ไปที่เตียงนะคะ
1185 คำ
-พลอยใส-
ห้องทำงานหมอมาร์ค
กลับมาอยู่กับพลอยใสคนเดิมเพิ่มเติมคืออยู่ในห้องทำงานของหมอมาร์ค
กรี๊ดดดดดดดดดดด
ฉันไม่ได้ฝันไปใช่ไหมเนี่ย!
"เชิญคนไข้ถอดเสื้อผ้าเลยครับ"หมอมาร์คพูดขึ้นส่วนเขาก็เดินไปหยิบอะไรมาก็ไม่รู้
อึ้ยยยยนี่ฉันจะโดนจริงๆแล้วใช่มั้ย>.///<"ฉันบอกหมอมาร์คด้วยท่าทีเขินอายเกิดมายังไม่เคยโป้แบบนี้ให้ใครดูมาก่อนเลยอะ
และพอหมอมาร์คได้ยินดังนั้นเขาก็หันมามองฉันทันทีก่อนจะ...
"พรืดดดดฮ่าๆๆคะ...คุณ..ฮ่าๆๆๆ"หมอมาร์คหัวเราะจนตัวโยนเขาชี้นิ้วมาที่ร่างกายฉันพร้อมกับหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง
ว้อท!
"หมอมาร์ค"ฉันเรียกเตือนสติเขาอะไรเนี่ยจู่ๆก็มาหัวเราะใส่กันซะงั้น
"โทษที...คือ..ฮะ..คือ...วะฮะฮ่าาาาา"
โว้ยยยยยยหมอมาร์คเป็นบ้าไปแล้วทุกโคนนนนน
"หมอ!จะขำอะไรนักหนาเนี่ยหนูน่าขำตรงไหนไม่ทราบ!"ฉันบอกหมอมาร์คเสียงดังเขาจึงหยุดหัวเราะก่อนจะมองหน้าฉัน
"นี่คุณชอบใส่อะไรแบบนี้หรอ"หมอมาร์คพูดพร้อมกับชี้มาที่ชุดชั้นในสีเหลืองอ๋อยของฉัน
"จะชอบไม่ชอบผู้หญิงทุกคนก็ต้องใส่นะหมอ"
"ไม่ๆผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นผมหมายถึง...เอ่อ...สีชุดชั้นในคุณ...มัน"
"มันทำไมคะหมอ...หมอไม่ชอบสีเหลืองหรอคะ?"
แย่จัง:(
"ก็ไม่เชิงครับปกติเวลาผู้หญิงจะขึ้นเตียงกับผมเขาจะใส่อะไรที่มันวับๆแวมๆมากกว่านี้แล้วสีส่วนใหญ่จะเป็นสีดำไม่ก็สีแดงเพื่อปลุกอารมณ์ผู้ชาย"
"....."
"ก็มีแต่คุณล่ะครับคนแรกที่ผมเห็นใส่สีเหลืองอร่ามซะขนาดนี้ผมเลย......"ฉันฟังที่หมอมาร์คพูดแล้วก็ได้แต่ทำหน้าเศร้าก็ฉันมันไม่เคยมีประสบการณ์นิหน่าเลยไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไง
สงสัยวันนี้แผนฉันคงพังเพราะชุดชั้นในสีเหลืองของฉันนี่แหละ
เฮ้อออออ
พอคิดได้ดังนั้นฉันก็เลยหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาใส่หมอคงไม่มีอารมณ์กับฉันแล้วเพราะเขาบอกเองว่าสีดำกับสีแดงเป็นสีที่ปลุกอารมณ์ชายซึ่งสีเหลืองอย่างฉันคงเป็นได้แค่ตัวตลก
"คุณจะทำอะไรครับ"หมอมาร์คถามขึ้น
"หนูว่าคุณคงหมดอารมณ์แล้วหนูเลยจะกลับ"ฉันบอกหน้านิ่งอย่างน้อยวันนี่ก็ได้เป็นประสบการณ์ละว่ะ
"ใครอนุญาตครับ?"เท้าฉันที่กำลังจะเดินออกจากห้องกลับต้องหยุดชะงักเพราะจู่ๆหมอมาร์คก็มาดักฉันหน้าประตูพร้มกับคำพูดนิ่งๆ
"?"
