัก (เตชินท์ x พิ้งค์พลอย) 19. ดาราลวงรัก (กรุงโรม x ดาราภัส) Sense of Love Project 20. F*ck Love บ่วงรัก (แพทริค X ทับทิม) 21. วิวาห์(ห)วาน (พายุ x แพตตี้) 22. [Boss] พาวินท์ 23. [Boss] พาทิศ 24. [Boss] พาคินณ์ 25. ตาม(รัก)เมียคืนเดียว 26. ฉันจะมีแฟนก่อนวาเลนไทน์ Valentine\\\'s day 27. เมื่อไหร่จะพอ... 28. ไม่ได้หมดรัก...แต่พอแล้ว (The Law) 29. สิ้นสุดทางเสือ... (ธันวา) 30. อุ้มบุญให้คุณสามี(คนอื่น) [เซตสองพี่น้อง เจตนัย-จิณณะ] 31. เมียตัวแทนที่(ไม่)รัก 32. เกิดใหม่ทั้งที...อยากมีผัวเป็นตัวเป็นตน [เซตสองพี่น้อง เจตนัย-จิณณะ] 33. Bad Dragon ร้ายรักพี่ชายแสนร้าย (เซตร้ายรัก) [] 34. ไม่รักกัน...ฉันจะไป [] 35. อย่างไรเขาก็(ไม่)รัก (ดรามา) [] 36. สมภาร(ไม่)กินไก่วัด [] 37. หย่ารัก...สามีไม่รักดี (ดรามา) [] 38. หย่าสักที...ฉันจะมีผัวใหม่ [] 39. เขา(ไม่เคย)รัก [] 40. ไม่เคยคิด...จะเลิกรัก (The Law) [] 41. คล้ายว่ารักเมียแต่ง [] 42. ไม่รักแล้ว...ก็อย่ามารัก [] 43. หย่ารักเมียชัง [] เรื่องต่อไป... ในฐานะแม่ของลูก

หย่ารักเมียชัง

Updated at Oct 24, 2024, 09:00

เกลียดแสนเกลียดอย่างไรนั้นเธอก็เป็นแม่ของลูก ขับไล่ไสส่งจนเธอทนไม่ไหว ดอกไม้บอบช้ำสักวันก็คงต้องหลุดลอยไปตามสายลม... ในวันที่เขายากที่จะไขว่คว้ามันกลับคืนมา ตัวอย่าง... "ทำไมทำอย่างนี้คะ ทำไมถึงไปรับลูกมาให้คนอื่นเลี้ยงแบบนี้" ว่าด้วยความใจเย็น เธอพยายามควบคุมสติของตัวเองให้ได้มากที่สุด เพราะตอนนี้รู้ดีว่าเขาไม่ต่างจากเชื้อเพลิง หากเธอโมโหทุกอย่างก็คงพัง "พิมไม่ใช่คนอื่น" เอ่ยเสียงเรียบเช่นกัน ทำให้ม่านมุกปรายสายตามองบุคคลที่สาม ที่ไร้มารยาทยืนฟังคนอื่นเขาคุยกัน "ทำไมจะไม่ใช่คนอื่น ไม่ใช่แม่ ไม่ใช่ญาติ ไม่ใช่คนรู้จักฉันเสียด้วยซ้ำ" เอ่ยออกมาด้วยน้ำโห ตอนนี้ลูกไม่อยู่ เธอไม่จำเป็นต้องใจเย็น "อย่าลืมว่าปุยเมฆก็ลูกฉัน และนั่นก็พิม...ผู้หญิงที่ฉันจะแต่งงานด้วย" "ฮะ..." เธอไม่อยากจะเชื่อหู เขาพูดมันออกมาทั้ง ๆ ที่ยังไม่หย่ากับเธอเสียด้วยซ้ำ...

like

ไม่รักแล้ว...ก็อย่ามารัก

Updated at Sep 29, 2024, 19:50

'ถ้าฉันไม่รักพี่แล้ว...ก็อย่ามารักฉันก็แล้วกัน!!' เธอทำทุกวิถีทางเพื่อให้เขามารัก กอดขาอ้อนวอนเพียงใดเขาก็ไม่เห็นค่า ทว่า วันนี้เขากลับเป็นฝ่ายกอดขาอ้อนวอนเธอเสียอย่างนั้น... ตัวอย่าง... "ต้องการอะไรคะ" เขามองหน้าเธอนิ่ง แววตานั้นยากจะคาดเดา "_" "อ้อ ถ้าพี่ว่างแล้ว ก็นัดวันหย่าได้เลย" น้ำเสียงของเธอนั้นเยือกเย็นอย่างที่ไม่เคยได้ยินมาก่อน เจนจิราไม่เคยมองเขาด้วยแววตาแบบนี้เลยสักครั้ง "ทำไม เวลานี้เธอไม่ควรพูดแบบนี้นะ" "แล้วเวลาไหนคะ" "_" "เวลาที่พี่อยู่กับอีนั่นเหรอ..." กระแทกเสียงชัด ๆ กับคำว่าอีนั่นให้เขารู้สึก หากยังไม่รู้เธอก็อยากจะบอกอีกครั้ง "ฉันพยายามกับพี่มามากแล้ว อึก พยายามจนลืมว่ามีคนรอฉันอยู่ ตอนนี้ฉันจะปล่อยพี่ไป ไปจากฉันสักที" "ไม่ใช่ตอนนี้" "_" "ตอนนี้เธอกำลังตัวคนเดียว" เจนจิราเห็นความเป็นห่วงในแววตาของเขา นั่นยิ่งทำให้เธอเกลียด "อย่ามาสงสารฉัน อย่าทำแบบนี้" กัดฟันพูดน้ำตาคลอ "ฉันไม่ได้เหลือตัวคนเดียว ฉันมีคนที่รักฉัน ที่ไม่ใช่พี่"

like

สมภาร(ไม่)กินไก่วัด

Updated at Jul 28, 2024, 23:00

ปากบอกจะไม่รัก แต่ใจชักจะไม่รักดี สมภารแก่ ๆ คนนี้ ขอกินไก่วัดเนื้ออ่อนสักหน่อยก็แล้วกัน... ตัวอย่าง... "บอกแล้วไงว่าอย่ามาง้อ" เธอว่าเสียงแข็ง พลางมองตาขวาง โธ่แม่คนดี...ตอนนั้นไม่คิดว่าจะคิดถึงขนาดนี้เสียหน่อย "ขอโทษ ไม่ได้อยากพูดเลย" ปรินทร์ว่าเสียงอ่อน ยื่นมือไปแตะข้อศอกของหล่อนราวกับกำลังขอส่วนบุญส่วนกุศล "ไม่ได้อยากพูด แล้วพูดมาทำไมคะ ไหนบอกเป็นเจ้านายไม่ควรคบกับลูกน้องไม่ใช่เหรอคะ" เธอใช่ลูกน้องธรรมดาเสียเมื่อไร เธอเป็นเด็กในการปกครองของเขา ที่ต้องดูแลเป็นอย่างดี "ตอนนี้ไม่คิดงั้นแล้ว" เพราะจริง ๆ เขามีความลับที่เธอยังไม่รู้ ปรินทร์กลัวว่าเธอจะรับไม่ได้ ซึ่งเป็นความกลัวที่ตนต้องเผชิญเพียงลำพัง แต่หลังจากคุยกับคนเป็นพี่ ชายหนุ่มอยากก้าวข้ามความกลัวเหล่านั้นไป "ไม่ต้องมาพูดเลยค่ะ ออกไป ไม่ต้องเข้ามาใกล้" ตอนนั้นทำเธอเสียใจมากแค่ไหนไม่เคยลืม อยากทำอะไรก็ทำ อยากปฏิเสธเธออย่างไรก็พูดมา พออยากคบก็มาขอกันง่าย ๆ แบบนี้เลย เธอไม่ใช่คนใจง่ายเสียหน่อย "มุก ยกโทษให้ได้ไหม" "ไม่ค่ะ" ปฏิเสธเสียงแข็ง พลางเบี่ยงตัวหนี แต่ก็ถูกคนชอบฉวยโอกาสรั้งเอวบางไว้ ตัวของเขาใหญ่มาก มากพอที่จะยกตัวเธอขึ้นโดยไม่ต้องออกแรงมากเลยสักนิด "ปะ ปล่อยนะคะ" "มุก...มุก" "อะไร" "มุก พี่ขอโทษ...เราคืนดีกันนะ" เพราะเขาโอบกอดตัวเธอทางด้านหลัง ทำให้ไม่เห็นว่ามุมปากสวยยกยิ้มขึ้นมา แต่ใครเล่าจะยอมง่าย ๆ อย่างนี้ต้องปล่อยให้ตามง้อสักหน่อย เอาให้เข็ด เอาให้หลาบจำ แล้วอย่ามาทำร้ายจิตใจกันอีก.... ----------

like

ไม่เคยคิด...จะเลิกรัก (The Law)

Updated at Jul 28, 2024, 20:00

หย่าร้างกันไป จนเธอมีใหม่ ใกล้แต่งงานอีกหน แต่เขายังอยู่ที่เดิม ไม่เคยคิด...จะเลิกรักเธอเลยสักครั้ง ทว่าเหตุการณ์ไม่คาดฝัน เมื่ออยู่ ๆ เธอก็ถูกจับข้อหาฆ่าผัวใหม่ตาย และเขาต้องเป็นทนายความให้กับเธอ ตัวอย่าง... เรียนเชิญ คุณอลัน เกียรติภูมิ เป็นการ์ดสีชมพูที่วางไว้บนโต๊ะทำงานมานานกว่าสองอาทิตย์แล้ว เจ้าของห้องตั้งใจวางไว้เตือนสติตัวเอง ลังเลสองจิตสองใจว่าจะไปงานแต่งงานของเธอดีหรือไม่ ไปในฐานะเพื่อน...หรือฐานะสามีเก่า หากทำอย่างนั้นสามีใหม่ของเธออาจจะไม่พอใจ แต่ก็อยากจะไปยินดีให้กับรักครั้งใหม่ของเธอ หากสาวเจ้าตั้งใจส่งมาเชิญ แล้วเขาจะปฏิเสธอย่างไรได้ "หึ..." เขาหัวเราะเบา ๆ พร้อมกับยกมือขึ้นกุมขมับ เมื่อเส้นเลือดข้างขมับเต้นตุบ ๆ ด้วยความเครียดที่เกิดขึ้นกะทันหันอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว น้ำตาที่ส่อเค้าจะไหลออกมานี้เขารู้ว่ามันเกิดจากอะไร หัวใจชาวาบ...เจ็บแปล๊บยามนึกว่าเธอกำลังแต่งงานใหม่ อยากรู้นัก...อยากรู้เหลือเกินว่าการตัดสินใจของเธอนั้นมีเขาไหม เพราะหมดรักกันแค่นั้นหรือ เธอถึงทิ้งเขาไป ชายหนุ่มยังจำวันหย่าได้ดี...และไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นเร็วขนาดนี้ เธอทำอย่างกับว่าแอบคบชู้ระหว่างอยู่กินกับเขา เธอทำอย่างกับว่าไม่เคยรักกัน ปากบอกว่ารู้สึกอิ่มตัว แต่ทำไม...เขาไม่ได้รู้สึกเช่นเดียวกับเธอเลยสักนิด ...นั่งซึมไปสักพัก เวลาบนผนังก็บอกเวลาเลิกงาน อลันกำลังจะลุกขึ้นยืน ทว่าเสียงโทรศัพท์กลับดังขึ้นขัดจังหวะเสียก่อน ครืด... ครืด... "หึ ถ้าไม่ถึงเวลาเลิกงานก็คงไม่ดังสินะ" เขาแค่นหัวเราะออกมาเบา ๆ อย่างว่า...เหมือนกับร้านอาหาร หากคิดจะล้างครัวก็มีลูกค้า หากจะเลิกงานก็มีสายเรียกเข้า ชายหนุ่มส่ายหน้าเบา ๆ ก่อนจะคว้าเสื้อสูทมาพาดไว้ที่แขนแทนการสวมใส่ เขายื่นมือไปรับโทรศัพท์สำนักงานที่ตั้งอยู่บนโต๊ะทำงาน ติ๊ด! [เรียนสายทนายอลันครับ] เสียงต้นสายนั้นไม่คุ้นหูเท่าไหร่นัก เดาว่าผู้ช่วยของเขาเป็นคนโอนสายนี้มาให้ "ครับ ผมถือสายอยู่" เขาตอบรับเสียงนิ่งเรียบ พร้อมกับเหลือบสายตาไปมองนาฬิกาเป็นระยะ ๆ ทว่า [พอดีว่าคุณโยษิตาร้องขอให้คุณมาเป็นทนายให้ครับ] "หือ..." เขานิ่งไปชั่วขณะ เปลือกตาหนากะพริบปริบ ๆ สิ่งที่ได้ยินอย่างไม่ทันได้ตั้งตัวนั้นทำเอาร่างหนาเซถลา "วะว่าไงนะครับ" ถามย้ำอีกครั้ง แข้งขาอ่อนแรง ชายหนุ่มทรุดกายลงนั่งที่เก้าอี้ทำงานอีกครั้ง ใจของเขานั้นร่วงลงพื้น หัวก็คิดเตลิดเปิดเปิงเพราะคนที่ต้องการทนายนั้นไม่ใช่เรื่องดีแน่ [เธอตกเป็นผู้ต้องสงสัยคดีฆาตกรรมครับ ตอนนี้ถูกควบคุมตัวที่สน.หากว่าคุณทนาย...] เสียงต้นสายนั้นดังเบาลงเรื่อย ๆ ในโสตประสาทการได้ยิน อลันไม่อยากเชื่อสิ่งที่ได้ยิน หูของเขาดับไปชั่วขณะ ได้ยินเพียงเสียงวิ้ง ๆ พร้อมกับก้อนเนื้อในอกข้างซ้ายที่กำลังทำงานอย่างหนัก... ฆาตกรรมอย่างนั้นหรือ โยษิตาเนี่ยนะ... อลันจะไม่ตกใจขนาดนี้ถ้าเจ้าของชื่อนี้ไม่ใช่เมียเก่าของเขา ชายหนุ่มไม่เชื่อว่าภรรยาเก่าของเขาจะฆ่าใครได้

