“แอ๊ะ! แอ๊ะ!”
ไลลาเห็นลิลาตื่นก็รีบส่งเสียงเรียกทันที จนผ่านไปสองคืน สามคืน ก็ฝันเหตุการณ์เดิมๆซ้ำๆ ตื่นมาก็รู้สึกแปลกๆ ที่นอนมีรอยเหมือนคนนอนด้วย ทั้งที่ปกติลิลาเป็นคนที่นอนไม่ดิ้นแม้แต่น้อย ไม่มีทางที่เตียงรอนใหญ่ขนาดนี้เธอจะนอนกลิ้งไปทั่วโดยไม่รู้ตัว เพราะเลย์ทำเตียงนอนเสริมไว้ด้านข้างสำหรับไลลาโดยเฉพาะ
“ไลลาเป็นอะไรค่ะ ทำไมนั่งมองแบบนั้น??”
ไลลาที่กลับมาจากส่งขนมเอ่ยถามพี่เลี้ยงขึ้น เมื่อเห็นไลลานั่งอยู่บนเก้าอี้สำหรับเด็กคาดเข็มขัดเพราะไลลายังนั่งเองไม่แข็งแรง
เด็กน้อยนั่งมองประตู มองไป มองมาราวกับว่ากำลังรอบางอย่าง
“ไม่ทราบคาะคุณลิลา คุณหนูไม่ยอมให้อุ้มเลยค่ะ”
“ไลลาค่ะ หนูทำไมไม่ให้พี่ๆอุ้มค่ะ ได้เวลานอนแล้ว รอหม่ำนมแม่หรือเปล่าเอ่ย”
ลิลากลับมาถึงบ้านช้าเพราะไปส่งขนมไกล มาถึงบ้านก็ได้เวลาที่ไลลาต้องเข้านอนไปแล้ว แต่เด็กน้อยกลับไม่ยอมหลับ
“คุณหนูกินนมไปเยอะแล้วค่ะไม่ยอมนอนเลยค
