FAVOURITE03:เสี้ยมให้เลิก
1962 คำ
FAVOURITE 03
*******************************************
[TONMAI : SAID]
ผมกลับมาที่คณะตัวเองด้วยความรู้สึกที่แม่งโคตรหงุดหงิดชิบหายเลยว่ะ ที่ผมกลับไปหาดอกเข็มอีกน่ะมันเป็นเพราะว่าเธอลืมแฟ้มรายงานเอาไว้
ผมก็เลยจะเอาไปให้แต่ก็ไม่คิดว่าจะไปเจอผู้ชายมาขอเบอร์เธอไง และเธอก็ดูเหมือนว่ากำลังจะให้เบอร์มันด้วย
นั่นแหละที่ทำให้ผมไม่พอใจมาก เพราะผมแม่งหวงเธอไง ไม่อยากให้ผู้ชายคนไหนมายุ่งกับเธอ และไม่อยากให้เธอเข้าใกล้ผู้ชายคนไหนด้วย
ผมเดินเข้ามาในคณะก็เห็นจอยเพื่อนผู้หญิงที่ผมสนิทด้วยเดินเข้ามาทักพอดี ที่จริงแล้วผมก็ไม่ได้สนิทกับเธอเท่าไหร่หรอก
แต่เป็นเพราะเธอเข้ามาตีสนิทกับผมเวลาที่มีงานกลุ่มน่ะก็เลยทำให้เราสนิทกัน แต่ผมมีกลุ่มเพื่อนที่สนิทด้วยอยู่แล้ว ก็คือกาวกับโอ
กาวน่ะมันเรียนคณะเดียวกับผม สนิทกันตอนที่ผมเข้ามหาลัย แต่โอมันเป็นเพื่อนตั้งแต่สมัยมัธยมแล้วล่ะ
และมันก็สนิทกับดอกเข็มด้วย มันเรียนอยู่อีกมหาลัยหนึ่งน่ะไม่ได้เรียนที่นี่
“ต้นมาแล้วเหรอ เรานึกว่าวันนี้จะมาช้าซะอีกนะ”
“พอดีดอกเข็มมีส่งงานน่ะก็เลยพามาเร็วหน่อย”
“ดอกเข็มเหรอ ช่วงนี้เป็นไงกันบ้างอ่ะยังทะเลาะกันเหมือนเดิมอยู่หรือเปล่า?”
จอยมองหน้าผมแล้วเอ่ยถามขึ้นมา ผมไม่อยากจะเอาเรื่องของตัวเองมาเล่าให้คนอื่นฟังก็เลยยิ้มให้เธอแล้วไม่ได้ตอบอะไรกลับไป จอยที่เห็นว่าผมไม่ตอบก็พูดขึ้นมา
“ไม่ตอบแบบนี้อย่าบอกนะว่าเพิ่งทะเลาะกันมาอ่ะ”
“นิดหน่อยน่ะ เราผิดเองแหละที่หวงน้องมากเกินไป”
“ไม่นะ เราว่าต้นไม่ผิดหรอก การที่ต้นจะหวงแฟนตัวเองมันไม่ใช่เรื่องผิดนะ แต่แฟนต้นมากกว่าที่รู้ว่าต้นหวงแต่ก็ยังให้ผู้ชายคนอื่นเข้าหาน่ะ”
“ดอกเข็มไม่ได้ทำอะไรแบบนั้นหรอก”
“เชื่อได้แน่เหรอ ตอนที่ต้นไม่ได้อยู่กับดอกเข็มน่ะ ดอกเข็มอาจจะกำลังคุยกับคนอื่นอยู่หรือเปล่า”
“เราคิดว่าดอกเข็มไม่ทำแบบนั้นหรอก”
“ก็ดีแล้วที่่คิดแบบนี้จะได้ไม่ต้องทะเลาะกัน แต่เราคิดว่าดอกเข็มเองก็น่าจะเข้าใจต้นให้มากกว่านี้หน่อยนะ จะได้ไม่ต้องทะเลาะกันไง”
“ช่างเหอะ เราเองก็ไม่มีเหตุผลเองแหละ”
ผมไม่อยากให้คนอื่นมองแฟนตัวเองไม่ดีก็เลยไม่อยากให้ใครพูดถึงเธอในทางที่ไม่ดีด้วย
อีกอย่างที่เราทะเลาะกันแบบนี้มันก็เป็นเรื่องส่วนตัวที่ผมไม่อยากให้ใครมายุ่งด้วย
จอยมองหน้าผมที่มองหน้าเธออยู่ก่อนแล้วก่อนที่เธอจะบอกว่าการที่ผมจะหวงดอกเข็มมันไม่ใช่ความผิดของผม
แต่มันเป็นความผิดของแฟนผมเองที่มีแฟนอยู่แล้วแต่ยังยอมให้ผู้ชายคนอื่นเข้าหาแบบนี้ ผมก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน
ตอนแรกผมก็ไม่ได้หวงอะไรดอกเข็มขนาดนี้หรอกนะ เพราะเราคบกันมาสี่ปีแล้วไง ผมเลยคิดว่าเธอไม่น่าจะนอกใจผมได้หรอก และผมเองก็พอจะรู้นิสัยของเธอด้วยว่าเธอไม่ใช่คนแบบนั้น
แต่พอจอยบอกว่าการที่ดอกเข็มเฟรนลี่มากเกินไปมันก็ไม่ดีเหมือนกัน เพราะมันเหมือนเป็นการเปิดทางให้ผู้ชายเข้าหาเธอได้ง่ายขึ้น ในเมื่อตัวเองมีแฟนแล้วก็ควรจะให้เกียรติแฟนตัวเองมากกว่านี้
ที่จริงเรื่องนี้ผมก็คุยกับดอกเข็มแล้วนะว่าผมไม่ชอบ แต่เธอก็บอกว่าผมคิดมากเกินไป
เวลาที่มีผู้ชายเข้าหาเธอ เธอก็จะบอกตลอดว่าเธอมีแฟนแล้วและไม่ได้เข้าใกล้ผู้ชายคนอื่นมากเกินความจำเป็น และมันก็ทำให้เราต้องมาทะเลาะกัน
แม่งเอ้ย ไม่ชอบอะไรแบบนี้เลยว่ะ เพราะมันเหมือนว่าความสัมพันธ์ของเราเริ่มมีปัญหากัน และเริ่มแย่ลงเรื่อยๆ
“จริงๆ เราคิดว่าต้นไม่ผิดหรอกนะที่จะหวงแฟนตัวเองอ่ะ แต่คนที่ผิดน่าจะเป็นแฟนต้นมากกว่า ในเมื่อตัวเองมีแฟนอยู่แล้วแต่ยังให้ผู้ชายคนอื่นเข้าใกล้แบบนี้มันเหมือนไม่ให้เกียรติแฟนตัวเองเลยนะ”
“…”
“ต้นไม่ต้องโทษตัวเองเลยนะว่าตัวเองผิด ต้นทำถูกแล้วที่หวงแฟนตัวเองแบบนี้น่ะ”
“...”
ผมเลือกที่จะไม่พูดอะไร อย่างที่บอกนั่นแหละว่าผมไม่อยากให้คนอื่นมองแฟนผมไม่ดี ผมเดินไปหาไอ้กาวที่นั่งอยู่ในห้องเรียนแล้ว
พอนั่งลงข้างมัน มันก็หันหน้ามามองหน้าผมทันทีก่อนจะเลิกคิ้วถามว่าทะเลาะกับดอกเข็มมาอีกแล้วใช่มั้ย
ผมถอนหายใจพร้อมกับพยักหน้าตอบมันกลับไป ก่อนหน้านี้กาวมันก็มีเรื่องให้คิดมากเหมือนกันนะที่พยายามตามง้อแฟนเก่าน่ะ
แต่ตอนนี้น่ะเหรอ กลับเป็นผมเองแหละที่คิดมากเรื่องของเมียตัวเอง
“ทำหน้าแบบนี้อย่าบอกนะว่าทะเลาะกับดอกเข็มมาอีกแล้วเหรอ?”
“อืม ก็เรื่องเดิมๆ นั่นแหละ กูแม่งไม่เข้าใจว่ะว่าทำไมดอกเข็มถึงชอบให้ผู้ชายเข้าใกล้ด้วยวะทั้งๆ ที่มีกูอยู่แล้ว”
“มึงคิดมากไปหรือเปล่าวะต้น ผู้ชายที่เข้าหาน่ะมึงก็ต้องดูด้วยหรือเปล่าว่าเป็นใคร อาจจะเพื่อนหรือเป็นรุ่นพี่ก็ได้ หวงไม่มีเหตุผลระวังเหอะน้องจะบอกเลิกมึง”
“ก่อนหน้านี้ก็บอกเลิกไปแล้วล่ะ”
ผมมองหน้าไอ้กาวแล้วเล่าเรื่องที่ตัวเองทะเลาะกับดอกเข็มให้มันฟัง ที่ผมยอมเล่าให้ฟังเพราะมันเป็นเพื่อนสนิทกับผมไง
และคิดว่ามันก็คงไม่เอาเรื่องของผมไปเล่าต่อหรอก เหมือนที่มันเองก็เอาเรื่องของมันกับแฟนมาปรึกษาผมเหมือนกัน
“กูหวงเมียตัวเองไม่ได้เลยเหรอวะ กูโคตรไม่ชอบความเฟรนลี่ของดอกเข็มเลยว่ะมึง”
“แต่มึงก็ต้องเข้าใจนะว่าน้องเป็นแบบนั้นน่ะ เมื่อก่อนมึงก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรไม่ใช่ไง และมึงก็มีเหตุผลมากกว่านี้นะต้น”
ยอมรับนะว่าเมื่อก่อนผมมีเหตุผลมากกว่านี้ แต่ตอนนี้ไม่รู้ทำไมเหมือนกันมันถึงได้ไม่ชอบใจเวลาที่เห็นดอกเข็มอยู่ใกล้ผู้ชายคนอื่น ต่อให้จะเป็นแค่เพื่อนหรือรุ่นพี่ก็ตาม
แม่งก็หวงไปหมดเลย!!!
และผมก็ต้องเอาเรื่องแบบนี้มาทะเลาะกับเธอทั้งๆ ที่ก็ไม่ได้อยากทะเลาะอะไรกับเธอเลยนะเว้ย นั่นแหละที่ทำให้ดอกเข็มต้องบอกเลิกผมน่ะ
“เมื่อก่อนกูเองก็หวงแจงนะ แต่ที่กูเริ่มเชื่อใจคนของกูเพราะเราคบกันมานานแล้วและรู้นิสัยของแฟนตัวเอง มึงเองก็น่าจะรู้นิสัยของดอกเข็มดีกว่าใครไม่ใช่เหรอ?”
“ก็ใช่ แต่กูไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรเหมือนกันทำไมช่วงนี้แม่งโคตรหวงน้องมากเลยว่ะ”
“หรือเป็นเพราะใครมาเล่าอะไรไม่ดีเกี่ยวกับน้องให้มึงฟังหรือเปล่าล่ะ?”
กาวหันไปมองโต๊ะของจอยที่นั่งคุยกับเพื่อนๆ ทำให้ผมมองตาม มันบอกว่ามันไม่อยากเอ่ยชื่อเพราะไม่อยากพูดให้ผู้หญิงในทางที่ไม่ดี
แต่มันก็อยากให้ผมนึกดีๆ ว่าตั้งแต่ที่จอยเริ่มเข้ามาตีสนิทกับผม ผมก็เริ่มเปลี่ยนไปทันที
จากที่ไม่เคยมีเรื่องทะเลาะกับดอกเข็มเลย แต่ช่วงนี้ก็เริ่มทะเลาะกันมากขึ้น และทะเลาะกันทุกวันด้วยเรื่องเดิมๆ
“อย่าทำให้คนอื่นมาทำให้ความสัมพันธ์ที่เคยดีของมึงกับน้องต้องมีปัญหาเลยนะเว้ย”
“แต่บางครั้งกูคิดว่าจอยก็พูดถูกนะ ที่บอกว่าความเฟรนลี่ของดอกเข็มน่ะเหมือนไม่ให้เกียรติคนที่เป็นแฟนอย่างกูเลย เข้าใจว่าเป็นคนเข้ากับคนอื่นได้ง่าย แต่ก็ต้องเลือกคนของตัวเองก่อนหรือเปล่าวะ”
