“สนใจมั้ยคะ?” เธอยิ้มหวานก่อนจะลากไล้ปลายนิ้วไปที่กรอบหน้าของผมราวกับยั่วยวน ไม่หรอก แม่งยั่วเลยแหละ! ผมกลืนน้ำลายอึกก่อนจะขยับตัวออกมานอกเขตอันตรายพลางทบทวนผลได้ผลเสีย
ตอนแรกก็ว่าจะเอาไอ้ห้าพันนี่ไปซื้อไรกินเล่นกับไอ้เวย์ที่หอสักหน่อยแต่...
“แหงดิ ขนาดนี้ก็ต้องสนปะ?”
สงสัยต้องใช้เป็นค่าโรงแรมแทนซะล่ะมั้ง!
สามสิบนาทีถัดมา…
ผมมาอยู่ในห้องน้องวิสกี้คนสวย ไม่ได้ไปม่านรูดที่ไหนอย่างที่คิด นี่ถ้าไอ้เวย์ไม่นอนหลับอุตุอยู่ที่ห้องผม คงจะได้ไปที่ห้องผมแทนแล้ว สาวสวยร่างบางผมสีลอนดำสนิทยาวลงมาถึงกลางหลัง ส่วนสูงน่าจะราวร้อยหกสิบต้นๆ เธออยู่ในชุดเดรสลายลูกไม้สีดำรัดรูปจนเห็นสัดส่วนและเนินอกขาวนวลเนียนนั่นได้ชัดเต็มสองตา
ฮ่า วิญญาณหื่นครอบงำไอ้เตย์อีกแล้ว...
ผมกลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคอ ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไงดี พวกเราคุยกันไม่ถึงสองประโยคก็มาจบกันที่นี่ซะแล้ว กลิ่นแอลกอฮอล์เบาบางของสาวเจ้าบ่งบอกได้ว
