เช้าวันต่อมา…
“อื้อ” ร่างเล็กบิดขี้เกียจเมื่อได้ยินเสียงผู้คนด้านนอกคุยกัน ดวงตาคู่สวยกวาดมองไปรอบห้องก็พบว่าเป็นเวลาเช้าแล้ว
“ไหนบอกว่าจะไปส่งไงคะ ถ้าคุณแม่เข้าไปปลุกน้องไอในห้องแล้วไม่เจอจะทำยังไง” คนที่ลุกขึ้นนั่งหันไปถามคนข้าง ๆ ที่พิงพนักเตียงอยู่ เขาตื่นก่อนเธอแท้ ๆ แต่ไม่ยอมปลุก มันน่าโมโหนัก
“เดินทางแค่แป๊บเดียว จะกลัวอะไร” เสียงทุ้มตอบคนหน้าบึ้ง “อาบน้ำก่อนแล้วค่อยกลับ”
“น้องไออาบที่บ้านก็ได้นะ แบบนั้นสะดวกกว่า”
“แต่ฉันสะดวกอาบที่นี่มากกว่า” ว่าจบก็ลงจากเตียงก่อนจะช้อนร่างเล็กขึ้นในท่าเจ้าสาวแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
“เดี๋ยวก่อนสิคะ หมายความว่ายังไงน่ะ จะอาบด้วยกันเหรอ”
“แล้วคิดว่าฉันจะให้เธอเข้าไปนั่งดูเฉย ๆ หรือไง” คำตอบของคนตัวใหญ่ทำให้ใบหน้าหวานบูดบึ้งอีกครั้ง
ร่างเล็กถูกคนตัวใหญ่วางลงบนเคาน์เตอร์ตรงหน้า พลันนั้นเสื้อผ้าของคนทั้งคู่ที่เคยสวมใส่อยู่ก็หายไป ตอนนี้ไออุ่นเริ่ม
