ตอนที่ 10
“ขอบคุณมาก ๆ นะคะ”
“ไม่เป็นไรครับ” สองบริกรชายรีบตอบ
“ปันปัน เรากลับพร้อมกันมั้ยวันนี้แม่ชั้นมารับ”
“อ่อได้สิ” ทั้งปันปันและน้ำน่านกลับไปหอพักพร้อมกัน แม่น้ำน่านแนะนำพ่อเลี้ยงให้น้ำน่านรู้จัก เขาดุสุภาพ สุขุมไม่แก่อย่างที่คิดเอาไว้เลย แถมรวยอีกต่างหาก เมื่อปันปันและน้ำน่านกลับไปแล้ว อันดาก็ได้แวะมาที่โรงแรมที่องศาพักอีกครั้งเพื่อจะมาดูอาการของเพื่อนชายด้วยความเป็นห่วง แต่ว่าทั้งปันปันและน้ำน่านได้กลับไปก่อนหน้านี้แล้ว
“ถ้าแกไม่ใช่เพื่อนฉัน ฉันไม่ทำให้แกหรอกนะ ไอ้คุณองศา” อันดาพูดพลางใช้ผ้าขนหนูเช็ดไปตามใบหน้าของเพื่อน ต่อด้วยลำคอ ดวงตาคมสวยมองเห็นคราบแอลกอฮอล์ที่เปรอะเปื้อนตามเสื้อผ้า ด้วยความหวังดีจึงถอดเสื้อของเขาออก เดินไปยังห้องน้ำอีกครั้ง ทำให้ผ้าขนหนูหมาดด้วยน้ำใหม่ แล้วเดินกลับมาที่เตียงเช็ดลำตัวท่อนบนบึกบึนของเพื่อนสนิท
คนที่เมาเริ่มมีสติขึ้นมา เมื่อถูกความเย็นจา
