“……….” “จะยืนนิ่งทำไม อาหารอยู่บนโต๊ะ เธอแค่แกะมันออกใส่จาน ทำไม่ได้หรือไง” ไลออนเอ่ย “ค่ะ” ลิลายืนแกะอาหารสำเร็จที่ถูกส่งมาจากร้านอาหารจากกล่องจัดใส่จานจนกระทั่งเสร็จ ไลออนก็ออกจากห้องมาพร้อมกับลุคผมเปียกเสื้อยืดสบายๆกับกางเกงขาสั้น เดินเช็ดผมออกมา “พี่มีธุระอะไรกับลิอีกมั้ยค่ะ ลิขอตัว” “ฉันสั่งให้ไปหรือยัง! นั่งลง” ลิลาเม้มปากเข้าหากันก่อนค่อยๆนั่งลงตรงข้ามไลออน เขานั่งลงตักอาหารเข้าปากก่อนเอ่ยขึ้น “ฉันจะให้เธอไปทำงาน เลิกงานแล้วค่อยว่ากันถ้าฉันเรียก” “คะ??” “แต่!” ลิลาที่กำลังจะดีใจกลับต้องชะงักให้กับคำว่าแต่ของเขา “คะ?? แต่อะไรคะ” “ถ้าอยากจะทำงาน และงานอะไร เธอต้องกินข้าวทั้งจานให้หมดแล้วฉันจะบอก” ไลออนเอ่ย ลิลาก้มมองข้าวผัดตรงหน้า ซึ่งมันเยอะจนเหมือนกินได้สองคน ไลออนสั่งให้เธอกินข้าวนั่นให้หมด ซึ่งมันเยอะเกินกว่าที่เธอจะกินหมดแน่ๆ “แต่….” “หรือไม่อยากทำงานจะอยู่ที่คอนโด