like

คล้ายว่ารักเมียแต่ง

Updated at Jul 25, 2024, 23:00

เขายอมรับผิดชอบลูกในท้องด้วยการแต่งงาน ยอมประกาศให้คนทั้งโลกรู้ว่าเธอนั้นเป็นเมียของเขา ทั้ง ๆ ที่ผ่านมาพยายามปกปิด จนเธอหลงดีใจว่าเขาคงรัก แต่ที่ไหนได้...เธอก็แค่คนหน้าคล้ายแฟนเก่าของเขาแค่นั้น ตัวอย่าง... "พอได้แล้วปิ่น เสียงดังเดี๋ยวลูกได้ยิน" เขาเปลี่ยนเรื่อง ไม่อยากให้ลูกรับรู้ว่าพ่อแม่มีปัญหา "ไม่ เรายังคุยกันไม่จบ พี่ด่าฉันสิ พี่ตีฉัน พี่ตบฉันก็ได้ ทำให้ฉันรู้สึกว่าพี่ไม่รักฉัน!" เขาทำทุกอย่างให้มันคลุมเครือไปหมด เล่นกับความรู้สึกของเธอจนแยกไม่ออกว่าอันไหนที่เรียกว่าไม่รัก "_" ณัฐกฤตส่ายหน้าเบา ๆ ยกแขนขึ้นมองเวลาบนนาฬิกาข้อมือ ท่าทีของเขาทำให้ปิ่นมุกอดไม่ได้ "หย่าไหมคะ" เขาจะได้ไปทำตามใจตัวเอง แต่ทว่าพอคนเป็นสามีได้ยินก็เกิดไม่พอใจขึ้นมา "หย่าได้ยังไง แล้วลูกล่ะ" เขามีสีหน้าหงุดหงิด แทบไม่อยากเชื่อหูว่าอยู่ ๆ เธอก็เอ่ยพูดมันออกมา "แล้วพี่รักฉันไหม" "_" "ช่วยโกหกฉันสักนิดว่า ฮึก พี่รักฉัน" ถ้าเขาพูด หรือหลอกเธอสักนิดว่ารัก เธอก็พร้อมจะเชื่อ แต่นี่เขาเล่นไม่พูดอะไรเลย "_" ณัฐกฤตเบือนหน้าหนี "ขอโทษ" "ขอโทษ? ฮึก ทำไม" "_" "พี่จะทิ้งฉันกับลูกไปเหรอ" เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ภาวนาให้เขาปฏิเสธ ทว่า "พี่จะรับลูกไปเลี้ยงเอง ถ้าเธอจะหย่า" มันเจ็บเสียยิ่งกว่า ที่เขาไม่เอาเธอ

like

Bad dragon ร้ายรักพี่ชายแสนร้าย

Updated at May 29, 2024, 19:00

เพราะความรักที่เป็นไปไม่ได้ มันจึงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะรักเธอ ตัวอย่าง... “เราเลิกกันเถอะ” “_” “ฉันอยากให้เราจบกันแค่นี้” ในหูของผมมันอื้ออึงไปหมด แข้งขาก็อ่อนแรง ผมไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงพูดอย่างนี้ มากกว่าความเสียใจคือความสับสน “เธอ...ล้อฉันเล่นเหรอ” “ไม่ใช่ค่ะ ฉันพูดจริง ๆ” ผมส่ายหน้าเบา ๆ “ทำไม” “_” “หรือเธอไม่ได้รักฉัน” “ฉัน...” แก้มใสเบือนหน้าหนี เธอยกมือขึ้นปาดน้ำตาออก ก่อนจะค่อย ๆ หันมามองผมอีกครั้ง “ฉันเบื่อ ฉันหมดรักเฮียไปเฉย ๆ” “ห้ะ...” เธอตอบออกมาแบบนี้ก็ทำให้ผมพูดไม่ออก ไม่มีสัญญาณบอกเลยว่าเธอหมดรักผมแล้ว ทว่าขณะนั้นเองที่คำพูดเพื่อนของเธอที่เคยบอกผมก็ลอยเข้ามาในหัวอีกครั้ง “เธอบอกว่าไม่ได้ชอบพี่ ไม่คิดว่าอยู่ ๆ ก็คบกัน” ผมกะพริบเปลือกตาปริบ ๆ สับสนมึนงงกับตัวเอง ที่ตอนแรกคิดว่ายังไงเธอก็รักผม ไม่มีทางที่จะเป็นอย่างที่เพื่อนของเธอพูด แต่ทำไมมันถึงเป็นแบบนี้ หมดรักเหรอ...โกหกทั้งเพ “เธอไม่ได้รักฉันตั้งแต่แรก” ผมพึมพำออกมาเบา ๆ ซึ่งแก้มใสก็ตกใจ ใบหน้าเล็กส่ายไปมาพยายามปฏิเสธ ทว่าความรู้สึกของผมมันพังทลายลงไปแล้ว ผมไม่ต่างจากคนโง่เลย...

like

เขา(ไม่เคย)รัก

Updated at May 29, 2024, 19:00

เขาปฏิเสธจะคบหากับเธอจริง ๆ จัง ๆ นั้นเป็นเพราะเขามีคนในใจที่อยากแต่งงานด้วย กระทั่งมีลูกด้วยกัน เขากลับมาขอคืนดี นึกคิดว่าเขารัก แต่ที่ไหนได้...เขาโดนหล่อนคนนั้นปฏิเสธมาต่างหาก แล้วเธอจะทนเพื่อ? ตัวอย่าง... "ฉันถามว่าได้เอากับมันไหม" ความอดทนทั้งหมดทั้งมวลมันพังลงมาทันควัน มัดไหมน้ำตาไหลพราก เขาเล่นกับความไว้ใจของเธอ หลอกลวงปั่นประสาทราวกับเห็นว่าเธอเป็นคนโง่ "เปล่า" ชายหนุ่มเองก็ยืนยันคำเดิม เขาพูดความจริง แต่เธอกลับส่ายหน้า "จะโกหกฉันไปถึงไหน ฮึก เห็นฉันโง่ หลอกง่าย ฮึก เห็นฉันเป็นอะไร เป็นควายกินหญ้าหรือไง!" หญิงสาวตบะแตก เขาปกปิด ปิดบังเธอทุกอย่าง ขณะเดียวกันที่เรื่องของเธอเขากลับรู้ทุกเรื่อง การกระทำของเขานั้นไม่สงสารเธอ ไม่สงสารลูก ไม่แฟร์...ไม่แฟร์เลยสักนิด "ไม่ใช่อย่างนั้นมัด ผมขอโทษ" "ขอโทษ?" "_" "ขอโทษที่โกหกฉัน หรือขอโทษที่ไปเอากับมันมา" ว่าเสียงแข็ง น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความโมโหนี้ทำให้ฐากูรเองก็เสียใจ เขาพูดอะไรเธอไม่เชื่ออีกต่อไป เพราะที่ผ่านมานั้น...เขาโกหกเธอทุกอย่าง

like

หย่าสักที...ฉันจะมีผัวใหม่

Updated at Apr 24, 2024, 00:50

เขามีโลกหลายใบ โกหกหลอกลวง เห็นเธอเป็นแค่ของตายใกล้มือ ทว่าพอขอหย่า เขากลับไม่ยอม โธ่พ่อคุณ...หย่าสักทีเถอะ เธอจะมีผัวใหม่ ตัวอย่าง... "พอสักทีเถอะ! คิดว่าฉันโง่มากเลยเหรอ คิดว่าจะทำอะไรก็ได้ จะมั่วแค่ไหนก็ได้งั้นสิ หึ ทุเรศ เฮงซวย!!" ผัวเฮงซวยแบบนี้ เธอไม่เอาแล้วล่ะ ที่มาวันนี้ก็ไม่ได้คิดอาลัยอาวรณ์ แค่จะเอาหลักฐานแล้วก็กลับแค่นั้น "ฟังก่อนนะ คือ..." เพียะ!! เพราะเขาไม่คิดที่จะหยุดแก้ตัว ฝ่ามือบางเลยยกขึ้นฟาดใส่หน้าเขาอย่างแรง ตั้งแต่แต่งงานกันมา...เธอไม่เคยคิดจะตบหน้าเขาเลยสักครั้ง แต่ตอนนี้มันเหลืออดมากเลยจริง ๆ "พอสักที! ฉันจะฟ้องหย่า ฮึก ฟ้องที่พี่มีชู้ แล้วก็จะฟ้องชู้ด้วย" เสียงของเธอสั่นเครือ อนาวินค่อย ๆ หันหน้ากลับมามองเธอ ความชาวาบบนใบหน้าที่ไม่ได้ตั้งตัวนั้นทำให้มึนเล็กน้อย "ฉันไม่หย่า" ว่าเสียงเข้ม ถอนหายใจออกมาเบา ๆ เธอคงรู้หมดแล้วเรื่องที่เขาโกหกที่ผ่านมา ก็ไม่เห็นจำเป็นต้องแก้ตัวอีกต่อไป "ทำไม อึก ทำไมไม่หย่า" เอ่ยถามทั้งน้ำตา จะว่ารักก็ไม่ใช่ คนรักกันไม่มีทางทำแบบนี้กับเธอ "_" ตอบไม่ได้ แค่คิดว่าตัวเองคงขาดเธอไม่ได้ การมีแพรไหมอยู่ข้างกายนั้นมันดีกว่าไหน ๆ "อยากเก็บฉันไว้เป็นของตายใกล้มืองั้นสิ ฮึก จะเรียกใช้ตอนไหนก็ได้ จะทำอะไรก็ได้ พอเบื่อก็วางทิ้งไว้ พออยากใช้ใหม่ก็แค่หยิบมันขึ้นมา" ว่าทั้งน้ำตา เขาทำอย่างกับเธอเป็นสิ่งของไร้ความรู้สึก อยากหยิบอยากใช้ตอนไหนก็ได้ ไม่คิดถึงความรู้สึกของเธอ ---------- หมายเหตุ: มีตอนจบแบบเดียว จบในเรื่อง #ผัวที่ดีคือผัวใหม่

like

หย่ารัก...สามีไม่รักดี

Updated at Apr 24, 2024, 00:43

...มีลูกถึงสองคน คนหนึ่งหกขวบกับอีกคนอยู่ในท้อง แค่นี้ยังไม่พออีกหรือ...เขาถึงคิดเลี้ยงดูเด็กนักศึกษาสาวอีกคน มิหนำซ้ำยังทำมันท้อง คิดเอาลูกของมันมาให้เธอเลี้ยง...บัดซบสิ้นดี สามีไม่รักดีแบบนี้ เธอขอหย่า ตัวอย่าง... "ผม...ไม่รู้จะเริ่มบอกยังไง" เขาค่อย ๆ ถดตัวลงนั่งคุกเข่ากับพื้น ยื่นมือไปกุมฝ่ามือของเธอบนหน้าตัก โดยที่ลัลนานั้นยังนั่งอยู่บนโซฟาดังเดิม เธอมองมือของเขาไม่วางตา หญิงสาวรู้สึกเจ็บปวดไปเสียหมด โดยที่ยังไม่รู้เสียด้วยซ้ำว่าเขาจะบอกอะไร "นา..." "_" "รินบอก อึก รินบอกว่า...รินท้อง" ลัลนาหูอื้อไปชั่วขณะ ราวกับว่ารอบกายหยุดเคลื่อนไหว เธออึ้งตะลึงงันจนพูดอะไรไม่ออก "นา...ผมขอโทษ ผมไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง แต่..." เพียะ! "ไม่รู้เหรอ ไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง พูดออกมาได้!!" ใบหน้าหล่อเหลาหันขวับไปตามแรงตบโดยที่เขายังพูดไม่ทันจบเสียด้วยซ้ำ ลัลนาระเบิดอารมณ์ออกมาทันที "นา...ฟังก่อนนะ" เขาพยายามทำให้เธอใจเย็น ขณะเดียวกันก็เข้าใจว่าเธอคงใจเย็นไม่ได้แล้ว "ผมขอโทษ ผมขอได้ไหม อึก ถ้าเกิดว่าเป็นลูกของผมจริง ๆ ผมอยากให้คุณรับเลี้ยงเด็กไว้ได้ไหม ผมไม่อยากเลิกกับคุณ ไม่อยากหย่า มันเป็นความผิดพลาดนา" เขาพรั่งพรูออกมาไม่หยุด "ไม่รู้ใช่ไหม..." เธอพยักหน้าเบา ๆ เหมือนกับตอบตัวเองเสียมากกว่า "ไม่รู้ใช่ไหม อึก ไม่ว่ารู้ว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไงใช่ไหม" "นา..." น้ำตาของลัลนาไหลออกมาไม่หยุดเช่นกัน เขาพูดมาได้ว่าไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง ก็ไปเอากับมันจนทำมันท้องแล้วบอกไม่รู้ว่าเกิดขึ้นได้ยังไง เธอหันไปคว้าโทรศัพท์มาเปิดรูปภาพที่นางเมียน้อยคนนั้นส่งมาให้ "นี่ไง! นี่ไงที่ทำให้มันท้อง!!" ภาพเปลือยของเขากับหล่อนคนนั้นเธอยังเก็บมันไว้อย่างดี ซึ่งทันทีที่เขาเห็นเปลือกตาหนาก็เบิกโพลงด้วยความตกใจ "นา! คุณไปเอารูปภาพพวกนี้มาจากไหน!" เขาตกใจมาก นึกว่ารินลดาไม่ได้ส่งภาพนี้ให้คนเป็นเมีย แต่ทำไมเธอรู้แล้วแต่กลับเงียบ... ---------- หมายเหตุ: ไม่มีนอกกายนอกใจ ตอนจบจบสุขนิยม เรื่องนี้มีเด็กน่ารัก

like

อย่างไรเขาก็(ไม่)รัก

Updated at Jan 29, 2024, 22:00

พยายามจนสุดแรงยื้อ...อย่างไรเขาก็ไม่รัก วิวาห์รอหย่านี้เธอขอไปเองเสียยังดีกว่าให้เขามาพรากลูกไปจากอก... ตัวอย่าง... "เธอมีอะไรดีให้ฉันต้องรักเธอ" เอ่ยถามเสียงเรียบ มองหน้าของเธอด้วยใบหน้านิ่งเรียบ "เธอทำกับข้าวเก่ง เป็นแม่บ้านที่ดี เป็นหัวหน้างาน เป็นผู้หญิงสมัยใหญ่ แต่งตัวเซ็กซี่ เธอมีดีพอที่จะทำให้ฉันรักเธอไหม" ถ้อยคำที่เอื้อนเอ่ยผ่านริมฝีปากหนาทำเอาเธอสะอึก อิงลดามองเจ้าของคำพูดด้วยแววตาสั่นไหว และยิ่งไปกว่านั้น "เธอมันก็แค่ผู้หญิงไร้ค่าไปวัน ๆ" คำพูดต่อมาของเขาก็ทำเอาเส้นความอดทนของเธอขาดผึ่ง อิงลดาดวงตาเบิกกว้าง ค่อย ๆ ลุกขึ้นยืนประจันหน้า "แล้วไม่ใช่พี่เหรอที่ห้ามฉันทุกอย่าง ไม่ใช่พี่เหรอที่กดขี่ฉัน! ไม่ใช่เหรอ!" ฝ่ามือบางยกขึ้นผลักอกแกร่งแรง ๆ หญิงสาวสติหลุดไปในทันที "_" "ฮึก ฉันทำอะไรไม่ได้สักอย่าง ฉัน..." เธอร้องไห้ออกมาเสียงดัง จะมีแฟนยังไม่ได้เลย เขาสั่ง เขาห้ามเธอทุก ๆ อย่าง แต่ตอนนี้กลับมาบอกว่าเธอไม่มีอะไรดี "ใช่!...ฮึก ฉันมันไร้ค่า" "อิง..." พันธดนย์ไม่เคยเห็นเธอเป็นหนักขนาดนี้มาก่อน คำพูดของตัวเองเมื่อครู่ก็รุนแรงมากจริง ๆ "ฮึก คนไร้ค่าแบบฉัน อึก อยู่ไปก็รกโลกถูกไหมคะ" "อิงลดา..." พันธดนย์ยื่นมือไปข้างหน้า มีบางอย่างสะกิดใจให้เขายื่นมือออกไป ทว่าเธอก็ปัดฝ่ามือของเขาออกอย่างแรง อิงลดายกมือขึ้นเสยผมที่ปรกลงใบหน้า ความร้อนผ่าวของใบหน้านั้นอัดอั้นไปด้วยความโกรธ เธอเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า ดึงเสื้อผ้าของตัวเองที่อยู่บนไม้แขวน กระชากแรง ๆ เพื่อระบายอารมณ์ "เธอจะทำอะไร" กว่าจะเอื้อนเอ่ยออกมาได้ พันธดนย์เม้มริมฝีปากพร้อมกับเท้ามือที่เอวไปด้วย เขามองคนตัวเล็กทว่าท้องโตนี้เก็บข้าวของ เจ้าของร่างบางชะงักเป็นระยะ ๆ เธอร้องไห้ไม่หยุด "ฮึก..ฮือ~" พร้อมกับเก็บของไปด้วย ไม่มีเงินติดตัวหรอก ไม่มีอะไรเป็นของตัวเองเลยสักอย่าง ไม่มีปัญญาเลี้ยงลูกโดยไม่ขอเงินจากครอบครัวเขา เธอรู้แค่ว่าตอนนี้ต้องไป ต้องไปให้ไกลจากเขาคนนี้ "อิง! หูแตกหรือไง!" ถามก็ไม่ตอบ เอาแต่ร้องไห้ พันธดนย์ขยับเข้าไปใกล้ กระชากแขนของเธออย่างแรงจนเสื้อที่อยู่ในมือนั้นร่วงลงพื้น "ฮึก...ปะปล่อย!" "ฉันก็ไม่ได้อยากยื้ออะไรเธอหรอกนะ แต่เธอมีที่ไปงั้นเหรอ มีที่ไป?" เขาถามย้ำอีกครั้ง เธอไม่มีพ่อแม่ ไม่มีญาติผู้ใหญ่ เรียกได้ว่าหัวเดียวกระเทียมลีบก็ยังได้ เห็นอย่างนั้น...อิงลดาจึงยื่นมือไปกระชากโทรศัพท์ของตัวเองจากมือของเขา "สนใจทำไมคะ คนไร้ค่าอย่างฉันตายไปก็คงไม่ได้ทำให้โลกนี้มันขาดอะไรไปหรอกค่ะ" ---------- หมายเหตุ: นิยายมีสองคู่ หนึ่งคู่เป็นคู่หลัก อีกคู่เป็นตัวละครเสริมเพิ่มความฟิน โดยตอนจบของนิยายเรื่องนี้จบสุขนิยม มีตอนพิเศษแถมให้

like

ไม่รักกัน...ฉันจะไป

Updated at Dec 24, 2023, 19:09

เขารับผิดชอบลูกในท้อง ยอมแต่งงานทั้ง ๆ ที่ไม่ได้รัก คิดมาเสมอว่ามันคงเร็วไป ไม่เคยรู้มาก่อนว่าเขากำลังรอใครคนนั้นอยู่ หากพยายามจนสุดความสามารถแล้ว ถ้าไม่รักกัน เธอก็จะไป... ตัวอย่าง... "มันเป็นอดีตไปแล้วผมไม่อยากพูดถึง ตอนนี้ผมอยู่กับคุณ แต่งงานกับคุณ เรามีลูกด้วยกัน" "_" "มันไม่สำคัญหรอก" เขารั้งเธอมากอด ลูบแผ่นหลังบางปอย ๆ อย่างปลอบโยน ชายหนุ่มอยากอยู่กับปัจจุบัน เพราะอย่างไรเมษาก็ไม่มีทางกลับมาหาเขา "ทำไมจะไม่สำคัญคะ เราอยู่ด้วยกัน แต่งงานกัน มีลูกด้วยกัน จดทะเบียน แล้วมันยังไงต่อเหรอคะ ถ้าภีมไม่รักบัว" "_" "ฮึก ถ้าภีมรักบัวบ้าง บัวจะไม่คิดมากแบบนี้เลย" "แต่ตอนนี้ผมก็อยู่กับคุณแล้ว" เขาไม่ปฏิเสธสิ่งที่เธอพูด ร่างบางขยับตัวออกจากอ้อมกอดของเขา "ถ้าอย่างนั้นเอาของไปทิ้งได้ไหมคะ" เปลือกตาหนากะพริบปริบ ๆ เขาไม่อยากให้เธอทำอย่างนั้น "_" "ถ้าภีมไม่รู้สึกอะไรกับแฟนเก่าแล้ว ก็เอาไปทิ้งได้ไม่ใช่เหรอ" ชายหนุ่มกลืนน้ำลายลงคอ สบตากับแม่ของลูก ท่าทีนิ่งเงียบของเขาก็ถือว่าเป็นคำตอบแล้ว "เข้าใจแล้วค่ะ ภีมคงยังไม่ลืมคนเก่า แบบนี้ใช่ไหมภีมถึงไม่รักบัวสักที" "อย่าพูดอย่างนั้นสิ ผมก็อยู่กับคุณ เรากำลังสร้างครอบครัวด้วยกันนะ" "มันจะมีประโยชน์อะไรคะ ถ้าเกิดว่าตัวคุณอยู่กับบัว แต่ใจคุณอยู่กับคนอื่น" ก็ถ้าเขาไม่รัก...เธอก็จะไป

like

พันธนาการรัก พันธนาการร้าย!

