FAVOURITE02:มีเจ้าของแล้ว
1906 คำ
FAVOURITE 02
****************************************
“พี่อยากทำความรู้จักน้องให้มากกว่านี้น่ะครับ พี่ชอบน้องนะครับ”
คนตรงหน้ายิ้มให้ฉันที่มองหน้าเขากลับไป และรอยยิ้มของเขานั้นมันก็ทำให้ฉันรู้ได้ไม่ยากเลยนะว่าเขากำลังคิดอะไรกับฉันอยู่
เพราะการที่เขาเดินเข้ามาทักฉันแบบนี้และบอกว่าอยากจะคุยกับฉันน่ะ มันเป็นการเข้ามาจีบยังไงล่ะ ไหนจะบอกว่าชอบฉันอีก
ฉันยิ้มตอบกลับไปให้คนตรงหน้าที่ยังคงมองหน้าฉันไม่ยอมละสายตาไปไหน ก่อนที่จะบอกเขาว่าตัวเองมีแฟนแล้ว
และฉันก็ไม่ได้คิดที่จะนอกใจแฟนตัวเองด้วย ฉันบอกแล้วไงว่าฉันเป็นคนเฟรนลี่ไม่ได้เป็นคนแรดหรือร่าน ที่พอมีผู้ชายมาจีบก็จะเอาหมดทุกคน
“แต่หนูมีแฟนแล้วค่ะ ไม่อยากนอกใจแฟนด้วย”
“พี่ไม่ได้บอกให้ดอกเข็มนอกใจแฟนนะครับ พี่แค่อยากคุยกับเราให้มากกว่านี้เท่านั้นเอง”
“พี่โสดเหรอคะ ถ้าไม่โสดหนูไม่คุยด้วยนะเพราะไม่อยากมีปัญหากับแฟนของพี่”
“โสดครับ โสดมาก พี่ชื่อมาร์คครับ”
พี่มาร์คยื่นมือมาตรงหน้าฉันเพื่อที่จะให้ฉันจับมือกับเขาเพื่อทำความรู้จักกันให้มากขึ้น แต่ยังไม่ทันที่ฉันจะได้ยื่นมือไปจับมือกับเขาด้วยซ้ำ
มือของเขาก็ถูกมือของใครบางคนปัดออกไปอย่างแรง ทำให้ฉันต้องหันไปดูมือปริศนาที่ทำแบบนี้
และเห็นว่าเป็นพี่ต้นไม้ที่กำลังยืนจ้องหน้าพี่มาร์คอยู่ และสีหน้าของเขาตอนนี้ก็ดูไม่พอใจมากด้วยนะ
ไม่แปลกหรอกนที่เขาจะทำหน้าไม่พอใจแบบนี้น่ะ เพราเขาหวงฉันมากไงไม่อยากให้ผู้ชายคนไหนมาจีบหรือมาคุยกับฉันเลย
ฉันเองก็ไม่รู้หรอกนะว่ามีใครไปพูดอะไรเรื่องฉันให้เขาฟังหรือเปล่า ทำไมเขาถึงได้ดูเปลี่ยนไปได้มากขนาดนี้
จากที่เชื่อใจฉันและไม่ได้หึงหวงฉันดุแบบนี้ ก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลยล่ะ เหมือนว่าตอนนี้เขาไม่เชื่อใจฉันแล้ว
และการที่เขาเป็นแบบนี้มันก็ทำให้เราสองคนทะเลาะกันแทบทุกวันด้วย เขามักจะอ้างว่าที่เขาทำแบบนี้มันเป็นเพราะเขาหวงฉันและรักฉันมาก
ตอนแรกก็คิดว่าการที่เขาหวงฉันแบบนี้มันก็ดีแล้วเพราะมันทำให้ฉันรู้ว่าเขารักฉัน แต่ตอนนี้มันมากเกินไปไง มันทำให้ฉันอึดอัดและมันก็ทำให้เราสองคนทะเลาะกันด้วย
นั่นแหละที่ฉันคิดว่าจะต้องมีใครเอาเรื่องของฉันไปพูดให้เขาฟังและมันก็ดันเป็นเรื่องที่ไม่ดีมากด้วย
“พี่ต้นไม้?”
“มึงอ่ะโสด แต่ผู้หญิงคนนี้ไม่โสดเพราะเธอมีผัวแล้ว”
“รู้แล้ว ไม่ได้จะเอามาเป็นเมีย แค่อยากทำความรู้จักในฐานะรุ่นพี่”
พี่มาร์คเองก็ตอบพี่ต้นไม้กลับไปเหมือนกัน เหมือนว่าเขาไม่ได้คิดที่จะเอาฉันเป็นเมีย
ก็แค่อยากทำความรู้จักกับฉันให้มากขึ้นก็เท่านั้นเองเพราะเห็นว่าฉันน่ารักก็เลยอยากรู้จัก ไม่ได้คิดที่จะมาแย่งฉันไปจากพี่ต้นไม้เลย
“อย่าคิดว่ากูไม่รู้นะว่ามึงคิดอะไรอยู่ อย่ามายุ่งกับผู้หญิงของกู”
“พอเถอะค่ะพี่ต้น”
ฉันห้ามเขาเอาไว้ก่อนเพราะไม่อยากให้มีเรื่องกัน เมื่อกี้ก็เห็นว่าเขาขับรถออกไปแล้วนี่ แล้วทำไมเขาถึงยังกลับมาหาฉันแบบนี้อีกล่ะ
ยิ่งเขาทำแบบนี้มันก็ยิ่งทำให้ฉันไม่ชอบมากเลยนะ ทำไมจะต้องไปหาเรื่องคนอื่นแบบนี้ด้วย เขาควรจะมีเหตุผลให้มากกว่านี้ ไม่ใช่หวงจนไม่ฟังอะไรเลยอ่ะ
“ไปเรียนแล้วไม่ใช่เหรอคะ แล้วกลับมาอีกทำไม?”
“ก็เห็นว่าเมียตัวเองแม่งลืมรายงานเอาไว้ไงก็เลยเอามาให้ แต่ก็ไม่คิดว่ากำลังอ่อยผู้ชายคนอื่นอยู่”
“พี่ต้น!!!”
“ไม่ใช่แบบนั้นหรอกนะคะพี่ต้นไม้ เข็มกับพี่มาร์คแค่ทักทายกันเท่านั้นค่ะนุ่นเป็นพยานได้”
“มะขามด้วยค่ะ สองคนนี้ไม่ได้จีบกันหรอกค่ะ”
“เหรอ?”
พูดเหมือนไม่เชื่อเลยนะ แต่เอาเถอะ ไม่ว่าพวกฉันจะพูดอะไรยังไงเขาก็ไม่คิดที่จะเชื่ออยู่แล้วเพราะเขาคิดที่จะเชื่อแค่คำพูดของตัวเองเท่านั้นและเชื่อในสิ่งที่ตัวเองเห็นด้วย ต่อให้จะอธิบายไปมันก็เปล่าประโยชน์อยู่ดีนั่นแหละ
“แล้วไอ้ที่บอกว่าแม่งโสดอยากทำความรู้จักและชอบมากคืออะไรวะ”
“กูก็แค่ชอบนิสัยของน้องที่น้องเป็นคนร่าเริงเท่านั้น”
“ไปกันใหญ่แล้วนะคะพี่ต้น ใจเย็นๆ ไม่เป็นหรือไง?”
“ต้องให้พี่ใจเย็ยเหรอที่เห็นว่าเมียตัวเองแม่งถามผู้ชายคนอื่นว่าโสดหรือเปล่า”
“หนูพูดเล่นหรือเปล่าล่ะคะ เพื่อนหนูก็อยู่ด้วยนะ”
ฉันไม่ได้คิดจะอ่อยใครเลยนะ ฉันเป็นคนแบบนี้อยู่แล้ว เพื่อนฉันก็รู้ดีว่าถ้ามีใครเข้ามาทักฉันก็จะถามก่อน
เพราะว่าฉันไม่อยากให้แฟนของเขาคิดว่าฉันมาแย่งแฟนเธอไปไง มันก็เท่านั้นเองหรือเปล่า
“พี่ไปก่อนนะครับน้องดอกเข็ม เอาไว้เจอกันนะ”
พี่มาร์คยิ้มให้ฉันก่อนจะหันไปมองพี่ต้นไม้แล้วยักคิ้วให้เหมือนจะบอกว่าเขาไม่หยุดยุ่งกับฉันแค่นี้แน่
พี่ต้นไม้กำลังจะตามไปหาเรื่องพี่มาร์คแต่ฉันก็คว้ามือเขาเอาไว้ซะก่อนเพราะไม่อยากให้มีเรื่องกัน
“พอแล้วค่ะพี่ต้น ถ้ามาหาเข็มแล้วมีเรื่องกันแบบนี้ก็กลับไปได้เลยค่ะ เข็มไม่อยากทะเลาะด้วย”
“แต่เมื่อกี้ที่พี่เห็นเหมือนว่าเข็มกำลังจะให้เบอร์มันเลยนะ”
“คิดมากหรือเปล่า เข็มมีพี่ต้นแล้วนะ อีกอย่างการที่เข็มจะให้ไลน์หรือเบอร์โทรกับรุ่นพี่คณะเดียวกันมันก็ไม่แปลกหรือเปล่าคะ”
“แปลกสิ เพราะผัวไม่ชอบแต่ก็ยังจะทำอีกเหรอ?”
“เฮ้อ เข็มไม่อยากคุยด้วยแล้วค่ะ”
ฉันมองหน้าพี่ต้นไม้อย่างตำหนิที่เขามาหาเรื่องฉันแบบนี้ และเขาก็ไม่มีเหตุผลมากด้วย ทั้งๆ ที่เพื่อนฉันก็บอกเขาไปแล้วว่ามันไม่ได้มีอะไรเลยแต่เขากลับมาต่อว่าฉันแบบนี้
ถ้าเกิดว่าไม่เชื่อใจกันแบบนี้เขาจะเลิกกับฉันก็ได้นะ เพราะการที่เราอยู่ด้วยกันและทะเลาะกันเรื่อยๆ ทุกวันมันทำให้ฉันอึดอัดมากเลยล่ะ
อยากจะรู้มากเลยว่าใครกันที่เอาเรื่องของฉันไปพูดให้พี่ต้นไม้ต้องไม่ไว้ใจฉัน เพราะฉันมั่นใจว่าตัวเองไม่ได้ทำอะไรผิดเลยเหรอ
“จะหนีแบบนี้เหรอเข็ม?”
“เข็มไม่ได้หนีค่ะ แต่จะไปเรียนถ้าพี่ต้นอยากอยู่แบบนี้ก็เรื่องของพี่”
“พี่ผิดเหรอที่หวงเข็มกับผู้ชายที่มันกำลังจะแย่งเข็มไปจากพี่อ่ะ”
“ไม่มีใครแย่งเข็มไปทั้งนั้นนั่นแหละค่ะ!!!”
ฉันขึ้นเสียงใส่พี่ต้นไม้ทันทีที่เขาบอกว่าจะมีผู้ชายคนอื่นมาแย่งฉันไปจากเขา เขาเอาอะไรคิดว่าฉันเป็นแฟนไม่ดีแบบนั้น
ถามหน่อยเหอะว่าตั้งแต่ที่เราคบกันมาเกือบสี่ปีน่ะเขาไม่รู้เลยหรือไงว่าฉันเป็นคนยังไง เขาคิดว่าฉันเป็นคนใจง่ายมากขนาดนั้นเลยเหรอ
ก็ใช่ ฉันมันเป็นคนใจง่าย แต่ฉันก็ง่ายกับเขาแค่คนเดียวหรือเปล่าล่ะ ไม่ได้ไปง่ายกับใครเลยนะ
ฉันถึงได้บอกไงว่าเขาเปลี่ยนไปมาก เมื่อก่อนเขาเป็นคนที่มีเหตุผลและเชื่อใจฉันมาตลอด
ตอนนี้กลับไม่เชื่อใจฉันแล้วและเริ่มหึงหวงฉันหนักมากกว่าเดิม เหมือนว่ามีคนเอาเรื่องของฉันไปพูดกรอกหูเขาจนทำให้เขาไม่กล้าที่จะเชื่อใจฉันอย่างนั้นแหละ
“เป็นอะไรไปคะพี่ต้น จากที่เชื่อใจกันและเข้าใจกันมาตลอดทำไมกลายเป็นแบบนี้ไปได้”
“...”
“ทำไมกลายเป็นแฟนที่ไม่เข้าใจอะไรเข็มเลย ถ้าเกิดพี่ต้นคิดว่าเข็มไม่ดีขนาดนั้นจะเลิกกันก็ได้นะคะ”
“เลิกเหรอ แค่นี้ต้องพูดคำว่าเลิกเลยเหรอเข็ม?”
“มึงใจเย็นๆ ก่อนมั้ยอ่ะ เอาไว้ใจเย็นลงแล้วค่อยคุยกันดีกว่านะ”
“มันหลายครั้งแล้วที่เขาเป็นแบบนี้ กูเองก็เหนื่อยที่จะพูด”
ฉันพยายามที่จะยอมพี่ต้นไม้มาตลอดเลยนะ ไม่ว่าเขาสั่งให้ทำอะไรฉันก็พร้อมที่จะทำให้เขาหมดเลย
เพราะไม่อยากทำให้เราต้องทะเลาะกัน แต่สุดท้ายแล้วคนที่ทำให้เราต้องทะเลาะกันมันก็คือเขาเองนั่นแหละ
“ไหนบอกว่ารักกันไงคะ แต่ทำไมไม่คิดที่จะเชื่อใจกันบ้าง”
“พี่...พี่แค่หวงเรานะเข็ม”
“เข็มเข้าใจค่ะว่าพี่ต้นหวง เพราะเข็มเองก็หวงพี่ต้นเหมือนกัน แต่ช่วยมีเหตุผลหน่อยได้มั้ย เพราะตอนนี้เราทะเลาะกันบ่อยมากเลยนะคะ”
“งั้นเข็มก็อย่าให้ผู้ชายคนไหนเข้าใกล้สิ พี่จะได้ไม่หวงแบบนี้”
“มันเป็นความผิดเข็มเหรอคะ?”
ฉันมองหน้าคนตรงหน้าก่อนจะเอ่ยถามเขาทันทีว่าสิ่งที่มันเกิดขึ้น มันคือความผิดของฉันเหรอ
ฉันคิดว่าไม่ใช่นะ ฉันไม่ได้บอกพี่มาร์คว่าตัวเองโสดและไม่ได้อ่อยเขาเลยด้วยซ้ำ แต่การที่เขาพูดแบบนี้มันเหมือนว่าฉันเป็นคนผิดอย่างนั้นแหละ
“ถ้าคิดว่าเข็มผิดงั้นเข็มขอโทษด้วยนะคะ”
“เข็ม...”
“พี่ต้นกลับไปเรียนเถอะค่ะ เข็มเองก็จะเข้าเรียนแล้วเหมือนกัน”
พูดจบฉันก็เดินออกมาจากตรงนั้นทันที เพื่อนฉันเองก็เดินตามมาเหมือนกัน พวกมันก็ถามนะว่าไม่คิดที่จะคุยกับพี่ต้นไม้ให้รู้เรื่องก่อนเหรอ เพราะถ้าปล่อยเอาไว้แบบนี้อาจจะทำให้ไม่เข้าใจกันก็ได้
แต่ฉันคิดว่ายิ่งคุยก็ยิ่งไม่รู้เรื่อง เพราะงั้นก็ปล่อยให้มันเป็นแบบนี้แหละดีแล้ว
เอาไว้ให้เขาใจเย็นลงกว่านี้แล้วเราค่อยมาคุยกันใหม่ เพราะตอนนี้ฉันเองก็ไม่อยากคุยกับเขาเหมือนกัน
เหนื่อยที่จะพูดและอธิบาย เพราะอธิบายไปยังไงเขาก็ไม่เชื่อฉันอยู่ดีไง นั่นแหละที่ทำให้ฉันไม่อยากจะพูดอะไรตอนนี้
- ผู้เขียน
