ตอนที่ 14
1241 คำ
ตอนที่ 14
มือหนาสำรวจปากถ้าจนพึงพอใจจากนั้นก็มุดถ้ำก่อนเจ้าลูกชายตัวเขื่องจะเข้ามุดปากถ้ำให้ลูกชายนั้นหยอกล้อกับท้องน้อยของมารดาไปก่อนแต่เจ้าลูกชายไม่รักดีกลับมีน้ำไหลเยิ้มออกมาจากหัวเห็ดสีแดง เช่นนี้เขาทนไม่ไหวแล้ว “ดูดให้พี่สักหน่อยได้ไหมคนดีนะ นะ พี่ขอร้องหละ” เสียงออดอ้อนส่งไปหาภรรยาพร้อมคุกเข่าลงที่เต้างามของภรรยาตัวน้อย
นางนิ่งงันไปชั่วครู่จ้องมองหัวเห็ดลูกชายของสามีที่มีน้ำหวานไหลเยิ้มออกมา นางไม่เคยจะกลืนกินของเช่นนี้มาก่อน และไม่คิดว่าจะทำตามใจเขาด้วย แต่สามีไม่รอช้ากลับบีบปากเล็กจิ้มลิ้มของภรรยาให้อ้าออกมาก่อนพลางจับเจ้าลูกชายยัดเข้าไปให้มารดาดูด ดึง “ดูดเลยภรรยารัก อร่อยนะ ลองชิมเดี๋ยวจะติดใจจะเรียกหาแต่ลูกชายตัวนี้”
ภรรยารักลอง ดูด ดึง เล็มเลียอย่างที่สามีต้องการ ครานี้นั้นนางทำอย่างอร่อยหวานล้ำทีเดียว มือบางเรียวของนางก็นวดคลึงพวงกลมๆ สองลูกใต้ฐานไปมา สะโพกของสามีนั้นก็เกร็งสะท้านไปหมด ใบหน้าบิดเบี้ยวเพราะความเสียวที่นางลงมือดูด ดึง เล็ม เลีย อย่างที่เขาต้องการ
ร่างหนาขยับสะโพกเข้าที่กระพุ้งแก้มของภรรยารักไปมาหลายครั้ง หน้าดำหน้าแดงไปหลายส่วน เขาจะแตะขอบสวรรค์รำไรแล้ว ภรรยาตัวน้อยช่างดีงามเช่นนี้ “อ๊า เสียวเหลือเกิน...สุดยอดเลยภรรยารัก” เสียงสั่นเครือเพราะความเสียวเข้าครอบงำ ลมหายใจร้อนผะผ่าว ใจเต้นแรง เรียกความ เสียวซ่านรัญจวนใจยิ่งนัก
ท่านแม่ทัพยกสะโพกถอดถอนออกจากปากเล็กจิ้มลิ้มพลางเสียดายแต่จะแตกใส่ปากภรรยาได้อย่างไรกัน จากนั้นเขาก็ลงลิ้นซากละเลงเล็มเลียที่ เนินขาวอวบอูมที่มองเห็นกลับกุหลาบสีนวลสวยสดใส ลิ้นซากจ้วงแทงชำแรกเข้าสู่ร่องกลางที่หวานเยิ้มอย่างเย้ายวน มือหนาขยี้เม็ดทับทิมด้านนอกจนร่างของภรรยานั้นเกร็งสะท้านไปทั้งตัว
“อืม ไม่ไหวแล้ว” ว่าแล้วเขาจับนางก้มโค้งหันหลัง พลางจับเจ้าลูกชายตัวเขื่องเข้าไปมุดถ้ำของภรรยารัก คราวนี้เขากระแทกขึ้นลงอย่างหนักหน่วง รัวๆ ถี่ๆ ไปมาหลายครั้ง โพรงกุหลาบที่หวานฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำตกที่ไหลออกมา ก็แสดงอาการของนางได้เป็นอย่างดี บัดนี้ เรือนร่างอันเปลือยเปล่ามีแต่ร่องรอยสีแดงเป็นจ้ำๆ เต็มตัวไปหมด
ซาลาเปาคู่ใหญ่งดงามก็กระเพื่อมขึ้นลงมาแรงกระแทกด้านหลังของสามีที่ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดลง มือหนาก็กอบกุมซาลาเปาไว้ข้างหนึ่ง อีกข้างหนึ่งก็จับก้นกลมกลึงขาวสวยใสไว้พลางบีบเบากระตุ้นอารมณ์ให้พลุ่งพล่านมากยิ่งขึ้น กระแทกรุนแรงและถี่ขึ้นเรื่อยๆ
“ท่านพี่ข้า อ๊า...อ๊า...ไม่..ไม่ไหวแล้วอ๊า...” เสียงครางกระเส่าเร่าร้อนที่สามีนั้นกระแทกเข้าออกที่โพรงกุหลาบของนางไม่หยุดหย่อน จนนางนั้นเสียวซ่านไปทั่วทั้งตัว เสียงที่ติดขัด ขาด หายก็เป็นไปตามแรงกระแทกที่รุนแรง แผดเผาร่างของนางและสามี ดั่งว่าทั้งคู่นั้นอยู่กลางทะเลเพลิง
ไม่นานช่องกุหลาบของภรรยารักก็ตอดรัดเอ็นอุ่นๆ เอาไว้แน่ และอีกไม่ถึงอึดใจ ร่างหนาก็สั่นสะท้านเกร็งไปทั่วเรือนร่างกำยำ น้ำสีขาวขุ่นก็พุ่งเข้าไปในโพรงกุหลาบทันที