"มาแล้วไม่โดนผมกระซวกนิ้วแบบนี้มันเสียชื่อผมหมดนะครับคนสวย"หมอมาร์คพูดพร้อมกับไล้มือหนาของเขาไปตามใบหน้าเรียวของฉัน
"อื้อออ....มะ...หมอออ"ฉันหดคอหนีทันทีเมื่อนิ้วมือของหมอที่ไล้ไปตามใบหน้าฉันมันทำให้ฉันรู้สึกหวูบวาบแปลกๆ
"เสียงครางคุณเพราะมากเลยครับ"หมอมาร์คพูดเบาๆที่ใบหูของฉันลมร้อนๆที่เป่าเข้ามาทำฉันกำมือทั้งสองข้างแน่น
"มะ...หมอคะ"ฉันเรียกเขาด้วยน้ำเสียงกระเซ่าฉันไม่เคยรู้สึกวาบวามได้ขนาดนี้มาก่อนเลย
"ครับ"หมอมาร์คตอบฉันเสียงเบาจมูกโด่งๆไล้ไปตามลำคอระหงส์ของฉันเขาถูจมูกนั่นไปมาพร้อมกับสูดดมเข้าเต็มปอด
"ตะ...เตียง...ไปที่เตียงนะคะ"ฉันใช้มือโอบรอบคอหมอมาร์คพร้อมกับส่งสายตายั่วยวนหมอมาร์คผละใบหน้าออกจากคอฉันก่อนจะยกยิ้มและส่ายหัวเบาๆ
"ไม่ครับ...สำหรับคุณผมให้สิทธิพิเศษ"
สิทธิพิเศษ?
หมอมาร์คพูดจบเขาก็ใช้ปากระดมจูบไปตามลำคอฉันเบาๆฉันที่ยังงงกับคำพูดเขาอยู่ก็ได้แต่เอียงคอหนีริมฝีปากร้อนๆที่ตามมาประกบจูบไม่ห่าง
"มะ...หมอขาาาา~"ขาของฉันอ่อนแรงจนเกือบจะล้มผับแต่ยังดีที่หมอมาร์คประคองฉันไว้ด้วยอ้อมแขนแกร่งของเขาเราสองคนแนบชิดกันมากขึ้นก่อนที่หมอมาร์คจะมอบจูบแสนหวานให้กับฉัน
หมอ!จูบ!ฉัน!
"อื้มมมม"เสียงครางในลำคอของหมอมาร์คดังขึ้นเบาๆก่อนระดมจูบฉันอย่างร้อนแรงก่อนจะสอดแทรกลิ้นมายังโพรงปากของฉันมือหนาไล้ไปตามขาเรียวและบั้นท้ายของฉันพร้อมกับขยำมันด้วยความหมั่นเขี้ยว
"อือออออ~"ฉันที่หายใจเริ่มติดขัดก็พยายามผละใบหน้าออกมาแต่ก็โดนมือของหมอมาร์คล็อคท้ายทอยไว้ไม่ให้ไปไหนหมอมาร์คจูบฉันอย่างดุเดือดก่อนจะเปลี่ยนมาเป็นอ่อนนุ่มเพื่อให้จังหวะฉันได้หายใจ
"อ้ะ"ฉันร้องขึ้นเบาๆเมื่อหมอมาร์คผละจูบออกไปเขาดึงเสื้อผ้าฉันทิ้งอย่างรวดเร็วจนฉันคิดว่ามันไม่สามารถหยิบมาใส่ได้อีกแล้ว
นี่เขาอารมณ์รุนแรงขนาดนี้เชียว แต่ทำไมฉันไม่รู้สึกโกรธเขาเลยนะ
"ผมชอบมันนะ"คำพูดของเขาทำฉันใบหน้าเห่อแดงเมื่อเขาชี้มาที่ชุดชั้นในสีเหลืองของฉัน
"มันปลุกอารมณ์คุณได้ด้วยหรอคะ"ฉันเอียงคอถามเขายิ้มๆ
"ก็....นิดนึง"ฉันยิ้มให้กับความน่ารักของหมอก่อนที่จะเบิกตากว้างเมื่อหมอจับมือฉันไปวางไปตรงเป้าของเขาที่ตอนนี้มันแข็งและร้อนมากๆและฉันคิดว่ามันคงใหญ่มากๆเช่นกัน
กรี๊ดดดดดดด
พรึ่บ
"อ้ะหมอ....จะทำอะไรคะ?"ฉันถามเขาเมื่อเขายกขาด้านซ้ายของฉันไปวางไว้ที่เอวสอบของเขาทำให้เราใกล้ชิดกันมากขึ้นแถมท่านี้มันยังทำท้องฉันมวนไปหมด
หมอมาร์คไม่พูดอะไรเขาจับมือฉันลูบขึ้นลงไปตามแนวยาวของแก่นกายของเขาที่ยัยเฮเลนบอกว่าใหญ่นักใหญ่หนาก็ใหญ่จริงๆแหละน่าจะ8-9นิ้วเลยด้วย
ก่อนจะก้มหน้ามากระซิบที่กกหูของฉันด้วยน้ำเสียงแหบร่า
"ปลุกมันสิครับคนสวย:)"
ว้อท! หมออออใหญ่ขนาดนี้คือมันยังไม่ตื่นอีกหรอคะ
"หมอ...แต่ว่ามันใหญ่แล้วนะคะ"ฉันบอกหมอด้วยใบหน้าที่แดงระเรื่อ
"ยังครับ...มันยังใหญ่ไม่สุดเลย"
หือออออออออใหญ่กว่านี้ก็เตรียมบานเถอะยัยพลอยใสสสสส
-พลอยใส-
- ผู้เขียน
