หลิวเฟยเฉิงกำลังนั่งคุยกับภรรยา หญิงสาวหยิบเนื้อสัตว์และผักออกมาจากตะกร้าใบใหญ่ ก่อนที่เธอจะลงมือหันเพื่อเตรียมไว้ทำอาหารมื้อเย็น หม่าซูฮวาอยากรู้เรื่องราวของชายหนุ่ม จึงได้ขอร้องเขาให้ช่วยเล่าให้เธอฟัง
หลิวเฟยเฉิงเห็นว่าไม่ใช่เรื่องเสียหายอะไร ต่อให้เขาเล่าเรื่องราวในอนาคตให้หญิงสาวฟังก็ไม่อาจเปลี่ยนสิ่งที่จะเกิดขึ้นในภายภาคหน้าได้ อนาคตไม่ได้ขึ้นอยู่กับตัวเขาฉะนั้นแล้วต่อให้เรื่องราวในวันหน้าถูกแพร่งพราย ก็ไม่ได้ทำให้ประวัติศาสตร์ถูกบิดเบือน
“อีกเกือบ ๆ ร้อยปีข้างหน้าโลกของเราจะเต็มไปด้วยความทันสมัย”
ชายหนุ่มเอ่ยขึ้น ภาพจำของเขาคือโลกอนาคตที่เต็มไปด้วยเทคโนโลยี มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่เฉลียวฉลาด รู้จักการพัฒนาทำให้โลกนั้นก้าวไปข้างหน้าได้อย่างรวดเร็ว
“ฉันอยากรู้เรื่องพี่มากกว่า”
เธออยากรู้เรื่องราวความเป็นมาของสามีเมื่อครั้งที่เขายังมีชีวิตอยู่ในโลกอนาคต
ใบหน้าชายหนุ่มๆ ลงเมื่อนึกถ