เขาแช่แก่นกายไว้สักพัก จากนั้นก็ค่อยๆ ถอดถอนออกมาจากปากถ้ำของภรรยา ที่บัดนี้น้ำสีขาวไหลลงมาเปรอะเปื้อนขาเรียวของนางแล้ว เขามองดูร่างที่นอนแน่นิ่งถึงกับยกยิ้มอย่างพึงพอใจ ในที่สุดภรรยารักก็ยอมศิโรราบเขาแล้ว
“อีกสักยกไหวเล่าภรรยา พี่ยังกระหายเจ้าไม่เลิกเลย” เขาว่านัยน์ตานั้นกรุ้มกริ่ม พลางจับร่างภรรยาจากที่นอนคว่ำหน้าลงที่เตียงพลิกตัวนางขึ้นมา สบสายตาของเขาพลางจ้องมองนัยน์ตาที่งดงามราวกับดวงดาราวิบวาวยามค่ำคืนของภรรยารักที่เห็นว่านางนั้นเหนื่อยอ่อน อ่อนแรง และอ่อนล้า เขายกยิ้มอีกครั้งหนึ่งก่อนที่จะเริ่มจุมพิตเรียกสติของภรรยารักที่กระเจิดกระเจิงไปไกลให้กลับมา
“ท่านพี่...ข้ายอมแพ้ท่านแล้ว ข้าจะตายแล้วเนี่ยไม่ไหวอย่าลงโทษเช่นนี้อีกเลยมิเช่นนั้นข้าคงตายเพราะลูกชายท่านเป็นแน่”
ตำหนักงามตาของไท่จื่อเฟย
ที่บัดนี้เรือนร่างที่งดงามและสง่างามในคราวเดียวกันถูกลงโทษจากไท่จื่อผู้เป็นสามีของนางอย่างรุนแรง รุนแรงเสียจนนางมิคิดว่านางจะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้อย่างไร นางกำนัลและขันทีทั้งหลายนั้นรับโทสะของไท่จื่อไม่ไหว ต่างจรลีหนีหายไปจากตำหนักส่วนที่เป็นห้องบรรทมของไท่จื่อเฟยกันหมด
ด้วยคำสั่งที่ประกาศก้องห้ามมิให้ผู้ใดก้าวล้ำเข้ามาให้ห้องส่วนนี้เด็ดขาด เป็นคำประกาศที่เสมือนฟ้าผ่าลงมาที่ศีรษะน้อยๆ ของภรรยาหรือไท่จื่อเฟย นางก็ไม่รู้ว่าไปทำอะไรให้เขากันแน่ หรือเพราะว่าเสี่ยวชิงสาวใช้ผู้นั้นกัน ที่ทำให้เขาถึงขั้นได้ทำร้ายนางเช่นนี้ น่าน้อยใจยิ่งนัก อยู่กับสามีที่มิมีใจให้นางสักเสี้ยวเดียวก็ไม่มี
หัวใจดวงน้อย ๆ ที่มีแต่เขาอยู่เต็มเปี่ยมกลับเจ็บแปลบขึ้นมาในบัดดล ดวงตาหงนั้นเอ่อคลอไปด้วยน้ำใสๆ ไหลรินลงอาบแก้มทั้งสองข้าง โทษของนางที่รักเขาหนักหนาเช่นนี้หรือ มิสู้หย่านางเสียยังดีกว่า ทารุณนางมิใช่คนเช่นนี้
“ท่านหย่าให้ข้าเสียเถิด ต่อแต่นี้ก็ปล่อยข้าไปเสียอย่าได้ยุ่งเกี่ยวอันใดกันเลย” คำเอ่ยที่ไม่สมควรเอ่ยออกมาจากปากของไท่จื่อเฟย อนาคตของนางนั้นยังสว่างสดใสเหมาะกับตำแหน่งมารดาแผ่นดิน แต่นางไม่ต้องการตำแหน่งอันใดทั้งสิ้น ต้องการเพียงหัวใจของชายที่นางรักก็เพียงพอแล้ว
ในเมื่อเขาไม่ต้องการ จะฝืนให้เป็นทุกข์ทำไมกันมิสู้ตัดขาดกันเสียตั้งแต่ตอนนี้ ดีกว่าให้นางนั้นนั่งรับเคราะห์กรรมที่ถาโถมเข้ามาเช่นนี้หรือ มือหนาของสามีนั้นบีบปากภรรยาด้วยความโกรธเกรี้ยว ส่งสายตาดุดัน เขียวเข้มให้ร่างบางที่ดวงตาของนางนั้นเอ่อคลอไปด้วยน้ำตา ใบหน้าที่งดงามก็ดูซีดเซียวไปมากโข ริมฝากที่อวบอิ่มชมพูระเรื่อก็แลดูซีดลงเช่นกัน คิ้วโก่งของนางก็ย่นจนแทบจะชนกันกับอีกข้าง
ใบหน้าที่งดงามนั้นก็ส่งสายตาเหมือนตัดพ้อสามีอยู่ แต่มิกล้ากล่าวอะไรให้มากกว่านี้ นางถูกสอนสั่งเป็นสตรีในห้องหอ เชื่อฟังบิดา มารดา เมื่อแต่งงานให้เชื่อฟังสามี เมื่อมีบุตรต้องเชื่อฟังบุตร แต่แล้ววันนี้นางก็ต้องเชื่อตนเองว่า เขามิมีใจให้นางสักนิดเดียวแล้วชีวิตต่อแต่นี้จะเป็นเช่นไร มิตกนรกทั้งเป็นเช่นนั้นหรือ
- ผู้เขียน
