ตอนที่ 16
“ท่านหมอ ตัวเจ้าสั่นเช่นนี้ เปิ่นไท่จื่อคงใช้งานเจ้าหนักไปเช่นนั้นกลับบ้านเก่าดีหรือไม่” คำพูดนี้เชือดเฉือนเขายิ่งนักจะให้เขากลับบ้านเก่าเช่นนั้นหรือ ท่านหมอรีบจับชีพจร พลางหลับตามือหนาอีกข้างหนึ่งก็ดุเหมือนว่านับอะไรก็ไม่รู้
“ไท่จื่อเฟยพ่ะย่ะค่ะ รอบเดือนมาปกติดีหรือไม่” ท่านหมอชราสงสัยจึงได้เอ่ยถาม
“รอบเดือนไม่ค่อยปกติ มาบ้างไม่มาบ้างแต่นี้สามเดือนนี้ยังไม่มาเลย” นางก็สงสัยแต่ก็ไม่ได้ว่าตนเองนั้นตั้งท้องเพราะว่ารอบเดือนนางมาไม่ปกติจึงมิได้คิดมาก
“ขอแสดงความยินดีด้วยพ่ะย่ะค่ะ ไท่จื่อเฟยตั้งพระครรภ์ได้สองเดือนกว่า พ่ะย่ะค่ะ” ใบหน้าของท่านหมอชรานั้นแย้มยิ้มดีใจยิ่งนัก
“จริงหรือ ดี ดี ท่านหมอนี่รางวัลของเจ้า จัดเทียบยาบำรุงให้นาง” ใบหน้ายิ้มแย้มดี หัวใจเขาพองโตขึ้นมาทันที เขาดีใจจนกระโดดโลดเต้นไปมาด้วยความดีใจ แต่ร่างบางของภรรยานั้นกลับนิ่งงันมิได้กล่าวอันใดออกมา
หมอหลวงก็ออ