“ถ้าน้องไม่เลือกมึง น้องจะอยู่กับมึงเหรอ ไอ้สัสคิดบ้าง”
“แต่เข็มก็ไม่ควรทำให้กูหวงแบบนี้หรือเปล่าล่ะ ก็รู้ว่าหวงก็ไม่ควรจะทำให้แฟนตัวเองสบายใจไม่ดีกว่าเหรอ”
“แล้วมึงล่ะเคยทำให้น้องสบายใจหรือเปล่า กูขอพูดในฐานะที่เคยเกือบเสียแฟนไปนะเว้ยไอ้ต้น มึงไม่ควรเอาอารมณ์หึหวงรุนแรงของตัวเองไปลงที่น้อง”
“…”
“เพราะถ้าน้องไม่รักมึงน่ะ น้องก็คงไปจากมึงนานแล้วล่ะไม่ปล่อยให้มึงสั่งให้ทำในสิ่งที่น้องไม่ชอบหรอกนะ แต่ที่น้องยอมทำให้มึงมันเป็นเพราะว่าน้องชอบมึงไง แค่นี้ยังไม่เข้าใจอีกเหรอวะ”
ไอ้กาวมันต่อว่าผมก่อนจะเลิกสนใจผมแล้วก้มหน้าเล่นมือถือของตัวเองต่อ ผมก็พอจะรู้ว่าช่วงนี้ผมไม่มีเหตุผลเท่าไหร่ในการหวงเธอ
แต่มันจำเป็นต้องมีเหตุผลในการหวงเมียตัวเองด้วยเหรอวะ เวลาที่เห็นว่าเธออยู่ใกล้ผู้ชายคนอื่น
คือกูแม่งจะต้องยิ้มและบอกว่าเข้าใกล้กันได้ตามสบายแบบนี้ป่ะ ถ้าเป็นแบบนั้นมันจะเรียกว่าเป็นแฟนกันได้ยังไงล่ะ
ผมหยิบมือถือออกมาจากกระเป๋ากางเกงก่อนจะกดเข้าไปในไลน์ของดอกเข็ม อยากจะทักไปขอโทษเธอนะ
แต่พอคิดดูอีกทีผมคิดว่าตัวเองแม่งไม่ได้ผิดอะไรเลยนะเว้ย ก่อนหน้านี้ผมเห็นว่าเธอจะให้เบอร์ผู้ชายคนอื่น และการที่ผมแสดงออกว่าหวงเธอน่ะมันคือความผิดของผมหรือไง
พอคิดว่าตัวเองไม่ผิดผมก็เลยเลือกที่จะเก็บมือถือเอาไว้ที่เดิมและไม่ได้ส่งอะไรไปหาเธอ
แต่แล้วเสียงแจ้งเตือนข้อความไลน์ก็ดังขึ้นมา ทำให้ผมต้องหยิบมาเปิดดูก็เห็นว่าเป็นดอกเข็มที่ทักมาหาผมก่อน
ผมยิ้มออกมาทันทีที่เห็นว่าเธอยอมทักมาหาผมก่อนแบบนี้ เพราะที่ผ่านมามีแต่ผมไงที่ตามง้อเธอตลอดเลย
ดอกเข็ม : วันนี้อาจารย์งดคลาสนะคะ ไม่มีเรียน
ดอกเข็ม : เข็มจะให้เพื่อนไปส่งที่คอนโดก่อนนะ
ต้นไม้ : เพื่อนคนไหน ผู้หญิงหรือผู้ชาย
ดอกเข็ม : นุ่นค่ะ
ตอนแรกก็คิดว่าเธออาจจะทักมาขอโทษผมก็ได้ แต่แม่งไม่ใช่เว้ย ดูเหมือนเธอเองก็คิดว่าตัวเองไม่ผิดนะ
ถึงไม่ได้ขอโทษอะไรผมเลย เอาเหอะ ปล่อยไปแบบนี้ก็ดีแล้วล่ะเราจะได้ไม่ต้องทะเลาะกัน
แต่เรื่องความหวงของผมน่ะ ผมก็ยังหวงเธอเหมือนเดิมนะและไม่อยากให้เธอเข้าใกล้ผู้ชายคนไหนด้วย
ก็อยากจะเชื่อใจเธอนะแต่บางครั้งการกระทำของเธอมันก็ทำให้ผมเชื่อใจเธอไม่ได้เหมือนเดิมแล้วว่ะ
[TONMAI : SAID END]
- ผู้เขียน
