สิบล้านดอลลาร์จีเอช#1
1392 คำ
ทุกคนต่างตกตะลึงขณะจ้องมองไปยังซีอีโอหนุ่ม ใบหน้าของเขายังคงจริงจังเหมือนเดิม ภาคินเองก็ประหลาดใจไม่น้อยกับการเสนอราคาในนาทีสุดท้ายนี้
“ว้าว ท่านประธานสายฟ้า ศศิวัตรเกียรติกุลเสนอสิบล้านดอลลาร์จีเอชครับผม !” ชวินประกาศอย่างเชื่องช้า
พีทขยับตัวเมื่อปอไหม พลางจิกมือของเขาแรงมาก อาการของเธอเหมือนกำลังจะเป็นลม ทำให้เขากังวลขึ้นมา เขาโน้มตัวเข้าไปใกล้หูเธอพลางกระซิบ
“เธอโอเคหรือเปล่า... หายใจเข้า... หายใจออกช้า ๆ นะไหม”
ปอไหมทำตามแต่โดยดี วิธีนี้อาจเป็นเรื่องปกติสำหรับทุกคน แต่สำหรับเธอ… มันมีความหมายมากกว่านั้น
นี่สายฟ้าวางแผนที่จะทำอะไรกันแน่ ทำไมเขาถึงทำแบบนี้ โต๊ะของเขาถูกทุกสายตาจ้องมองอย่างสงสัย ทับทิมมองหน้าเขาราวกับพยายามค้นหาคำตอบ ทว่าเขากลับเพิกเฉยใส่เธอ
“พี่ชายกำลังทำอะไรอยู่เหรอคะ” เมญ่าผู้เป็นน้องสาวถามขึ้น พลางเลิกคิ้ว สายฟ้ายังคงเงียบ และเห็นได้ชัดว่าทับทิมไม่พอใจเป็นอย่างยิ่ง
“มีใครให้สูงกว่าสิบล้านดอลลาร์จีเอชไหมครับ” ชวินถาม ก่อนจะประกาศนับถอยหลัง และเมื่อไม่มีใครให้ราคาสูงมากกว่านี้แล้ว ภาพวาดนี้จึงตกเป็นของสายฟ้าไปโดยปริยาย “ภาพวาดจิตวิญญาณที่ลึกลับนี้จะมอบให้แก่ท่านประธานสายฟ้าอย่างเป็นทางการ ยินดีด้วยครับ นี่เป็นการเสนอราคาที่สูงสุดสำหรับคืนนี้ แต่เดี๋ยวก่อนครับ งานประมูลของเรายังไม่จบลง เรายังมีศิลปินเหลืออีกสองท่านที่จะจัดแสดงผลงานชิ้นเอกให้ชมเป็นขวัญตา"
ช่วงเวลานั้นปอไหมไม่สามารถทนได้อีกต่อไป เธอลุกขึ้นแล้วเร่งรีบออกไปข้างนอกในขณะที่น้ำตาเอ่อล้นออกมา เธอรู้สึกหายใจไม่ออก ต้องการอากาศบริสุทธิ์ สองเท้าเดินไปเรื่อย ๆ อย่างไร้ทิศทาง โดยไม่รู้ว่ามีชายคนหนึ่งตามมาด้วย ปอไหมเดินมาถึงระเบียงโดยไร้สติ เธอหายใจเข้าลึก ๆ ปล่อยให้น้ำตาไหลริน ครู่ใหญ่อากาศข้างนอกก็ช่วยทำให้เธอรู้สึกดีขึ้น
“ไหม...” พีทเรียก เมื่อได้ยินเสียงเขา เธอหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะหันไปหาและรับอ้อมกอดปลอบโยน “ชู่… ไม่เป็นไรนะ เธอเข้มแข็งมาก เราจะผ่านมันไปได้แน่"
ปอไหมพยักหน้าทั้งน้ำตา ก่อนที่พีทจะลูบหลังเธอเบา ๆ
“ฉัน… แปลกใจ ไม่เคยรู้เลยว่าโลกเราจะเล็กขนาดนี้ คุณสายฟ้ามีเหตุผลอะไรถึงได้มายุ่งกับฉันอีก…” ปอไหมหัวเราะอย่างขมขื่น “ฉันทำตามข้อตกลงในส่วนของฉันเสร็จแล้ว แล้วก็จากไปโดยไม่ทำอะไรให้เขายุ่งยากด้วย แล้วทำไมเขาถึงทำแบบนี้อีก”
หญิงสาวกระซิบอย่างเจ็บปวด ไม่รู้ว่าสายฟ้าพยายามจะพิสูจน์อะไรด้วยการประมูลภาพวาดของเธอกันแน่ เขาประมูลมันด้วยจำนวนเงินสิบล้านดอลลาห์จีเอช เท่ากับที่เคยจ่ายให้เธอเมื่อห้าปีก่อน…
“ลองคิดว่าเขาทำเพื่อการกุศลดูดีไหม อย่าคิดมากเลย ไม่ว่าเหตุผลของเขาคืออะไร อย่างน้อย ๆ มันก็ทำให้เราไม่เดือดร้อนเรื่องเงินแล้ว” พีทกระซิบ ครั้งหนึ่งเขาเคยเห็นปอไหมเศร้า เสียใจ และเจ็บปวดมาก่อน มือหนายื่นผ้าเช็ดหน้าให้เธอ
“ฉันทำให้นายวุ่นวายตลอดเลย...”
“ไม่เห็นเป็นไรเลย...” เขายิ้มอย่างอ่อนโยน
“ขอบคุณมากนะพีท” ปอไหมสูดหายใจเข้าลึก ๆ “ฉันขอไปห้องน้ำก่อนนะ”
หญิงสาวพึมพำหลังจากกอดพีทอีกครั้ง จากนั้นเขาก็ดึงเธอแล้วจับมือไว้จนไปถึงห้องน้ำ พีทรออยู่ข้างนอกในขณะที่ปอไหมเข้าไปล้างหน้าและแต่งหน้าใหม่ เธอมองดูเงาสะท้อนในกระจกแล้วฝึนยิ้มออกมา ทว่าจังหวะหันหลังกำลังจะเดินออกไปนั้นเอง กลับมีเสียงผู้หญิงหยุดเธอไว้
“เธอคือปอไหมที่เซบเคยแต่งงานด้วยเมื่อห้าปีที่แล้วสินะ” ทับทิมถามด้วยน้ำเสียงรังเกียจ
“มันผ่านมานานแล้วค่ะคุณทับทิม” ปอไหมตอบอย่างสงบยามสบตาอีกฝ่าย
“แล้วเมื่อกี้มันอะไรกันล่ะ เธอพยายามจะเข้ามาเป็นมือที่สามของเรางั้นเหรอ”
“มันเป็นการประมูลเพื่อการกุศลค่ะคุณทับทิม ฉันไม่รู้ว่าท่านประธานทำแบบนั้นไปทำไมเหมือนกัน ทำไมไม่ไปถามเขาเองล่ะคะ” ปอไหมยังคงสงบแม้จะรู้สึกรำคาญเล็กน้อย เธอไม่คิดมาก่อนเลยว่าทับทิมจะเป็นผู้หญิงที่มีนิสัยชอบถากถางคนอื่นแบบนี้
“จำไว้นะ ต่อให้เธอจะแก้ผ้าต่อหน้าเขา เขาก็จะไม่มีวันสนใจเธออีก เขาทิ้งเธอไปนานแล้ว แล้วถ้าเธอคิดว่าจะสามารถกลับเข้ามาในชีวิตของเขาได้อีกละก็ ก็ช่วยจำใส่กะโหลกไว้หน่อยเถอะว่าผู้หญิงต่ำต้อยอย่างเธอมันไม่คู่ควรกับเขา !”
ปอไหมกำหมัดแน่น นึกอยากต่อยหน้าสวย ๆ ของทับทิมขึ้นมา… จังหวะนั้นเอง เมญ่าก้าวเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในเหตุการณ์
“นี่เธอกำลังพูดว่าใครต่ำต้อยงั้นเหรอทับทิม หมายถึงตัวเองหรือเปล่า”
“เมญ่า!"
