Chapter 14
1339 คำ
ญาดาหัวเราะออกมาอย่างสะใจที่ได้ทำให้เอิงเอยกรี๊ดลั่นร้านอาหารเหมือนคนบ้า ไม่รู้ว่าจะช็อคตายไปหรือยังตอนนี้ แต่ก็ช่างเถอะใครทำกรรมไว้ก็ต้องรับกรรมไปและหวังว่าเธอจะหยุดจองล้างจองผลาญสักที เพราะตอนนี้เธอก็เบื่อกับการคุยกับพี่แบงค์เต็มทนละ
“หวังว่าเธอจะเลิกยุ่งกับฉันสักทีนะ”
ญาดาถอนหายใจออกมาเล็กน้อยก่อนจะหยิบโทรศัพท์กดคุยกับเพื่อนไปพลางๆ จากนั้นก็มาที่บ้านเปลี่ยนชุดกลับเป็นชุดทำงานจากนั้นก็ไปที่ออฟฟิศเพื่อทำงานของตัวเองต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ทางด้านของเอิงเอยเธอโกรธและเป็นลมไปเลย แบงค์ตกใจรีบอุ้มเธอไปที่รถจากนั้นก็พาไปโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุดเพื่อให้คุณหมอดูอาการก่อน เขาเดินวนไปมาหน้าห้องฉุกเฉินใจก็ไม่กล้าที่จะโทรศัพท์บอกญาติของเธอเพราะกลัวว่าจะโดนไล่ให้เลิกรากับหญิงสาว ตอนนี้เขาคงต้องตัดสินใจที่จะเลิกตามตื้อญาดาเพราะว่าเธอทำขนาดนี้คงไม่กลับมาแล้วแน่นอน และตอนนี้เอิงเอยเลือกเขาและจะไม่ทำให้เธอผิดหวังอีก
“อย่าเป็นไรเลยนะเอิงเอยพี่ขอโทษ”
ทางด้านของเฮียอาร์ตเขาเดินทางกลับมาที่ออฟฟิศก็เจอญาดากำลังตั้งใจทำงานอยู่ เขาอมยิ้มเล็กน้อยก่อนจะวางขนมเค้กให้หญิงสาวพร้อมกับคุ๊กกี้กล่องใหญ่ เธอเงยหน้ามองชายหนุ่มก่อนจะยิ้มกว้างออกมาทันที
“เฮีย… ขนมของญาดาเหรอ”
“อืม กินสิอร่อยนะ”
“กินค่ะหิวพอดี ถ้ามีกาแฟด้วยก็จะดีมากค่ะ”
เธอเอ่ยออกมาลอยๆก่อนจะแกะกล่องเค้กตักกินอย่างเอร็ดอร่อย ชายหนุ่มโทรสั่งให้แม่บ้านซื้อกาแฟหน้าทางเข้าไร่ให้หน่อยเอาแบบที่ญาดาชอบบอกเลยว่าตามใจกันสุดๆ
และรอไม่นานแม่บ้านก็เอามาส่งให้เธอที่หน้าห้องของเฮียอาร์ต เธอนิ่วหน้าเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยออกมาเสียงหวาน
“หนูไม่ได้สั่งนะคะ”
“เฮียสั่งให้ค่ะบอกว่าคุณญาดาจะกิน”
เธอได้ยินแบบนั้นก็อมยิ้มแก้มปริยกมือไหว้ขอบคุณแม่บ้านที่เอามาส่งให้้เธอจากนั้นก็ดูดกินแก้กระหาย ก็เพราะมีคนตามใจแบบนี้ทุกวันไงเธอถึงมีความสุขและอยากมาทำงานทุกวัน และไม่รู้หรอกนะว่าเขาปฏิบัติต่อลูกน้องยังไงแต่กับเธอเขาทำแบบนี้แหละ
“อร่อยมากเลยนะเนี่ย”
“อิจฉาอ่ะพี่อยู่ตั้งหลายปีไม่เห็นเฮียใจดีแบบนี้บ้างเลย”
เลขาลี่ทำหน้าเศร้ามองไปยังญาดาอย่างอิจฉา ก็พอรู้ว่าทำไมเขาถึงปฏิบัติแบบนี้คงเป็นเพราะว่าชอบและกำลังจีบอยู่มากกว่า ท่าทางหลังจากฝึกงานน่าจะได้เลื่อนตำแหน่งเป็นนายหญิงของที่นี่ คงไม่ใช่ญาดาเด็กฝึกงานอีกต่อไปแล้ว แต้มบุญดีมากมีแต่คนอยากจะเป็นนายหญิงของที่นี่และพยายามตลอดแต่ดูเหมือนว่าคนที่ใช้มันไม่ต้องพยายามเพราะผู้ชายเขาเดินตามเอง
“เฮียเค้าเห็นว่าญาดากินเก่งไงคะเลยซื้อมาฝาก ไม่ได้เงินเดือนด้วยก็เลยต้องเอาของกินมาล่อ”
เธอกระซิบกระซาบกับเลขาลี่และทั้งสองคนก็หัวเราะออกมาอย่างสนุกที่ได้นินทาเจ้านายแถมยังนินทาในระยะเผาขนด้วย
“เรานี่นะ จริงๆฝึกงานจบเฮียเค้ามีโบนัสให้ด้วยนะ”
“จริงเหรอคะ… สักห้าหมื่นพอได้มั้ย”
ญาดาทำหน้าจริงจังถามเลขาลี่ เธออ้าปากค้างทันทีก่อนจะหัวเราะออกมาขำๆ ห้าหมื่นสำหรับพนักงานบางคนยังไม่ถึงเลยนะสามเดือนอ่ะ
“เรานี่นะติดตลกอยู่เรื่อย”
“ฮ่าๆ ขำๆไปค่ะ”
สองชั่วโมงต่อมา…
เอิงเอยค่อยๆลืมตาขึ้นช้าๆด้วยความเบลอ เธอมองไปโดยรอบอย่างแปลกที่และพอนึกถึงเรื่องที่เจอมาก่อนหน้านี้มันก็อยากจะร้องไห้ขึ้นมาอีก
“ฮึก!”
