สิ้นสุดทางเสือ...

แสงไฟสลัว ๆ บนเพดานห้องในโรงแรมระดับห้าดาว สาดกระทบผิวบอบบางขาวนวลจนกลายเป็นสีเหลืองลออตามแสงไฟรินลณีนอนหายใจหอบถี่ เธอตกใจเมื่อมาถึงอีกฝ่ายก็โยนเธอขึ้นเตียง ก่อนจะขึ้นคร่อมพร้อมกับปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเธอออกด้วยความรวดเร็ว และเต็มไปด้วยความหื่นกระหาย “ใจเย็น ๆ สิคะ...” เธอว่าเสียงออดอ้อน พยายามควบคุมเสียงให้เป็นปกติที่สุด แม้นในใจจะรู้สึกประหม่ามากแค่ไหน หัวใจดวงน้อยในอกเต้นโครมครามราวกับว่าจะกระดอนออกมา “ใจเย็น ๆ เหรอครับ ผมไม่ใช่คนแบบนั้นสักหน่อย” เขาว่าพร้อมกับค่อย ๆ ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออก ธันวามองสาวสวยใต้ร่างนี้ด้วยสายตาเต็มไปด้วยความหื่นกระหายจนเผลอเลียริมฝีปากที่แห้งผากของตัวเองอย่างช่วยไม่ได้ ...เธอบอกว่าเธอชื่อพิ้งค์กี้ ชื่อน่ารักขัดกับบุคลิกที่ขนเอาความเซ็กซี่มาเต็มตัว ร่างบางอรชรใต้ร่างตอนนี้เหลือเพียงบาร์เซียร์ลายลูกไม้สีดำ และแพนตี้ตัวน้อยลายเดียวกัน หุ่นของเธอบอกได้คำเดียวว่าเอ็กซ์สุด ๆ 36-24-34 สเปกของเขา ผิวของเธอนั้นสะท้อนกับแสงไฟ นวลเนียนละเอียดลออ ไหนจะเครื่องหน้าสมบูรณ์แบบนั้นอีก เธอแต่งหน้ามาพอประมาณไม่มากไม่น้อยจนเกิดไป ดวงตากลมโตนัยน์ตาสีน้ำตาลสะท้อนภาพของเขาอยู่ ใบหน้าสวยหวานรูปไข่ แต่จมูกโด่งรั้นพร้อมกับริมฝีปากบางที่เชิดขึ้นทำให้เธอดูเซ็กซี่ไม่ได้หวานมากเกินไป ใบหน้าของเธอทำให้เขาตกตะลึงตั้งแต่แรกเห็น เดินเข้าหาราวกับเป็นเสือติดบ่วง “มองอะไรขนาดนี้คะ” หญิงสาวเขินอาย เอียงใบหน้าหนีพร้อมกับยกมือขึ้นปิดริมฝีปากตัวเอง รินลณีไม่อยากเสียเวลาเท่าไหร่นัก แต่เขาก็เอาแค่สำรวจเธอผ่านสายตาโลมเลีย “เธอสวยมากเลย ศัลยกรรมหรือเปล่า” “ทำไมคะ แอนตี้ศัลยกรรมเหรอ” “หึ เปล่าครับ ผมได้หมดเพราะไม่ได้คิดเอาไปทำเมีย” ว่าเสร็จก็กระชากเสื้อเชิ้ตของตัวเองออกอย่างแรงจนกระดุมเสื้อกระเด็นกระดอน ฝ่ามือหนารีบปลดหัวเข็มขัดกางเกงออก ปลดเปลื้องอาภรณ์ท่อนล่างจนหมดสิ้น เป็นผลให้ความใหญ่โตดีดผึ่งออกมาทันที ...ความแข็งขืนตรงหน้าเล่นเอาคนตัวเล็กใต้ร่างลอบกลืนน้ำลายลงคอ เธอยันฝ่าเท้ากับที่นอนหนีโดยอัตโนมัติ “ครับ? มีอะไรหรือเปล่า” เอียงคอสงสัยระหว่างสวมใส่เครื่องป้องกัน ธันวามองคนตัวเล็กด้วยความรู้สึกแปลก ๆ ตอนนี้กับตอนเจอกันในผับราวกับคนละคน จากแม่เสือสาวยืนเต้นคนนั้นกลายมาเป็นนางแมวตัวเล็กตัวน้อยได้อย่างไร “เอ่อ...ปะเปล่าค่ะ” เธอประหม่า รินลณีลอบกลืนน้ำลายลงคอ ขยับเรียวขากว้างขึ้นก่อนจะใช้ปลายนิ้วเกี่ยวขอบแพนตี้ตัวน้อยของตัวเองออกตามเรียวขายาว ส่งสายตายั่วยวนสุดฤทธิ์ สลัดภาพผู้หญิงแววตาหวาดกลัวเมื่อครู่ไปจนหมดสิ้น “อยากอมของผมหรือเปล่า หึ” รินลณีถึงกับจ้องเขาเขม็ง หากเป็นคนอื่นเธอคงกลอกตามองบนพร้อมสบถออกมาแล้วว่า...คิดว่าของตัวเองเลื่อมทองคำหรือไงที่ใคร ๆ ก็อยากอม “แต่ไม่หรอก ตอนนี้ผมไม่ไหวแล้ว คุณเซ็กซี่มาก” เขาปากหวานชมผู้หญิงที่ถูกใจแบบนี้เสมอ ธันวาจ้องมองกลีบดอกไม้สีแดงสดนี้ด้วยสายตาหยาดเยิ้ม แพรไหมที่ปกคลุมบาง ๆ ช่างน่าค้นหา “หึ ปากหวานนะคะ คุณก็...” ทำเป็นเขินไปงั้น รินลณีทำใจดีสู้เสือเพื่อให้ทุกอย่างเป็นไปตามแผนที่คิดไว้ เธอค่อย ๆ ถอดชุดชั้นในออก เสียตัวก็ยอม เสียให้ทุกอย่าง...เพื่อจะได้ทุกอย่าง “หึ...” เขาหัวเราะพร้อมกับมองหน้าอกอวบของเธอไปด้วย ทรวดทรงของเธอสวยมากจนนึกเสียดายที่จะแค่วันไนต์สแตนด์กัน “นมคุณสวย ไม่ได้ทำมา” เขาว่าอย่างตรงไปตรงมา โน้มตัวเข้าหา ใช้ปลายลิ้นเลียเบา ๆ ที่ยอดอกของเธอเพื่อทักทาย “อืม...” เธอครางเสียงออกมาแผ่วเบา ยอมรับว่าเขาก็เซ็กซี่มากไม่ต่างกัน แถมยังจูบเก่งมากอีกด้วย ยามที่ริมฝีปากหนาเคลื่อนเข้าหา มันเหมือนกับเป็นของร้อนที่ค่อย ๆ ขยับเข้ามา เธอเผยอริมฝีปากรับรสจูบแสนหวานที่เขามอบให้ กลิ่นไวน์ยังคงคละคลุ้งในตัวของเขาคนนี้ ชายหนุ่มจูบเธออย่างเอาเป็นเอาตาย ริมฝีปากอวบอิ่มถูกบดขยี้อย่างเมามัน ธันวาค่อย ๆ ดันลิ้นเข้าไปในโพรงปากเล็ก เกี่ยวตวัดเรียวลิ้นเล็กทักทาย “อืม...” เธอยกแขนขึ้นคล้องลำคอของเขา จูบตอบกลับอย่างไม่ประสีประสา ชายหนุ่มรู้สึกแปลก ๆ นิดหน่อย แต่ก็นั่นแหละ...มารยาหญิงเธอคงมีมากไม่น้อย ชายหนุ่มค่อย ๆ ถอนจูบออก เลื่อนใบหน้าไซ้ที่ซอกหลังหู ลีลาของเขาถ้ามีการจัดอันดับคงได้ที่หนึ่ง ไม่มีเหยื่อที่ไหน หรือใคร...จะไม่พูดถึง ร้องขอสองสามที แต่เขาไม่ ไม่เคยนัวผู้หญิงซ้ำหน้า “อือ~ คุณคะ...” หญิงสาวตัวอ่อนระทวยเมื่อถูกปรนเปรอด้วยไฟสวาท เขาช่าง…เร่าร้อน “อยากละเหรอ” “อือ...เสียวมากเลยค่ะ” รินลณีนั้นเคลิบเคลิ้ม หลงลืมตัวตนไปชั่วขณะ ยิ่งเขาลูบ เขาไล้ เขาไซ้ก็แทบทนไม่ไหว ครางเสียงกระเส่าออกมาไม่หยุด เห็นอย่างนั้นก็ยกยิ้มมุมปาก ชายหนุ่มหยัดการขึ้น กุมความแข็งขืนไว้ในมือ ชักรูดถี่ ๆ จนเห็นน้ำไหลเยิ้มที่ปลายหัวความเป็นชาย ธันวาใช้หัวเข่าดันต้นขาอวบให้ขยับออก ก่อนจะกดแก่นกายแข็งชันนี้ใส่ร่องรักสีหวาน “อือ~” แน่น... เขารู้สึกแน่นจนต้องก้มหน้าลงมองที่หว่างขาของเธอ ดวงตาคมนั้นเลือนรางมองไม่ชัดสักเท่าไหร่ ก่อนที่เขาจะกดกระแทกเข้าเน้น ๆ ปึก! “อ๊า แน่นมากเลย อืม...” แผ่นหลังหนาสั่นสะท้าน ส่วนคนตัวเล็กใต้ร่างก็กัดฟันแน่น ข่มความเจ็บแปล๊บนี้ไว้ข้างใน ค่อย ๆ หลับตาพริ้มลง ภาวนาให้เวลาแห่งความขมขื่นนี้จบลงไว ๆ เช่นเดียวกับคนตัวโตที่กำลังได้อารมณ์ เขาขยับสะโพกกระแทกกระทั้นอย่างไม่บันยะบันยัง ...ท่ามกลางความเงียบสงบภายในโรงแรมหรู เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังพั่บ ๆ พร้อมกับเสียงครางกระเส่าดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ร่างหนากำยำแน่นหนัดไปด้วยมวลกล้ามเนื้อนั้นมีเส้นเลือดปูดปูนขึ้น ชายหนุ่มคำรามครางเสียงผ่านริมฝีปากหนา ยิ่งตอนที่ภายในตัวของเธอตอดรับปลายหัวความเป็นชาย เขาก็ยิ่งโหมแรงกายกระหน่ำกระแทกกระทั้นเข้าหาอย่างรุนแรงตามอารมณ์ดิบเถื่อนของตัวเอง “อือ~ จุกจัง” รินลณีพึมพำออกมาคล้ายคนละเมอ เธอกำผ้าปูที่นอนจนมันยับยู่ยี่ รู้สึกเจ็บหน่วง ๆ ที่ช่องทางรักทางด้านล่าง ยามเขากระแทกความใหญ่โตเข้ามาก็จุกจนใบหน้าเล็กเหยเก คงเป็นเพราะครั้งแรกด้วยล่ะมั้ง ปึก! ปึก! ปึก! ร่างบางใต้ร่างโยกคลอน เธอตาปรือมองใบหน้าของเขา เช่นเดียวกับชายหนุ่ม ฝ่ามือหนายื่นไปกอบกุมหน้าอกอวบ ก่อนจะบีบเคล้นแรง ๆ ด้วยความมันเขี้ยว เคล้นคลึงอย่างเมามันจนความอวบอิ่มนี้ปูดโปนขึ้นตามง่ามนิ้ว “อ๊า...ของเธอแน่นมาก อย่างกับยังซิง” เขารู้สึกอย่างนั้นจริง ๆ แต่ก็ไม่ได้คิดว่าเธอยังซิง หรือถือพรหมจรรย์หรอก การแต่งกายของเธอ และการเต้นยั่ววันนี้บอกได้คำเดียวว่าเธอนั้นเลยคำว่าแรดมามาก ธันวากดกระแทกเข้ามาเน้น ๆ ทุกจังหวะ ไม่ปรานีคู่นอนใต้ร่างที่กำลังมีใบหน้าเหยเก ความเจ็บที่ช่วงล่างนั้นมีมากเกินกว่าจะรู้สึกเสียว รินลณีกัดฟันแน่น “อึก...เบา ๆ หน่อยได้ไหมคะ” เอ่ยพูดเสียงแผ่วเบา แต่คนอย่างเขาก็ไม่ได้สนใจอะไรทั้งนั้น ตะบี้ตะบันเอาสนใจแค่ตัวเองที่กำลังเสียวจนแผ่นหลังหนาสั่นสะท้าน ชายหนุ่มหายใจฮืดฮาด กระหน่ำจังหวะสุดท้ายแรง ๆ ปึก! ปึก! ปึก! “อ๊า ซี๊ด...” ร่างบางกระตุกเกร็งจนตัวงอ เมื่อเขารัวจังหวะถี่ ๆ เช่นเดียวกับคนตัวโตที่พอจะถึงจุดสุดยอด เขาก็ได้ถอนแก่นกายออกพร้อมกับรูดถุงยางอนามัยออกด้วย ชายหนุ่มขยับตัวขึ้นคร่อมร่างบาง ชักรูดแก่นกายขนาดใหญ่นี้แรง ๆ ปล่อยน้ำรักใส่ร่องอกอวบของเธอ “คุณ...” หญิงสาวตะลึงงัน ไม่คิดว่าเขาจะปล่อยออกมาใส่ตรงนี้ ใบหน้าเล็กนั้นแสดงความตกใจออกมาอย่างเห็นได้ชัด “เอ่อ พอดีผม...เพลินไปหน่อย” เขาไม่ได้ขอเธอเสียด้วยซ้ำ ธันวาใช้ลิ้นดุนกระพุ้งแก้มเมื่อสถานการณ์ตกอยู่ในความเงียบ “ดะเดี๋ยวฉันขอเข้าห้องน้ำก่อนค่ะ” “อ้อ ครับ” ชายหนุ่มขยับออกจากร่างของเธอ ทิ้งตัวลงนอนพร้อมกับดึงผ้าห่มมาคลุมร่างกายตัวเองไว้ มองเจ้าของร่างบางที่ก้าวขาเดินเข้าห้องน้ำอย่างช้า ๆ เสร็จคืนนี้...เขาคงต้องขอเบอร์โทรเธอไว้สักหน่อย ปกติไม่คิดติดใจใคร แต่เขาชอบทั้งหุ่น กลิ่นกาย ไหนจะความคับแน่น ความอวบอูมของดอกไม้ของเธออีก ธันวานอนตะแคงข้างมองบานประตูห้องน้ำ รอคนสวยออกมาจากห้องน้ำนานสองนาน เผื่อว่าจะได้ขออีกสักรอบสักหน่อย จ้องนานไปสายตาก็พร่าเลือน อ้าปากหาวหวอด ๆ พร้อมกับพริ้มตาหลับลงไม่รู้ตัว ชายหนุ่มผล็อยหลับเข้าสู่ห้วงนิทราโดยไม่รู้ตัวเสียด้วยซ้ำ... วันต่อมา... สายของวัน ร่างหนาสะดุ้งขึ้นอย่างแรงเมื่ออยู่ ๆ ก็รู้สึกตัวตื่นตามสัญชาตญาณ เขาหรี่ตาเมื่อแสงแดดยามสายของวันนั้นทอผ่านบานหน้าต่างกระจกของโรงแรม กระทบรูม่านตาจนต้องหรี่ตาหลับลง แต่พอจะยกมือขึ้นขยี้ตาก็ไม่สามารถทำได้ กึก! “เชี่ย...ไรวะเนี่ย” สบถออกมาด้วยความตกใจ สายตาคมเลื่อนมองข้อมือข้างขวาของตัวเองที่ถูกมัดไว้กับเสาหัวเตียง ดวงตาคมเบิกโพลง หัวสมองค่อย ๆ ประมวลเหตุการณ์ทั้งหมดเมื่อคืน จำได้ว่าตัวเองลากผู้หญิงคนหนึ่งมานัวที่นี่ จากนั้นก็หลับไป ตื่นขึ้นมาก็ ... “เหี้.ย...มิจฉาชีพเหรอวะ” สงสัยจะจริง กระเป๋าสตางค์ของเขาก็ไม่เห็น กางเกง เสื้อผ้า ชั้นในของเขาไม่มีให้เห็นเลย รวมถึงนาฬิกา patek มูลค่า 20 ล้านบาทของเขาก็หายไปอีกด้วย “โธ่เว้ย!!” ชายหนุ่มตีขากับที่นอน พร้อมกับกระชากแขนของตัวเองแรง ๆ แต่ก็เจ็บมากจากแรงรัดของเชือกที่ผู้หญิงคนนั้นใช้ผูกข้อมือของเขา ดูเหมือนว่าเธอจะแกล้งเขาอีกด้วย เสื้อผ้าของเขาไม่มีอยู่ รวมถึงผ้าห่ม มีเพียงหมอนที่เขาหนุนอยู่ ราวกับจงใจให้เขาเปลือยตัว ชายหนุ่มจึงใช้มืออีกข้างดึงหมอนใบใหญ่มาปิดเป้าตัวเองไว้ ทำอะไรมากกว่านี้ไม่ได้ โทรศัพท์ก็ไม่มี โทรศัพท์ของโรงแรมก็ถูกดึงสายสัญญาณออก “พิ้งค์กี้!” ตะโกนชื่อผู้หญิงหน้าด้านออกมา ไม่รู้ว่าเธอได้ชื่อพิ้งค์กี้อย่างที่แอบอ้างไหม ธันวากัดฟันกรอดด้วยความโมโหสุดขีด ไม่เคยรู้สึกโกรธขนาดนี้มาก่อน เธอทำให้เขาโกรธจนควันออกหู กระชากแขนของตัวเองอย่างบ้าคลั่ง ทว่าขณะนั้นเอง แกร็ก! เสียงเปิดประตูก็ดังขึ้นพร้อมกับการปรากฏตัวของแม่บ้านทำความสะอาด เวลานี้คงเป็นเวลาเช็ดทำความสะอาดพอดี “กรี๊ดดด!!” แต่ใครจะไปคิดว่าวันนี้จะได้เห็นหนุ่มล่ำบึกนอนเปลือยกายอยู่บนที่นอน เช่นเดียวกับชายหนุ่มที่เบิกตาโพลงด้วยความตกใจ ดึงหมอนที่หล่นไปเมื่อครู่มาบังอาวุธประจำกายไว้ เธอคนนั้น ทำให้เขาขายหน้า สัญญาว่าจะตามตัวให้เจอ แล้วจะขยี้เธอให้แหลกคามือ!!