“ให้ตายเถอะ ฉันอยากให้พี่ชายของฉันมาเห็นนิสัยต่ำ ๆ ของเธอซะเหลือเกิน” เมญ่าจ้องหน้าทับทิมอย่างรังเกียจ เธอกลอกตาขณะที่เยาะเย้ยใส่ทับทิม
“เธอกำลังพูดเรื่องอะไรน่ะ” แม้ว่าจะถูกว่า แต่ทับทิมยังคงแสดงท่าทางไร้เดียงสาต่อไป
“เลิกเสแสร้งเถอะทับทิม ฉันรู้สันดานเธอหมดแล้ว ไม่เหนื่อยบ้างเหรอ แต่ก็นะ ถ้าเธอสนุกกับการทำแบบนี้ก็ทำต่อไปเถอะ แต่ระวังไว้ให้ดี ๆ ล่ะ เดี๋ยวพี่เซบจะจับได้เสียก่อน” เมญ่ายักไหล่
“ฉันไม่รู้ว่าเธอพูดเรื่องอะไรเมญ่า เราเป็นเหมือนพี่น้องกันไม่ใช่เหรอ ฉันกำลังจะเป็นพี่สะใภ้เธอนะ” ทับทิมยืนกราน ทำสีหน้าเจ็บปวดราวกับถูกรังแก
“เลิกตอแหลเสียทีเถอะ มันอุบาทว์ ไสหัวไปได้แล้ว !” เมญ่าไล่ทับทิมออกไป ทั้งยังมองด้วยสายตาเกลียดชัง ดูถูก จากนั้นเธอก็หัวเราะคิกคักขณะเดินไปยังเคาน์เตอร์ล้างหน้า พลางพูดกับปอไหมว่า “ฉันเบื่อนังนั่นมากจนไม่อยากเห็นหน้าเลยละ จริงสิ พี่ชายฉันใช้เงินสิบล้านดอลลาร์จีเอชเพื่อซื้อภาพวาดของคุณนี่ คุณเป็นใครเหรอ”
ปอไหมนิ่งค้างขณะสบตากับเมญ่าผ่านกระจก สายตาเยือกเย็นของหล่อนมองเธออย่างรู้ทัน
“อย่าอ้างว่าเขาทำเพื่อการกุศลล่ะ เพราะคุณก็รู้ว่ามันมีอะไรมากกว่านั้น”
“คุณคงได้ยินจากคุณทับทิมแล้ว…” ปอไหมกระซิบ
“ฉันไม่สนหรอกว่านังนั่นจะพูดอะไร ฉันแค่อยากรู้จากปากคุณเอง พูดมาสิ”
ปอไหมทอดถอนใจ ก่อนยอมบอกความจริงในที่สุด
“ฉันเคยแต่งงานกับพี่ชายคุณค่ะ แต่เราหย่ากันแล้ว เราแต่งงานกันแค่ในนามเท่านั้น”
พลันเกิดความเงียบระหว่างทั้งสอง เมญ่ายังคงจ้องหน้าปอไหม ก่อนส่งเสียงเย้ยหยัน
“คุณคือคนที่พี่เซบจ้างให้แต่งงานด้วยเพื่อให้ทับทิมกลับมาใช่ไหม” ปอไหมเลือกที่จะไม่ตอบกลับ สายตาของเมญ่ามองเธออย่างประเมินเงียบ ๆ “แล้วตอนนี้คุณจะทำยังไงต่อ”
“ฉันจะกลับบ้านค่ะ วันนี้ฉันแค่มาร่วมงานเฉย ๆ”
“ภาพวาดนั่นราคาสิบล้านดอลลาร์จีเอชเลยนะ คุณไม่สงสัยบ้างหรือไงว่าทำไมพี่เซบถึงเสนอราคามหาศาลขนาดนั้น”
“เพื่อการกุศลไงคะ”
“เหอะ พูดออกมาได้” เมญ่ายิ้ม “ฉันว่าลึก ๆ แล้วคุณน่าจะรู้นะว่าเขาทำแบบนั้นทำไม”
เมญ่ากล่าวเสริมก่อนเดินไปที่ประตู ปอไหมมองตามแผ่นหลังของเธอไปอย่างอิดโรย ไม่น่าเชื่อเลยว่าน้องสาวของสายฟ้าจะเป็นคนที่ค่อนข้างน่ากลัวและพูดตรงไปตรงมาขนาดนี้…
- ผู้เขียน
