“ผมไม่ชอบมันอะ” ดัสก์สารภาพ “ความรักจะทำให้คุณอ่อนแอ ของแบบนั้นไม่จำเป็นสำหรับคุณเลย”
ผมยอมหันกลับไปในที่สุด ส่งผลให้ร่างกายเปลือยเปล่าสะท้อนเข้ากับกระจกบานใหญ่ฝั่งตรงข้าม และมุมล่างของแผ่นกระจกมีเงาของแบล็ก ดาร์ก และดัสก์ซึ่งยืนเรียงหน้ากระดานอยู่ตรงขอบอ่างล่างหน้า
ในวินาทีนั้น เป็นเรื่องยากที่ผมจะไม่เผลอสำรวจตัวเองซึ่งสารรูปไม่ได้แย่เท่าชั่วโมงก่อน
พลังของเจ้าหนูนั่นน่าทึ่งมาก ลดทอนความทรมานลงจนผมสามารถเดินเหินได้ราวเก้าสิบเปอร์เซ็นต์
แม้กระทั่งน้ำหนักของปีกทั้งสองข้างก็ไม่ได้ถ่วงให้ร่างกายนี้เคลื่อนไหวทุลักทุเลเท่าที่ผ่านมา
ผมลองใช้ชีวิตตามปกติโดยเริ่มจากการอาบน้ำ...แม้ปีกจะถูกของเหลวถ่วงให้ลู่ลงจนส่วนปลายเกือบสัมผัสพื้น แต่ออกแรงสลัดไม่เท่าไหร่ก็กลับมาเบาหวิวประหนึ่งเป็นอวัยวะที่ร่างกายคุ้นเคย
ความรู้สึกปวดหน่วงยังก่อตัวเป็นระยะตามช่วงเวลาของมัน หาได้หายขาดในพริบตา ทว่าไม่ถึงสอง
