25 ร้อยหยวนต้องเป็นของฉัน

1440 คำ

หลังจากหลี่กุ้ยหลันเอ่ยขอโทษไป๋ถัง เธอก็อุ้มหลานชายไว้บนตัก และหยอกล้อเขาเล่นอย่างอารมณ์ดี เพราะคิดถึงเงินรางวัลที่จะได้รับ หยอกไปหยอกมาหลานชายของเธอก็บอกว่าปวดฉี่ เด็กผู้ชายมักจะถอดกางเกงและปล่อยเบาที่ข้างถนนเป็นปกติอยู่แล้ว หลี่กุ้ยหลันชี้ไปที่ป่าไผ่ฝั่งตรงข้ามที่อยู่ไม่ไกล “ไปตรงโน้น” ป่าไผ่อยู่ไม่ไกลจากลานนวดข้าว ด้านล่างเป็นทางลาดเอียง และมีบ่อขยะอยู่ ปกติชาวบ้านจะทิ้งพวกเศษอาหารไว้ที่นี่ พอเน่าก็จะกลายเป็นปุ๋ย ทำให้ต้นไผ่สูงและหนาทึบ แต่ข้อเสียคือทำให้ลำต้นของกอไผ่มีเชื้อราสีขาว บางต้นก็กลายเป็นสีดำ เมื่อเดินผ่านบางครั้งก็ได้กลิ่นที่ไม่ดี เสี่ยวต้านหลานชายของหลี่กุ้ยหลันไม่กล้าไปคนเดียว ดังนั้นเขาจึงจับมือผู้เป็นย่าและขอให้เธอไปกับเขา หลี่กุ้ยหลันตามใจหลานชายและพาเขาเดินไปที่นั่น เธอถอดกางเกงของเด็กน้อยและปล่อยให้เขาทำธุระส่วนตัว เรื่องเช่นนี้พบเห็นได้ทั่วไปในชนบทและไม่มีใครให้คว

อ่านด้วยแอป

ดาวโหลดโดยการสแกนรหัส QR เพื่ออ่านเรื่องราวมากมายฟรี และหนังสือที่ได้รับการอัปเดตทุกวัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม