ลีลาทวนคำนั้นพลางหันไปมองอณัศยาที่ยืนนิ่งแต่สีหน้าไม่สู้ดีนัก แต่ชั่วครู่ลีลากลับยิ้มออกมา มันเป็นรอยยิ้มเย้ยหยันที่ทำให้สรวงสุดารู้สึกร้อนขึ้นมาในบัดดล “นี่!...ยิ้มอะไร...ไม่เข้าใจคำว่าแฟนหรือยังไง ฉันน่ะคบกับทศตั้งแต่เขาไปอยู่ต่างประเทศ เรารู้จักกันนานแล้ว” “นานแค่ไหนหรือคะ” ลีลาเบะปากและยักไหล่เหมือนไม่ยี่หระต่อคำกล่าวนั้น “นานขนาดที่ลืมไปเลยหรือเปล่าว่าคุณเป็นแฟนเขา ไม่รู้หรือยังไงกันคะว่าทศรัสมิ์น่ะเขามีเมียเป็นตัวเป็นตนแล้ว” “อะ...อะไรนะ!” สรวงสุดาอ้าปากค้าง ดวงตาคู่นั้นเบิกกว้าง ท่าทางตกใจของหล่อนทำให้ลีลารู้สึกสะใจแทบบ้าแต่อณัศยากลับตระหนกต่อสิ่งที่แม่ของเธอบอกกับอีกฝ่าย “แม่คะ....” “แยม...อยู่เฉย ๆ ลูก แม่จะอธิบายให้ผู้หญิงหน้าไม่มียางอายคนนี้ได้รู้ว่าผู้ชายที่ตัวเองเที่ยวมาประกาศความเป็นเจ้า