Updated at Dec 24, 2023, 19:09

ในวันที่ฉันตั้งท้อง เขากลับมีใครอีกคน มันไม่มีเหตุผลเลยที่ฉันจะเก็บลูกเอาไว้ ถ้าเขารักฉันมันก็ดี...แต่ว่ามันไม่ใช่ -----ตัวอย่าง----- “เหรอ...บางทีเธออาจจะใช้เรื่องนี้เป็นข้ออ้างเพื่อไปหาไอ้นั่นก็ได้ พัดชา...เธอชอบมันใช่ไหม” ฉันขมวดคิ้วให้กับสิ่งที่เขาพูด แล้วทำไมเขาถึงพูดออกมาราวกับว่าเรื่องนี้ฉันผิดเต็ม ๆ ทั้ง ๆ ที่เขาเป็นฝ่ายผิด “นายมันทุเรศ นายพูดออกมาได้ยังไงว่า ฮึก...ฉันจะไปชอบคนอื่น ทั้ง ๆ ฉันพล่ามบอกนายทุกวัน มีแต่นายที่...ไม่เคยเลยที่จะบอกชอบฉัน แถมยังไปเอากับยัยนั่นอีก” ฉันโมโหมาก ๆ ซึ่งเขาก็ไม่สะทกสะท้านกับสิ่งที่ฉันพูด แถมตอนนี้เขายังเปลื้องเสื้อผ้าของเขาออกจนหมดตัว “ฉันไม่ผิดหรอกเธอรู้แค่นี้ก็พอ แต่ที่ฉันพูดมันไม่ผิดเลย...เธอต้องชอบมันแน่ ๆ”

like

เกิดใหม่ทั้งที...อยากมีผัวเป็นตัวเป็นตน

Updated at Dec 24, 2023, 19:09

ตกเป็นจำเลยสังคมจนฆ่าตัวตาย เหตุเพราะถูกหลอกจนกลายเป็นเมียน้อย เกิดใหม่ทั้งทีคราวนี้...ขอมีสามีเป็นตัวเป็นตนเถอะ! ตัวอย่าง... “เจ็บเหรอ” “อึก ปะเปล่า เมื่อกี้แววตาของคุณเหมือนมีเยื่อใย” สรรพนามเปลี่ยนอีกแล้ว จิณณะยังไม่รู้ตัวเองเสียด้วยซ้ำ แต่เธอก็ด่วนสรุปไปแล้ว “_” “ยังรักคุณกานต์อยู่เหรอ” “เปล่า เรื่องของฉันกับกานต์ไม่มีทางเกิดขึ้น เธอเป็นพี่สะใภ้ของฉัน” ได้ยินอย่างนั้นก็โล่งอกไป แต่ก็เล็กน้อยเพียงเท่านั้น “จริงเหรอ” ทว่า “จริงสิ เรื่องของเธอกับฉันยังมีโอกาสเป็นไปได้มากกว่าเยอะ” คำตอบของเขาก็ทำเอาเธอตัวแข็งทื่อ เบญจมาศตาโตพร้อมกับแก้มที่กลับมาขึ้นสีแดงระเรื่ออีกครั้ง เขาพูดอย่างกับ...กำลังบอกชอบเธอเหมือนกัน ซึ่งคำพูดเพียงไม่กี่คำก็เล่นเอาเธอเขินม้วนต้วนแล้ว ถ้าเกิดเขาบอกรัก เธอจะไม่ตัวลอยหรือ

like

วิวาห์(ห)วาน

Updated at Dec 24, 2023, 19:09

ปล่อยให้ชีวิตแต่งงานนั้นเป็นความทรงจำที่สวยงาม เป็นวิวาห์ในวันวานที่ไม่หวนกลับมาอีกครั้ง...แม้นจะพยายามมากแค่ไหน ชีวิตหลังแต่งงานถูกเก็บไว้ในความทรงจำ มันพังลงด้วยตัวของเขาเองไม่ใช่เพราะเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อของเขา ขวัญตา: ฉัน...เป็นเพื่อนสนิทกับพายุมานาน เพียงแค่วันเดียวที่ฉันจะรวบรวมความกล้าบอกรักเขา แต่...อยู่ ๆ เขาก็ร่อนการ์ดวันแต่งงานให้กับฉัน เธอคิดว่าไงล่ะ เขาเป็นของฉันมาตั้งนาน เธอมาทีหลัง อย่าเจ่อ พายุ: แพตตี้สำหรับผมเธอคือผู้หญิงคนหนึ่งเหมือนกับทุกคนที่เคยเจอ ผมเลือกแต่งงานกับเธอโดยไม่รู้ว่าเธอมีความพิเศษอะไร แถมตอนนี้ไม่รู้ว่าเป็นอะไรอีก อารมณ์คนท้องหรืออะไรไม่รู้ เธอเปลี่ยนไปมาก แพตตี้: ฉันไม่ได้เปลี่ยนไปหรอก แต่พี่โง่ไง! พี่ไม่รู้เหรอว่าผู้หญิงคนนั้นเขาคิดอะไรกับพี่!!

