ฝึกงาน

624 คำ
" หึหึหึ รู้ความจริงแล้วสินะ ที่รัก" จ๊อดชายหนุ่มวัยกลางคนที่มีหน้าตาหล่อดุชเทพ APOLLO หล่อชนิด ผู้หญิง ทอม กระเทย ร้องให้ตามเลยละถ้าท่าน Apollo มีแฟน " ค/คุณ คุณอย่ามาพูดแบบนี้กับฉันนะค่ะ" นิ่มตกใจ ที่ได้เห็นยิ้มร้ายที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน และก็ตกใจไม่น้อยที่ ชายตรงหน้าเปลี่ยนสีหน้า ท่าทาง คำพูด จากหน้ามือเป็น หลังมืออย่างที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน " ทำไมผัวจะพูดกับเมียไม่ได้ " จ๊อด ย่างสามขุมประชิดตัวคนร่างบาง จับเรียวแขนอันบอบบางกระชากตัวเธออย่างแรง จนมาชนกับแผงอกอันแข็งของจ๊อด จากนั้นจ๊อดก็จ้องตาพร้อมทั้งกัดกรามแน่น เมื่อรู้ว่าคนตรงหน้าตั้งใจจะหนีหน้าเขา " เธอคิดจะหนีผัวตัวเองสินะ" จ๊อด ขบกรามพูดออกมาอย่างเน้นๆ ทำให้นิ่มที่ไม่เคยเห็นพ่อทูลหัวตรงหน้าเป็นแบบนี้ ก็สั่นกลัวแต่เธอก็มีเลือดนักสู้วิ่งอยู่ในกาย เช่นเดียวกันจึงทำให้เธอเชิดหน้ามองสบตากับ ชายตรงหน้าอย่างไม่กลัว " ใช้ ฉันหนีแล้วคุณจะทำไม" นิ่มเชิดหน้าพูดด้วยน้ำเสียงยียวน จ๊อดที่มองใบหน้าสวยของลูกสาวเพื่อนที่กำลังมองเขาอย่างเอาเรื่อง ก็ยกยิ้มมุมปาก อย่างพอใจที่แม่เสือสาวตรงหน้า แสดงความดื้อแสบออกมาให้เขาเห็น " ก็ดี แบบนี้ค่อยสมน้ำสมเนื้อกันหน่อย" จ๊อดพลักร่างบางออกจาก มือแกร่ง แล้วเดินจากมาด้วยสีหน้ายิ้มอย่างพอใจ พร้อมทั้งเดินเอามือไขว้หลัง ผิวปากเป็นเพลงอย่างคนอารมณ์ดี นิ่มที่เห็นแบบนั้นก็ ดีดดิ้นอย่างคนหัวเสียที่เธอทำให้คนตัวโตเมื่อกี้ โมโหไม่ได้ อีกทั้งกับทำให้เขาอารมณ์ดีอีกต่างหาก " บ้าชะมัด คนแก่บ้ากาม" นิ่มพูดด่าตามหลังคนตัวโตที่เดินผิวปากอย่างอารมณ์ดี ออกไป " ได้ยิน" จ๊อด หันมาพูดกับนิ่ม ก่อนที่จะหันเดินผิวปากออกมายิ้มๆ อย่างคนอารมณ์ดีมากยิ่งขึ้น ที่เขาสามารถทำให้เด็กตัวน้อยที่เขาเห็นเธอมาตั้งแต่เกิด หัวเสียได้ มิ้น & เอก " มิ้นพี่ไม่ให้ยัยหนูไปฝึกงานที่ไกลหูไกลตาเด็ดขาด" เอก ยืนเท้าสะเอวพูดกับมิ้นคนเป็นเมียอย่างหัวเสีย " ให้ลูกไปเถอะค่ะ เพราะว่ายัยนิ่มจะไปเกาะไข่มุก" มิ้นเดินเข้ามาหาสามี แล้วส่งยิ้มหวาน ให้ เอกได้ยินแบบนั้นก็ เปลี่ยนท่าทีทันทีจากหัวเสีย ก็เปลี่ยนมายิ้มกว้าง เมื่อคนเป็นเมียพูดว่าลูกสาวสุดหวงจะไปที่ไหน " จริงเหรอที่รัก ที่ยัยหนูของเราจะไปฝึกงานที่เกาะไข่มุก " เอกดึงเอวคนเป็นเมียเข้ามากอด ด้วยความรัก ก่อนจะกดจมูกลงที่แก้มนวล ของมิ้น จากที่รู้สึกขุ่นมัวก็แปลเปลี่ยนเป็นยิ้มอย่างคนอารมณ์ดี ห้องนั่งเล่น " มัมกับแด๊ดมาแล้ว " เสียงนัทน้องชายคนสุดท้องของบ้านตะโกนบอกคนที่นั่งหน้าเครียดให้หันไปมอง พร้อมกัน " ok ตกลงแด๊ดให้ไป แต่.....ต้องไปอยู่ในที่ที่แด๊ดหาให้เท่านั้น ok ไหม " " แด๊ด......" เสียงหนึ่งกับนัท อุทานออกมาพร้อมกัน อย่างไม่อยากเชื่อว่า จะได้ยินคำนั้นออกมาจากปากของคนเป็นพ่อ " จะเสียงดังทำไม ตาหนึ่งตานัท ป๋ะไม่ให้เราสองคนไปเฝ้าหรอก" เอก หัวเราะออกมาเสียงดัง เมื่อเห็นสีหน้าท่าทาง ของคนเป็นลูกที่ดูหน้างอคอหักเป็นปลาทูแม่กอง
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม