ณ เวลาเดียวกันบนยอดเขาแห่งหุบเขาปีศาจที่ซึ่งไม่ค่อยมีมนุษย์ขึ้นมาได้ ชื่อที่อันตรายและค่ายกลที่ลวงหลอกมากมายทำให้ต้องเอาชีวิตมาทิ้งหากไม่ได้รับอนุญาตจากผู้เป็นเจ้าของ ชายชราผมขาวในอาภรณ์สีขาวดูสูงส่งดุจเซียน ใบหน้าแม้จะผ่านกาลเวลาไปมากมากแต่เผยให้เห็นสติปัญญาและการหยั่งรู้ ผู้ที่เดินทางสายเซียนไม่ยุ่งเกี่ยวกับทางโลกมาหลายปี แต่หนี้บุญคุณที่เคยมีต่ออดีตกาลก็ยังคงต้องชดใช้จึงไม่ได้สละร่างมนุษย์สู่สวรรค์ชั้นฟ้าเหมือนเหล่าเทพเซียน ดวงตาหยั่งรู้มองไปเบื้องล่างแล้วทอดถอนใจ กงล้อแห่งชะตาบ้านเมืองเริ่มเคลื่อนไหวแล้ว “อาจารย์ ท่านรอผู้ใดขอรับ” ร่างสูงในอาภรณ์สีขาวคล้ายวัยเพียงยี่สิบสามปีเท่านั้นเดินออกจากเคหาสน์มองไปเบื้องล่างตามสายตาของอาจารย์อย่างแปลกใจ ใบหน้าคมคายกิริยาดูอ่อนโยนมากมารยาททว่าดวงตาล้ำลึกและเต็มเปี่ยมไปด้วยสติปัญญา เขาผู้นี้คือหมิงตงฟางประมุขสำนั