like

รักต้องห้าม PART I

Updated at Dec 24, 2023, 19:09

อุ้มลูกข้ามน้ำข้ามทะเลมาหาเขา แต่เขากลับผลักไส ปากบอกรับไว้แค่ลูก หากว่าย้อนกลับมา...เธอจะผลักไสเขาบ้าง ----------- นิยายเรื่องนี้มี 2 คู่ 1. คาลเวิร์ต - มินตรา -----โปรย----- 'เธอ' ขโมยน้ำเชื้อของเขามาทำเด็กหลอดแก้วกับตัวเอง ก่อนจะพบว่าลูกที่อุ้มท้องมาเป็นโรคธาลัสซีเมีย และทางเดียวที่จะช่วยตัวเล็กได้ในตอนนั้น คือการกระเตงลูกไปหา 'เขา' 2. เคเรนด์ - มิล่า -----โปรย----- 'เขา' จะไปมีอะไรกับใครก็ได้ แต่เขาคนนี้ที่เป็นแฟนกับ 'เธอ' กลับกินไม่เลือกแม้กระทั่ง น้องสาวของเธอเอง -----ตัวอย่าง----- “ฉันไม่ขออะไรมากเลยค่ะ เดี๋ยวนี้มีเทคโนโลยีใหม่ แค่กินยาที่เตรียมให้เข้าไปก็เอาสเต็มเซลล์ออกมาได้โดยไม่ต้องเจาะไขกระดูกเลยค่ะ ง่ายนิดเดียว ฉันขอเวลาไม่นาน ฮึก...ช่วยเขาด้วยนะคะ” พรึ่บ! หญิงสาวว่าพร้อมกับคุกเข่าลงบนพื้น เธอร้องไห้ออกมาเมื่อพูดประโยคเมื่อครู่ ขณะที่มาเฟียหนุ่มเข้าใจทุกอย่างตั้งแต่เธอพูดชื่อโรคแล้ว แม้จะไม่จำเป็นต้องเรียนหนังสือ แต่แม่ของเขาก็ให้คนมาสอนหนังสือที่บ้านตั้งแต่เกิด มาเฟียหนุ่มรู้ว่าเธอหมายถึงอะไร “นะคะ...ฉันไม่ขออะไรเลย ถ้ามันเข้ากันได้ ฉัน..ฮึก จะไม่มาให้คุณเห็นหน้าอีก จะไม่ให้กรุงโรมรบกวนอะไรคุณเลยค่ะ” มาเฟียหนุ่มมองหน้าที่เปื้อนน้ำตาของหญิงสาว ก่อนที่เขาจะเอ่ยพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบเหมือนเคย “ถ้ามันเข้ากันได้...ฉันต้องการเด็ก” “อะไรนะคะ” “แต่ฉันไม่ต้องการเธอ...” มินตราชะงักไป ราวกับมีอะไรบางอย่างมาปกคลุมก้อนเนื้อข้างซ้าย มันอึมครึมและมืดหม่น “ยกเด็กให้ฉัน...”

like

Warm Love อุ่นรัก

Updated at Dec 24, 2023, 18:09

'อีกคน' คลั่งไคล้ ...อีกคนผลักไส ก็เพราะว่าเขาเป็นของฉันตั้งแต่เกิดยังไงล่ะ... -----ตัวอย่าง---- “หรือว่าเธอชอบพี่คะ...นี่หมอนะไม่ใช่ผัวที่จะโทรมาขอคุยเวลาไหนก็ได้” ฉันว่าด้วยความโมโห เข้าใจว่าเป็นหมอแล้วต้องช่วยคนไข้ตลอดนี่ไม่จริง จากที่พี่เตชินท์พูดก็มีหน่วยงานช่วยเหลืออยู่แล้ว แต่ถ้าโทรหาแล้วต้องการแบบนี้ฉันว่ามันไม่ใช่แล้ว “พี่อย่าใจอ่อนให้ผู้หญิงคนไหนนะ...” ฉันหันไปหาเขาอีกครั้งหลังจากจมอยู่กับความคิดของตัวเอง ซึ่งพี่เตชินท์ก็หันมามองฉันเมื่อรถได้แล่นมาถึงคอนโดของเขา “เหรอ พี่ใจอ่อนไปแล้ว” “อะไรนะ!” ฉันร้องออกมาเสียงดังด้วยความไม่พอใจ เขาใจอ่อนให้ผู้หญิงอย่างนั้นเหรอ ซึ่งสีหน้าท่าทางของฉันทำให้พี่เขายกยิ้มบาง ๆ ทำเอาฉันรู้สึกไม่พอใจ ทว่า “ใจอ่อนให้เธอไง” “คะ? ///” “หรือเธอไม่ใช่ผู้หญิง” “ชะ ใช่ แต่ไม่คิดว่าจะตอบแบบนี้ ฉันเขินนะ” ฉันเม้มริมฝีปากด้วยความขวยเขิน ก่อนจะยกมือขึ้นทัดผมตัวเอง เขาใจอ่อนให้ฉัน กรี๊ด...ฉันต้องแถลงข่าวแล้วไหม

like

ต้องห้ามรัก PART II

Updated at Dec 21, 2023, 20:38

นิยายเรื่องนี้เป็นภาคต่อจาก รักต้องห้าม PART I (ต้องอ่านเรื่องนี้มาก่อนเท่านั้น) นิยายเรื่องนี้มี 2 คู่ 1. คาลเวิร์ต - มินตรา -----โปรย----- 'เขา' หอบลูกมาง้อเธอ ทั้ง ๆที่เป็นคนไล่เธอไป แล้วใครเล่าจะไยดี 2. เคเรนด์ - มิล่า -----โปรย----- ในวันที่เขาทิ้ง 'เธอ' ไป ในวันที่ 'เธอ' กำลังจะเริ่มต้นใหม่ แต่ 'เขา' กลับมาง้อเธออีกครั้ง -----ตัวอย่าง----- “กรี๊ดด อี๊ดดด~~” “ชู่วว~...ลูกจะตื่นเอานะ” ชายหนุ่มยกมือขึ้นปิดปากเจ้าหล่อน เขากระซิบที่ข้างหูเธอน้ำเสียงแผ่วเบา พร้อมกับใช้ต้นขากดเรียวขาของเธอไว้ไม่ให้ดิ้น มินตราหายใจหอบเหนื่อย เขาไม่อุ้มเธอออกไปจัดการข้างนอกเพราะจะใช้ลูกเป็นข้ออ้างไม่ให้เธอเสียงดัง “จะทำอะไร อะ ออกไป” มินตรากัดฟันพูด เธอยกมือขึ้นดันไหล่หนาของเขาออก “ทำอะไรดีล่ะ” เขาว่าพร้อมยกมือมือขึ้นเกลี่ยปอยผมของเธอออกจากใบหน้า “ทำอะไรดีนะ หึ เธอว่าอะไรนะ จะมาเป็นแม่กรุงโรม แต่ไม่เป็นเมียฉันใช่ไหม” “ออกไป ถ้าคุณทำอะไรบ้า ๆ ฉันจะ จะ...” “หืม...เธอจะฟ้องศาลเหรอ ศาลไหน ศาลที่นี่หรือที่ไหน...ฉันบอกเธออย่างหนึ่งมิน ไม่สิ...มินมิน” “_” “อย่าเป็นแค่แม่ของลูกเลย เธอต้องมาเป็นเมียฉันด้วย...” !!! ----------- พระเอกทั้งสองคนเป็นพี่น้องกันนะคะ นิยายเรื่องนี้เป็นภาคต่อจาก รักต้องห้าม PART I และจะต่อด้วย ต้องห้ามรัก PART II (จบ)

like

[Boss] พาวินท์

Updated at Dec 21, 2023, 19:09

ปล่อยให้เวลาทำหน้าที่ของมัน 15 ปีที่ 'เขา' เฝ้าคิดถึง 15 ปีที่ 'เธอ' เลี้ยงลูกคนเดียว 15 ปีที่ต่างเข้าใจผิด 15 ปีที่พานพบเจอกันอีกครั้ง 15 ปี รักนิจนิรันดร์ ----------ตัวอย่าง---------- “ไม่ ไม่ได้ พาขวัญเป็นลูกฉัน” “_” “ฉันเป็นห่วงเธอ ให้ฉันดูแล ปกป้องเธอไม่ได้เหรอ ปานวาด...ฉัน” เขากุมฝ่ามือของเธอมาวางที่หน้าอกข้างซ้าย ให้เธอได้รู้ว่าหัวใจของเขามันเต้นช้ามากแค่ไหนเวลาเธอปฏิเสธแต่ละที “พอแล้ว เรื่องของเรามันจบไปนานแล้ว ช่วยเคารพสิ่งที่ฉันตัดสินใจด้วย ไม่ว่านายจะพยายามมากแค่ไหนมันก็ อึก ไม่ได้ทำให้ฉันลืมเรื่องราววันนั้นได้ อึก...” เขาอาจจะลืมมันไปแล้ว แต่สำหรับเธอ หญิงสาวจำได้ จำได้ว่าเขาตบหน้าและผลักเธอล้ม ผู้ชายคนนี้นอกใจเธอ และเขาก็ยังมีผู้หญิงมากหน้าหลายตาอีกด้วย “ปานวาด...” ยิ่งเธอพูดเขาก็ยิ่งไม่เข้าใจ ชายหนุ่มไม่รู้ว่าตัวเองไปทำอะไรให้เธอไม่พอใจ เขาอยากให้เธอลืมมันไปให้หมด “เรามาเริ่มต้นใหม่ไม่ได้เหรอ ลืมวันนั้นแล้วเรามาเริ่มใหม่” “นายคิดว่ามันง่ายนักใช่ไหม มันไม่ใช่แค่...อึก ลืม ๆ มันไป แต่มันเป็นความละอายใจ จนถึงตอนนี้ฉันยังละอายที่จะบอกกับพ่อว่า อึก นายมันแย่มากแค่ไหน” ปานวาดว่าเคล้าน้ำตา บิดาของเธอยังไม่รู้เสียด้วยซ้ำว่าเธอเลิกกับเขาคนนี้ไปแล้ว หญิงสาวจำได้ทุกอย่างว่าตนบอกกับคนเป็นพ่อว่าเขารักเธอมาก อยากหนีพ่อตามเขาไป แต่สุดท้ายแล้วคนที่รักเธอมากที่สุดก็ไม่ใช่เขาคนนี้ “ฉันรู้ แต่...ฉันอยากให้เธอให้โอกาสฉันได้ไหม ให้โอกาสให้ฉันดูแลเธอจะได้ไหม” “_” ปานวาดส่ายหน้าเบา ๆ ก่อนจะดึงฝ่ามือของเขาออกจากไหล่ทั้งสองข้างของตัวเอง “วันนี้ฉันเหนื่อยมาก คุยกับตำรวจมาทั้งวัน ให้ฉันได้พักเถอะ” “แต่...” “พาวินท์ ฉันขอร้อง...ส่วนเรื่องพาขวัญเราค่อยคุยกัน” ชายหนุ่มพยักรีบหงึกหงักรับ เขากระตุกยิ้มบาง ๆ ก่อนจะเอ่ยพูดให้เธอได้รับรู้ก่อนกลับ “ฉันไม่ยอมแพ้หรอก ฉันปล่อยเวลามานานเกินไป หึ” เขาแค่นหัวเราะออกมาเบา ๆ เมื่อคำพูดของตัวเองไม่ได้ทำให้เธออยากอยู่ฟัง ปานวาดหมุนตัวหนีเขากลับขึ้นห้องของตนโดยไม่ได้หันหลังกลับมามองว่าเขาเสียใจมากแค่ไหน

like

สิ้นสุดทางเสือ...

Updated at Dec 21, 2023, 18:09

เขายื่นสถานะ 'นางบำเรอ' แลกกับการรอดคุก แต่ที่ที่เขาให้อยู่ มันก็ไม่ต่างจากคุกสักเท่าไร ตัวอย่าง... “เธอคิดว่าคนอย่างเธอมีดีอะไรนัก มีดีอะไรที่ฉันจะต้องพาเธอไปออกหน้าออกตา ออกสังคมให้เขารู้กันว่าเธอเป็นเมียฉัน!” ว่าด้วยความโมโห ให้สถานะว่าเป็นเมียบนเตียง บำเรอกามก็ดีมากแล้ว ทำไมยังแส่หาเรื่องให้เขาต้องปวดหัว อีกหน่อยพ่อของเขาคงตั้งคำถามว่าเธอเป็นใคร เรื่องก็จะวุ่นวายมากขึ้น แค่นี้ก็ปวดหัวมากแล้ว “ค่ะ...” ตอบรับเสียงแข็ง กลืนก้อนสะอื้นไว้ข้างใน ไม่ได้อยากเสนอหน้านักหรอก อยู่ของตัวเองดี ๆ เขานั่นแหละที่ทึกทักไปเองว่าเธอต้องการเรียกร้องสิทธิ์ “อย่ามองฉันแบบนั้น” “ทำไมคะ หรือว่าอีตัวแบบฉันมันมองคุณไม่ได้เลย แค่มองก็ไม่ได้งั้นเหรอ...” ว่าด้วยความน้อยใจ หลุบตาต่ำก้มมองพื้น รู้ตัวดีว่าตัวเองเป็นใคร ไม่ได้อยากทำตัวสะเหล่อแบบที่เขากล่าวหา แต่ถ้าเธอเกิดมาเพียบพร้อมทุกอย่างก็คงไม่รู้สึกว่าตัวเองชั้นต่ำเช่นนี้

like

เมื่อไหร่จะพอ...

Updated at Dec 21, 2023, 18:09

เขาจะมักมากแค่ไหนก็ได้ เธอยอมทุกอย่าง จนกว่าเขาจะพอ... ตัวอย่าง... “แล้วมาทำที่นี่ทำไมคะ” ริมฝีปากบางสั่นระริก พยายามที่จะไม่ฟูมฟายแต่มันอดไม่ได้จริง ๆ “_” เขาไม่ตอบ แค่จ้องหน้าเธอนิ่ง “ฉันขอแค่เรื่องเดียว ทำไมไม่รักษาสัญญาคะ...” ว่าน้ำตาหลั่งริน เธอไม่เคยขออะไรเขาเลย “_” มองด้วยสายตาเย็นชา ไร้ซึ่งความรู้สึกผิด “อึก ถ้าเกิดว่าลูกเห็นจะทำยังไงคะ หนูณินยังเด็กมาก เธอแยกแยะอะไรไม่ออกหรอกนะคะ” ร่างบางขยับเข้าหา เธอเอื้อมมือออกไปหมายจะคว้าฝ่ามือหนา แต่เขากลับชักมือหนี “งั้นเธอกับลูกก็ออกไปอยู่ที่อื่น จะได้ไม่เห็น” รูม่านตาเบิกกว้าง พูดอย่างนี้ก็ไม่ต่างกับกำลังไล่เธอกับลูกออกจากบ้าน ญาตาน้ำตาไหลพราก ยกหลังมือเช็ดไม่ทัน “แล้วจะให้ไปอยู่ไหนคะ ฮึก คุณใหญ่จะให้ตากับลูกไปอยู่ไหนคะ” เธอถามด้วยความเจ็บปวด อกสั่นร้าวระบม ทำไมพูดออกมาอย่างนี้ “_” “อย่างน้อยก็เห็นใจยัยหนูหน่อยไม่ได้เหรอคะ ฮึก ทำไมถึง...ทำไมถึงใจร้ายกับลูก” ----------

like

อุ้มบุญให้คุณสามี(คนอื่น)