“กา” ขณะพยายามจับต้นชนปลายก็เป็นดาร์กที่ส่งเสียงทักทายอย่างกระตือรือร้น จากนั้นบินขึ้นมาเกาะไหล่ซ้ายของฉันแสดงความวางใจแล้วส่งเสียงอีกครั้งว่า “กา กา...”
ไม่เข้าใจเลยสักคำ ฟังไม่ออกเลยสักประโยค น้องกำลังสื่อสารอะไรนะ?
“พวกแกมาได้ยังไง?” เมื่อสติกลับคืนมาบางส่วนแล้ว ถึงรีบถามอย่างตื่นเต้นระคนประหลาดใจ
อย่างแบล็ก เราเจอกันครั้งล่าสุดเมื่อคืนก่อนตอนฉันถูกสตอล์กเกอร์เล่นงาน ทว่าสำหรับดาร์กและดัสก์...รวม ๆ แล้วก็เป็นเดือนเลยมั้ง แม้วีรกรรมของน้องเล็กอย่างดัสก์จะชวนปวดหัวทุกครั้งเมื่อนึกถึงก็ตาม แต่ยอมรับด้วยความสัตย์จริงว่าโคตรคิดถึง
น้อง ๆ คือสีสันในชีวิตของฉันเลย
ได้กลับมาเจอกันอีกครั้งแล้วรู้สึกคล้ายหัวใจมันพองฟูอย่างบอกไม่ถูก
“กา กา” คำตอบนั้นเป็นของจ่าฝูงอย่างแบล็กซึ่งย้ายตัวเองจากพื้นห้องเป็นขอบเตียง
ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่าน้องพูดอะไร
“อ๋า คงต้องรอให้คุณนิธิศมาใช่ไหม” ฉันเลยตีควา
