วันต่อมา ...
บียอนเซ่: เหมย!!!!!
เหมย:อะไรบีตกใจหมดเลย
บียอนเซ่: อาจารย์พีชยื่นใบลาออกแล้วหรอ?
เหมย: เฮ้ยจริงหรอ!
บียอนเซ่: นี่แกไม่รู้หรอเหมย คนพูดกันให้แซดเลย
เหมย: พอรู้มาบ้างแต่พี่พีชบอกว่าจะไปๆมาๆ เพราะยังอยากสอนนักศึกษาอยู่
บียอนเซ่: เดี๋ยวทางมหาลัยก็คงประกาศ
เหมย: เฮ้อ...คิดอะไรของเค้านะ
บ่ายวันนั้นการสอนของพี่พีชดูแปลกไป เหมือนจะหนักไปทางพูดคุยกับเหล่านักศึกษามากกว่า แถมยังมองมาที่ฉันพร้อมกับยิ้มให้ตลอดไม่บ่นที่ฉันนั่งข้างเพื่อนผู้ชายด้วย
"อาจารย์จะไม่อยู่สอนพวกเราแล้วหรอคะ"
พีช: ผมมีงานธุรกิจหลายอย่างที่ต้องกลับไปดูแลครับ คงจะแบ่งเวลามาได้ไม่เยอะสู้หาอาจารย์คนใหม่มาสอนดีกว่า
"เพราะข่าวกับเหมยหรือเปล่าครับ พวกผมไม่ได้ติดใจอะไรนะครับแล้วก็ไม่มีใครพูดอะไรด้วย"
พีช: ไม่ๆ ไม่เกี่ยวกับเหมยเลย เรื่องนี้ผมคิดมาซักพักแล้วและเป็นการตัดสินใจของผมคนเดียว
"พวกเราคงค
