บทที่ 3 ผู้ชายที่ซื้อเธอ
1249 คำ
เงินที่ได้มาตลอดหลายปีเธอจึงเก็บเอาไว้จนกระทั่งแม่ล้มป่วยต้องถูกออกจากงาน ไม่มีรายได้จึงเป็นนาชาที่เป็นเสาหลักของครอบครัวเงินในบัญชีของเธอก็แทบจะเป็นเลขศูนย์แล้ว
หญิงสาวถอนหายใจอย่างหนักเมื่อกุ๊กไก่บอกจะให้โมเดลลิ่งหาลูกค้าให้ การมีอะไรกับแฟนนาชาคิดว่าคงไม่น่ากลัว เพราะอย่างน้อยก็รักกัน รู้นิสัยกัน
แต่การมีอะไรกับผู้ชายที่ไม่รู้จักกันไม่สามารถคาดเดาอะไรได้ทำให้เธอรู้สึกกลัว
“แกเป็นสาวบริสุทธิ์แกจึงเรียกเงินได้เยอะ เชื่อฉันเถอะโมเดลลิ่งของฉันนี่ติดต่อแต่คนมีระดับเงินร้อยล้านพันล้าน ฉันจะช่วยแกหาเงินเอง”
สองสัปดาห์ต่อมานาชาก็ได้แขกตามที่เธอต้องการ คนคนนั้นไม่เปิดเผยชื่อว่าเขาเป็นใคร นาชาต้องไปตรวจเลือดและเริ่มต้นกินยาคุมเพราะคนที่ซื้อเธอเขาต้องการความสะอาดและความมั่นใจ เขาไม่ต้องการใช้ถุงยางกับสาวบริสุทธิ์
“ระวังขนาดนั้นเลยนะแก ฉันว่าเขาต้องเป็นคนสำคัญไม่น้อย”
กุ๊กไก่พูดขึ้น
“ฉันไม่คิดว่าจะมีคนยอมจ่ายเงินหนึ่งล้านซื้อผู้หญิงคนหนึ่ง” จนกระทั่งตอนนี้นาชายังไม่เชื่อว่าเธอจะขายตัวได้ราคานี้จริง ๆ
“ไอ้ชาแกสวยขนาดนี้แถมยังซิงอีกเป็นของแรไอเท็มใคร ๆ เขาก็อยากได้ถ้าแกไม่ร้อนเงินฉันยังคิดว่าจะเรียกสูงกว่านี้ให้คนมาประมูล เอาให้คุ้ม”
“กุ๊กฉันไม่ใช่สินค้านะจะได้มีคนสนใจมาประมูล แกก็เวอร์ไป”
“นี่ไอ้ชาแกไปอยู่ไหนมาวะ ไม่ได้ยินข่าวฝรั่งคนนั้นที่เปิดประมูลความซิงของตัวเองทางเน็ตเหรอ โอ้โหได้ไปหลายสิบล้านเลยนะแกฉันว่าแกสวยกว่านางอีก ยังไงก็ต้องได้มากกว่า”
“รอไม่ไหวว่ะ ฉันต้องใช้เงินแล้วแก แล้วเขานัดเจอเมื่อไหร่วะ หน้าตาเป็นแบบไหนแกเห็นรูปยัง”
“เขานัดอาทิตย์หน้าแต่ไม่ยอมให้เห็นรูป งานนี้แกต้องเสี่ยงดวงล่ะชา” กุ๊กไก่บอก
นาชาเข้าใจเธอเตรียมใจเอาไว้แล้ว หลังจากวันนั้นโมเดลลิ่งก็พาเธอไปตรวจร่างกายอย่างละเอียดเพื่อส่งผลให้ลูกค้า เมื่อผลสุขภาพออกนาชาไม่มีโรคอะไรก็ได้รับเงินก้อนแรก ห้าแสนบาทโอนเข้าบัญชีทันที
หลังได้เงินแล้วนาชารีบไปชำระค่ารักษาพยาบาลของแม่ที่ค้างไว้ และยังจ่ายล่วงหน้าไปด้วยเพื่อความสบายใจของตัวเอง
กระทั่งถึงวันที่นาชาต้องถูกเชือด ในขณะที่รอโมเดลลิ่งเอารถมารับที่คอนโดกุ๊กไก่ นาชาก็รู้สึกมือสั่นขึ้นมาด้วยความตื่นเต้น
กุ๊กไก่คอยปลอบเธอตลอดส่วนลูกเกดติดงานจึงมาให้กำลังใจเธอไม่ได้
"แกทำบุญมาเยอะ สวรรค์คงเห็นใจส่งคนดีคนหล่อมาให้อยู่หรอกแก อย่าคิดมากนะ เขาให้ทำไรก็ทำตามให้มันเป็นไปตามธรรมชาติ"
คำปลอบของกุ๊กไก่ได้ผลนาชารู้สึกดีขึ้นจริง ๆ ถึงเธอจะไม่เคยมีอะไรกับผู้ชายมาก่อนเพราะคิดว่าจะเก็บไว้ให้แฟนวันแรกของการแต่งงาน แต่เรื่องถูกจูบถูกลูบคลำนาชาก็เคยผ่านมาบ้างถึงจะนานแล้วก็เถอะ
ที่ผ่านมาไหว้พระสวดมนต์แทบทุกวันขอผู้ชายหน้าตาธรรมดา ไม่ซาดิสต์หากเป็นไปได้ก็กำลังวังชาน้อย ๆ จะได้โดนครั้งเดียวแล้วจอดไม่ต้องทรมานทั้งคืน
