บท 22 อะไรๆก็เป็นไปได้ (3)

1671 คำ

เวลาต่อมา @ลานจอดรถโรงพยาบาลกรุงเทพอุดร “ดูท่าทางดูคุณจะสนิทกับน้องชายผมนะ” ว่าที่คุณพ่อเอ่ยขึ้นมาในขณะที่กำลังออกตัวรถ “หืมม ที่คุณหมอ...น้องชายของคุณพูดอยู่คนเดียว นั่นแสดงถึงความสนิทของฉันกับน้องชายคุณเหรอ” ว่าที่คุณแม่เอ่ยถามออกมาอย่างไม่พอใจเล็กน้อยเมื่อโดนอีกฝ่ายพูดออกไปแบบนั้นทั้งๆที่เธอไม่ได้เป็นอย่างที่พูดเลยสักนิด “ถ้าคุณอยากไปไหนแล้วไม่อยากให้จ่าชัยขับรถให้ก็บอกผมแล้วกัน ผมจะเรียกน้องชายผมมาบริการคุณแทน” คำพูดที่ไม่คิดด้วยน้ำเสียงที่คุกรุ่นของว่าที่คุณพ่อทำให้บรรยากาศในรถเริ่มตึงเครียดขึ้นมาทันทีจนทำให้อีกฝ่ายตอบออกไปอย่างไม่คิดเช่นเดียวกัน “ขอบคุณค่ะ ถ้าอยากใช้บริการเมื่อไหร่จะรีบบอกทันทีเลย” หลังจบประโยคของว่าที่คุณแม่ที่บอกออกไปด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉยเหมือนไม่ได้แคร์ความรู้สึกของอีกฝ่าย ทำให้บรรยากาศภายในรถตลอดการเดินทางตั้งแต่โรงพยาบาลจนมาถึงบ้านพักมีเพียงเสียงเครื่องยน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม