ไออุ่น | สงคราม

2105 คำ

เขาว้อนเขามีสิทธิ์ เออ งั้นฉันก็มีสิทธิ์เว้ย ฉันจะว้อนก็ได้ จะควงใครก็ได้ ไม่ได้ประชดด้วย แค่หมั่นไส้! “เป็นอะไรมึง ยกเอา ๆ” ปลายฟ้า แผนกชงเหล้า ถามขึ้น จนทำฉันหลุดจากภวังค์ พอหันไป ก็เห็นทุกคนมองฉันเป็นตาเดียว... “ป่าว หิวหิวน้ำ!” ฉันนั่งเซ็ง แม่ง ส่องสปอร์ตไลท์มาที่โต๊ะไออุ่นสิ โชว์ผิวขาว ๆ ของสาว ๆ โต๊ะนี้หน่อย ทำไมไม่มีผู้มาขอชนแก้วเลย สวย ๆ ทั้งนั้น! “กูพอแล้วนะ ไม่ได้กินนาน เหมือนจะเมาเลยอ่ะ” ไอ้ซินน์เอนตัวพิงโซฟา และทำเป็นกุมขมับ “มึงคิดถึงผัว!” น้ำปั่นกับปลายฟ้าตะโกนใส่พร้อมกัน จนไอ้ซินน์ยิ้มแหง ๆ แล้วหันมาซบไหล่ฉัน แทน “เมาจริง ๆ น้า...” ใครก็ได้เอาคนติดผัวไปไกล ๆ กูที กูหงุดหงิด! ฉันพยายามไม่มองโต๊ะเขา นั่งเฮฮาปาร์ตี้กับน้ำปั่นที่เริ่มรั่ว รั่วจนกินถั่วฉันหมดจาน! “ง่วงอ่ะ” ซินน์! ปลายฟ้าเริ่มรำคาญมัน ชงเหล้าให้อีกรอบ อยากให้มันเมาจริง ๆ ไม่ใช่คิดถึงผัวเป็นหน้าเป็นหลังแบบน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม