เมื่อเขารับปาก ฉันก็ตกลงปลงใจ เอ้ย ไม่ใช่! ยอมเดทกับเขาแบบงง ๆ
กูงง จริง ๆ ค่ะ เขาเป็นอะไรของเขา แต่ช่างเถอะ ตอนนี้ฉันอยากรู้มากกว่า ว่าเราจะดินเนอร์กันยังไง จะรอดไหม!
จนเขาถอดสูท ถอดเนคไท ดึงแขนเสื้อเชิ้ตขึ้น เดินนำฉันไปที่ครัว ฉันจึงเดินตามเขาต้อย ๆ เดินมองแผ่นหลังกว้าง ๆ และดมกลิ่นน้ำหอมเวอซาเช่ของเขา
มาถึงครัว... ฉันก็เดินไปนั่งที่เคาน์เตอร์ นั่งจ้องเขา... ฉันอยากรู้ ว่าผู้บริหาร ZER จะทำอะไรเป็นบ้าง
จนเขาเปิดตู้เย็น หยิบของออกมาวาง เตรียมมีด เตรียมของ เหมือนชินมือ อะไรขาดเหลือ... เขาก็กดไอแพดสั่งให้ห้างขึ้นมาส่งให้
“นายเคยเดทกับใครไหม?” เมื่อความเงียบเข้าปกคลุม ฉันก็ถามขึ้นมา
“ไม่เคย” ตอบเรียบ ๆ ไม่มองหน้าฉัน แล้วเตรียมเขียง เตรียมมีดต่อ
“ทำไมล่ะ คนแบบนาย สาว ๆ น่าจะเยอะ” ฉันถามเสร็จ ก็หยิบแตงกวาขึ้นมากัดกิน กูหิวมาก!
“ถามมาก เห็นไหม... อะไรอยู่ในมือ” เขาเคาะมีดลงเขียง เสียงดั
