เมื่อชายหนุ่มเข้ามาในห้องของอาเหมยเธอก็รีบเก็บโทรศัพท์พร้อมกับดึงผ้าห่มมาห่มไว้พร้อมกับหันหน้าหนีไปอีกทาง
พีช: คุยกับใคร? //ผมเดินเข้าไปนั่งบนที่นอนแต่เหมยขยับหนี
เหมย: .........//ไม่ตอบหรอกคนใจร้าย
พีช: ถามว่าคุยกับใคร!
เหมย: จะสนใจทำไมคะ?
พีช: โกรธเรื่องวันนี้ใช่ไหมเหมย
เหมย: เปล่าค่ะเหมยมีสิทธิ์อะไรไปโกรธพี่พีชล่ะคะ
พีช: งั้นก็ตามใจพรุ่งนี้เย็นมีงานเลี้ยงส่งที่หอประชุมใหญ่มาด้วยล่ะจะได้กลับบ้านพร้อมกัน
"ฉันไม่ตอบอะไรแต่คลุมโปงหนีจนกระทั้งตื่นนอนมาก็พบว่าตัวฉันกำลังนอนกอดพี่พีชอยู่ ฉันมองหน้าพี่พีชตอนหลับก่อนจะนึกถึงเรื่องราวตั้งแต่วัยเด็ก คนใจร้ายในวันนั้นกลับกลายมาเป็นคนดูแลฉันในวันนี้...."
เหมย: เหมยรักพี่พีชนะคะ
ฉันขยับตัวเข้าไปกอดพี่พีชแต่พี่พีชกอดตอบพร้อมกับหอมแก้มฉัน จนฉันต้องเงยหน้าไปมอง
เหมย: ยังไม่หลับหรอคะ?
พีช: รอเธอมาบอกรักไม่งั้นนอนไม่หลับ...//ผมตอบด้ว
