หกโมงเช้า... เสียงนาฬิกาปลุกก็ดังขึ้น
ทำฉันสะดุ้งตื่น งัวเงียมองรอบ ๆ และภาพแรกที่ฉันเห็นคือ… แผงอกเขา เอ่อ… เรานอนกอดกันทั้งคืน! แถมยังแก้ผ้ากันทั้งคู่อีกต่างหาก
ฉันรีบหาเสื้อเชิ้ตที่ถูกถอดเมื่อคืนมาใส่ ก่อนจะเดินไปหยิบชุดที่ถูกอบไว้และกระเป๋าถือ ไปอาบน้ำ
อาบน้ำเสร็จ ฉันก็ยืนมึนที่เคาน์เตอร์พักใหญ่เพราะรู้สึกเครียดมาก ไม่ได้เครียดที่เสียตัวรอบสองนะ... แต่เครียดที่ไม่รู้จะแต่งหน้าทาปากยังไงดี ฮือ ๆ ในกระเป๋ามีแค่เครื่องสำอาง ที่ไว้เติมระหว่างวันเอง!
“ตื่นเช้า... แต่ทำไมชอบมาทำงานสาย” อยู่ ๆ เขาก็เปิดประตูเข้ามาในห้องน้ำ เอ่อ… ใส่แค่ผ้าเช็ดตัวแค่ผืนเดียว
“รถติดไง นายดูสิ ฉันจะแต่งหน้ายังไง ฮือ ๆ” ฉันเทเครื่องสำอางออกมากอง มีแค่แป้งพัฟ ลิปสติก และบลัชออนเท่านั้น ขาดดินสอเขียนคิ้ว!
“ห้างยังไม่เปิด” โอ้ย! ให้ฉันไปทำงานโดยไม่มีคิ้ว ฉันยอมตายดีกว่า!
“คิ้วฉันล่ะ นายมีดินสอเขียนคิ้วไหม” เขา