“เอิงเอยหนูฟื้นแล้วเหรอคะ”
แบงค์รีบวิ่งมาประคองภรรยาให้ลุกขึ้นนั่ง เอิงเอยผลักเขาให้ออกห่างก่อนจะมองหาโทรศัพท์ เธออยากจะโทรหาพี่ชายและจะไปอยู่กับเขาที่ไร่ เธอทำใจไม่ได้ที่สามีบอกรักผู้หญิงคนอื่นโดยที่เขาไม่เคบอกรักเธอเลย
“หาอะไรคะ”
“เอาโทรศัพท์มาหนูจะโทรหาพี่อาร์ต”
เขาได้ยินแบบนั้นก็รีบเอาโทรศัพท์ซ่อนไว้ทันที ถ้าเธอโทรเดี๋ยวพี่ชายก็ต้องมาและถ้าถามความที่ผ่านมารับรองว่าเขาโดนหนักแน่ หลังจากนี้จะแก้ไขทุกอย่างแต่ถ้าเธอฟ้องพี่ขึ้นมา เขาได้เกลียดขี้หน้าแน่นอน
“อย่าโทรเลยนะคะพี่ขอโทษ”
“ขอโทษเหรอคะ พี่กล้าขอโทษหนูอีกเหรอนึกว่าพี่จะลืมมันได้แล้วเสียอีกแต่เปล่าเลย พี่ยังรักมันเหมือนเดิมเสมอและไม่มีเอิงเอยอยู่ในหัวใจของพี่ ฮือออ หนูจะโทรหาพี่อาร์ตให้มารับเอาโทรศัพท์มา”
เธอไม่ยอมจะเอาแต่โทรศัพท์ท่าเดียว แบงค์ดึงหญิงสาวมาสวมกอดไว้แน่นพยายามปลอบใจเธอและอยากจะขอโอกาสอีกสักครั้ง
“พี่ขอโทษสำหรับเรื่องที่ผ่านมา พี่ขอโอกาสอีกสักครั้งและพี่จะทำมันให้ดีที่สุด”
“ไม่เชื่อ! หนูไม่เชื่อพี่อีกแล้ว”
เอิงเอยดีดดิ้นไปมาด้วยอารมณ์โกรธจัด เธอรับไม่ได้ที่เขารักผู้หญิงคนนั้นจนไม่มองความเป็นจริงว่าตอนนี้หล่อนเป็นแค่คนอื่น เธอสิเป็นตัวจริงและเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย เพราะฉะนั้นเขาควรจะหยุดคิดฟุ้นซ่านเรื่องนั้นได้แล้ว
“พี่ขอโทษเอิงเอยพี่ผิดไปแล้วจริงๆ พี่รักเอิงเอยนะพี่จะทำทุกอย่างเพื่อให้หนูกลับมาให้โอกาสพี่อีกครั้ง”
หญิงสาวเริ่มสงบลงแต่ยังมีความโกรธอยู่ ถึงจะบอกว่ารักแต่เธอไม่เชื่อหรอก ที่ผ่านมามันมากพอแล้วที่เขาจะได้รับความเชื่อใจจากเธอและครั้งนี้เธอจะให้โอกาสอีกครั้งเดียวเท่านั้น เขาจะต้องไม่ทำให้เธอผิดหวังอีก
“หนูจะไม่ผิดหวังจากพี่อีกใช่มั้ย”
“พี่จะไม่ทำให้เอิงเอยผิดหวังอีก พี่ขอโทษนะ”
ช่วงเย็นญาดาไปเดินเล่นถนนคนเดินกับชายหนุ่มถือของพะรุงพะรังเต็มไม้เต็มมือกลับมาที่บ้านก็รีบถือไปทิ้งไว้ในห้องนอนของตัวเอง อีกสักพักใหญ่เขาก็จะตามมาอยู่กับเธอที่ห้องนี้มันเป็นสิ่งที่ต้องทำทุกวันอยู่แล้วถึงได้มั่นใจว่าเดี๋ยวก็มา
“น่ารักจังอันนี้”
ญาดานั่งดูของที่ซื้แมาอย่างอารมณ์ดีสุดๆ ส่วนเฮียอาร์ตเขากลับเข้ามาอาบน้ำแต่งตัวและเดี๋ยวจะไปเล่นที่ห้องนอนของญาดา แต่มรสายเรียกเข้าโทรศัพท์จากน้องสาวเสียก่อนก็เลยกดรับสายทันที
“ว่าไงเอิงเอย”
(พี่ต้องจัดการให้เอิงเอยนะคะพี่อาร์ต นังญาดามันไม่ยอมจบแถมยังแอบคุยกับพี่แบงค์ทุกวันทุกเวลาและบังคับให้พี่แบงค์บอกรักมันต่อหน้าหนู ฮึก! นังนี่มันร้ายมากเลยค่ะพี่ต้องจัดการให้หนูนะ)
“อะไรนะ…. หมายความว่ายังไงพี่งงไปหมดแล้ว”
(หมายความว่าอีนังญาดามันเล่นชู้กับพี่แบงค์ไงคะ มันต้องการให้หนูเครียดจนแท้งลูก มันคงจะเจ็บใจที่พี่แบงค์ไม่เลือกมันเลยมาแก้แค้นและมาลงกับหรูที่ท้องอยู่)
- ผู้เขียน
