คลั่งไคล้หุ่นยนต์

“เราเลิกกันเถอะ ผมทนอยู่กับผู้หญิงเชยๆ แบบคุณไม่ได้หรอก ผู้หญิงอะไรไร้รสนิยม จืดชืด” ไม่ใช่แค่คำพูดที่แสนร้ายกาจ สายตาที่พินิจมองตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าก็แสนดูถูก จนคนถูกบอกเลิกหน้าชา ทว่าใบหน้ากลับแดงก่ำขึ้นมา สองมือกำแน่นควันออกอยากกรีดร้องใส่หน้าผู้ชายที่ยืนมั่นหน้าตรงนี้เหลือเกิน ที่กล่าวหาว่าเธอจืดชืด “แล้วมาคบกันฉันทำไมตั้งแต่แรกล่ะ” ถ้าบอกว่าเธอจืดชืดแล้วมาขอคบทำไม ทั้งที่เธอก็แต่งตัวแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว ก็แค่ใส่เสื้อคอบัวแขนยาวกับกระโปรงยาวเลยเข่าลงไป และใส่แว่นสายตามันดูเชยตรงไหน “ก็แค่อยากลองคบอะไรแปลกๆ ดูบ้าง แต่ไม่ได้เรื่องเลยจริงๆ ยิ่งเรื่องบนเตียงนึกว่านอนกับท่อนไม้ แข็งยิ่งกว่าอะไร มีดีแค่นมใหญ่แค่นั้นแหละ เอาเป็นว่าเราเลิกกันเถอะ ผมไปต่อกับคุณไม่ได้จริงๆ ลาล่ะ” ว่าจบชายหนุ่มก็ลุกออกจากโต๊ะ เดินออกจากร้านอาหารไปไม่เหลือเยื่อใยใดๆ อีกเลย ทิ้งให้คนถูกเลิกนั่งนิ่งอยู่เดิม ไม่รู้ต้องทำยังไง ร้องไห้เหรอ น้ำตาต้องไหลไหม หรือว่าดีใจที่สลัดคนไม่ดีออกจากชีวิตไป ความสับสนตีรวนเข้าสู่สมอง คิดอะไรไม่ออกเลยสักอย่าง เมื่อความรักครั้งแรกพังทลายลงไม่เป็นท่า กว่าจะมีคนมาจีบก็ยากเย็นแสนเข็ญ เป็นแฟนกันยังไม่ได้ถึงสองเดือนก็ถูกบอกเลิกกลางทาง แพรวา พาตัวเองกลับมาที่ห้องพัก ไม่ลืมจะซื้อเบียร์มาด้วยเพื่อฉลองให้กับรักห่วยๆ ของตัวเองที่ถูกผู้ชายบอกเลิก หญิงสาวทิ้งตัวลงนั่งที่โซฟา เปิดเบียร์กระป๋องเย็นเฉียบกระดกลงคออึกๆ ไปเกือบครึ่ง “ไอ้ผู้ชายเฮงซวย มาว่าฉันแปลกอย่างนั้นเหรอ แกสิแปลก ไอ้บ้าเอ๊ย” ร้องด่าออกมาอย่างเจ็บใจ ยกเบียร์ในมือขึ้นดื่มอีกครั้ง จากหนึ่งกระป๋องเป็นสอง เป็นสาม สี่และห้า จนเริ่มมึนเมาไร้สติก็เกิดความคิดบ้าๆ ขึ้นมา หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเปิดออกดู หาที่เรียนสอนเสียวสอนเรื่องบนเตียง มากล่าวหาว่าเธอไม่ได้เรื่องมีดีแค่นมใหญ่อย่างนั้นเหรอ “แกจะต้องเสียดายฉัน ไอ้ผู้ชายเส็งเคร็ง ว่าแต่ฉันนอนแข็งเป็นท่อนไม้ ไม่ดูของตัวเองล่ะว่ามันเล็กหรือใหญ่ พอจะทำให้ฉันรู้สึกเสียวได้ไหม ไอ้ผู้ชายกล้วยไข่เอ๊ย”  สวัสดีค่า กลับมาอีกครั้งกับความแซ่บถึงใจพริกยกสวน แค่เห็นชื่อนามปากกาก็รู้แล้วค่ะว่าจะเเซ่บขนาดไหน เพราะนามปากกานี้เน้นความมัน ความหื่น เรทรุนแรง ไม่เน้นเนื้อหาสาระใดๆ ทั้งสิ้น เขียนเพื่อความบันเทิงคลายความเครียดเท่านั้นค่ะ อย่ากดติดตาม กดหัวใจ กดเพิ่มเข้าชั้นไว้นะคะ