“ถ้าอย่างนั้นก็เลิกพูดเถอะค่ะ ไม่จดก็ไม่ต้องจด ฉันไม่ได้หวังใช้กระดาษแผ่นนั้นเพื่อจับคุณ หรือหวังรวยทางลัด แต่ฉันแค่ต้องการหลักประกันให้ตัวฉันเอง เพราะฉันไม่คิดจะสำส่อนลองรักไปเรื่อยๆ หากตกลงปลงใจยอมเป็นของใครแล้ว ฉันจะซื่อสัตย์และรักเขาคนเดียวไปตลอดชีวิต แม้เรื่องเมื่อคืนจะเป็นความผิดพลาด แต่หากคุณคิดจะรับผิดชอบฉันจริงๆ ฉันก็จะเป็นผู้หญิง เป็นเมีย เป็นแม่ของลูกคุณคนเดียวไปตลอดชีวิต... แต่ในเมื่อความคิดเราสวนทางกันซะขนาดนี้ ก็ให้มันจบๆ ลงตรงนี้แหละค่ะ ดีที่สุด”
ศิระวัตรตัวชาวาบ เขาซาบซึ้งในคำพูดแสนเด็ดเดี่ยวของธารตะวัน เขาควรยุติเรื่องทุกอย่างและปล่อยเธอไปอย่างที่ร้องขอ
... แต่เขาก็ทำไม่ได้ !
“ไม่ ผมไม่ยอม...”
“เอ๊ะ คุณนี่ ทำไมถึงพูดภาษาคนไม่รู้เรื่อ...”
คำพูดต่อว่าต่อขานถูกดูดกลืนลงคอเจ้าของจุมพิตไปจนหมดสิ้น กลีบปากล่างบอบบางที่ช้ำอยู่แล้วจากเมื่อคืนถูกขบเม้มแรงๆ อยู่หลายหนจนต้องเผล