ได้เวลาแล้วโมเดลลิ่งมารับเธอโดยมีกุ๊กไก่มาเป็นเพื่อน พี่สาวสองโมเดลลิ่งคนนั้นก็ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับลูกค้าคนนี้เลย รู้แต่ว่าเขาเป็นมหาเศรษฐีรวยหุ้นคนหนึ่ง
เมื่อมาถึงโรงแรมตามนัดหมายโมเดลลิ่งยื่นซองเอกสารให้เธอ ในนั้นมีผลการตรวจสุขภาพของนาชาอีกทั้งยังมีรูปถ่ายของเธออีกหลายใบ
"น้องชาไม่ต้องห่วงนะคะ คนนี้สะอาดรับรองเขายังตรวจโรคให้น้องมั่นใจด้วยแถมรวยสุด ๆ "
นาชารู้สึกดีขึ้นเล็กน้อยเมื่อคิดว่าคนคนนี้อย่างน้อยเขาก็ไม่เห็นแก่ตัว ยังไปตรวจร่างกายให้เธอสบายใจ คงเป็นเพราะนาชาได้ระบุไว้ในเงื่อนไขว่าเขาต้องมีผลตรวจเลือดให้เธอเช่นกันเธอจึงจะยินดีขายความบริสุทธิ์ให้เขา
ก่อนที่พนักงานโรงแรมจะพาขึ้นไปหาหนุ่มใหญ่นิรนามผู้นั้น นาชาขอเวลาเขาเล็กน้อยหญิงสาวกดโทรศัพท์หาแม่ทันทีเพื่อขอกำลังใจแม้ในใจจะรู้สึกผิดบาปกับสิ่งที่ตนเองกระทำแต่ในสภาวะตอนนี้เธอไม่มีเวลาที่จะคิดเรื่องอื่นนอกจากหาเงินรักษาแม่ของเธอเท่านั้น
“หนูกำลังมาทำงานค่ะแม่ วันนี้เป็นยังไงบ้างคะ”
“ดีขึ้นเยอะแล้ว ระวังตัวด้วยนะลูก”
เสียงปลายใสของแม่ดูดีขึ้นทำให้นาชารู้สึกว่าสิ่งที่เธอกำลังทำอยู่เพราะความจำเป็น
“คุณขึ้นไปด้านบนได้เลยนะคะ พนักงานจะพาไปพบท่านค่ะ”
“ขอบคุณค่ะ”
นาชากำมือของตนเองแน่นในใจเต้นตุบตับด้วยความกลัวแต่ในเมื่อตัดสินใจแล้วตอนนี้เธอไม่อาจจะถอยหลังได้อีกต่อไป
"ไปเถอะชา ฉันไม่ได้รอนะแกถ้ามีอะไรผิดปกติก็รีบโทรมานะ"
"ขอบใจมากเพื่อน"
นาชากับกุ๊กไก่กอดกันแน่น ความรู้สึกของกุ๊กไก่นั้นเหมือนตัวเองเพิ่งมาส่งลูกสาวเข้าหอคืนแรกทำให้ตื่นเต้นไม่น้อย
มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินมารับนาชาแล้วพาเธอขึ้นลิฟต์นาชาทั้งตื่นเต้นทั้งประหม่าหญิงสาวจับมือตนเองแน่น
เดินตามผู้หญิงคนนั้นไปโดยไม่พูดอะไรจวบจนลิฟต์พาเธอมาถึงชั้นสิบ ผู้หญิงคนนั้นจึงหันมาบอกเธอ
"ถึงแล้วค่ะ ฉันจะพาคุณไปส่งที่หน้าห้องนะคะ"
"ขอบคุณค่ะ"
เธอเดินมาเรื่อยๆ จวบจนมาหยุดอยู่หน้าห้องหนึ่งผู้หญิงคนนั้นกดกริ่งหน้าห้องแล้วหันมาบอกนาชา
"ฉันไปก่อนนะคะตามสบายค่ะ"
นาชาโค้งศีรษะเบา ๆ พร้อมกับยิ้มให้เธอผู้หญิงคนนั้นเดินกลับไปยังลิฟต์ในขณะที่มือของนาชามีเหงื่อซึมจนเปียกชื้น
เธอสำรวจตนเองวันนี้แต่งตัวด้วยชุดเดรสสีขาวสายเดี่ยวเข้ารูปกับกระเป๋าถือสีดำใบเล็ก ๆ รอคนมาเปิดประตูด้วยใจระทึก
กระทั่งประตูถูกเปิดออกนาชาปรับสีหน้าให้เรียบเฉย ตั้งใจจะยกมือไหว้เขาเพราะในใจตั้งธงมาแล้วว่าเขาคงมีอายุมากเหมือนพวกเสี่ยแก่ ๆ ทั่วไปแน่ ๆ
แต่เพียงเห็นหน้าเขานาชาก็ต้องอ้าปากค้างอย่างตกตะลึง เขาเป็นผู้ชายร่างสูงใหญ่ใบหน้าคมหล่อเหล่าอีกทั้งรูปร่างของเขาก็ราวกับนายแบบ นาชายกมือขยี้ตาตัวเองคิดว่าอาจตาฝาด จนกระทั่งเสียงทุ้มของเขาดังขึ้น
- ผู้เขียน
