8

1508 คำ
“แล้วเฮีย เฮียไม่โกรธหนูณีแล้วเหรอคะ” “โกรธ...” เขายื่นหน้าเข้ามาใกล้ “โกรธที่มาทำให้รักแล้วหนีกลับบ้านไป” เธอกะพริบตาปริบๆ ก่อนจะอ้าปากค้าง ต้องฝันไปแน่ๆ ก็เขารักนิลเนตรนี่นา “ยัยเด็กชอบยั่ว” เธอชอบมาหึงหวงเขาแล้วจู่ๆ ก็มาหนีไป เรื่อง นิลเนตรเขาโกรธตัวเองมากกว่าที่ทำให้เธอตาย “จริงๆ เฮียบอกเลิกเนตรเขา เขาเลยไปกระโดดหน้าผาตาย” “เฮีย!” อะไรกันนี่ ทำไมเธอรู้สึกว่าโลกนี้พลิกคว่ำพลิกหงายแบบนี้กันล่ะ แล้วหัวใจของเธอก็ระทึกเมื่อสบตากับพยัคฆ์ มันเป็นอะไรที่ทำเธองุนงงเอามากๆ เชียวล่ะ เขาหัวเราะเบาๆ เมื่อเห็นสีหน้าของเธอ “น้าเชนหวงลูกสาวมากๆ กว่าจะหลอกมาได้” “คุณเชนมาเกี่ยวอะไรด้วยคะ” เป็นปกติธรรมดาที่พ่อลูกบ้านนี้มีสรรพนามเรียกขานกันแปลกไป มณีรัตน์ไม่เคยเรียกบิดาว่าพ่อเลย แต่เรียกคุณ “ก็กันทุกทางนั่นแหละ เฮียขอหนูณีจากน้าเชนแล้ว แต่น้าเชนไม่ให้” “ทำไมคะ” เธอจำได้ว่าหลุดคำถามนั้นออกไปแบบงงเป็นไก่ตาแตก “แล้วคิดว่าทำไมล่ะ” เขายื่นหน้ามาถาม เธอมองเขาตาปริบๆ ก่อนจะถึงบางอ้อ บิดาเคยพูดกับเธอว่าพยัคฆ์เจ้าชู้ใครได้เป็นผัวโชคร้ายตลอดชีวิต “เฮียหลอกหนูณีเหรอ หลอกมาตลอดเลย” ร่างน้อยโผเข้าไปเพื่อจะทุบตีเขา แต่เขาอ้าแขนรับเธอไปโอบกอดอยู่บนตัก เธอรัวกำปั้นกับอกกว้างอย่างโมโหปนน้อยใจ ก่อนจะเช็ดน้ำตา สูดน้ำมูกแล้วเช็ดไปกับคอเสื้อเขานั่นแหละ พยัคฆ์หัวเราะหวดก้นเธอเบาๆ อย่างรักใคร่ “เกลียดเฮียเสือ” “เกลียดผัวลงเหรอ” “เกลียดๆๆๆ ที่สุดในโลกเลย” “เกลียดเฮียก็ได้เฮียเป็นผัว สมแล้ว เขาว่าเกลียดอะไรได้อย่างนั้น” “ยังจะมาพูดดีอีก พี่ตะวันก็รวมหัวกับเฮีย แล้วคุณลุงกับคุณป้าด้วยไหม” “ตะวันคนเดียว มันหน้ามืดชอบน้องสาวเพื่อนรักพี่” “แล้วเฮียก็เอาผู้หญิงมาหลอกล่อพี่ตะวัน” “เปล่า มันอยากได้เขาเป็นเมียเอง แต่เขาไม่เอามัน” พยัคฆ์หัวเราะร่วน สีหน้าเจ้าเล่ห์สุดแสน “พี่ตะวันน่ารักขนาดนั้นทำไมผู้หญิงคนนั้นไม่เอาคะ” เธอเงยหน้าถามเขาตาปริบๆ ก็ได้เห็นสีหน้าบึ้งตึงของเขาในทันที “เฮียหน้าบึ้งทำไม” “ไอ้ตะวันกับเฮียใครน่ารักกว่ากัน” เขาถามอย่างไม่สบอารมณ์ กอดเธอแน่นขึ้นแทบหายใจไม่ออก “เฮียอย่าทำหน้าโหดสิคะ” เธอหยิกแก้มเขา แต่พยัคฆ์ไม่ใจอ่อนง่ายๆ เร่งเร้าจะเอาคำตอบให้จงได้ “พี่ตะวันน่ารักกว่าค่ะ เฮียโหด” “ตอบแบบนี้อยากโดนจัดสักดอกสองดอกเหรอ” เขาแยกเขี้ยวคำรามใส่คนในอ้อมแขน “แต่หนูณีรักเฮียมากกว่า” เธอบอกเขาก่อนจะอมยิ้ม คนหน้าโหดในคราแรกดวงตาเป็นประกาย “แบบนี้ต้องจัดให้สักดอกสองดอกเป็นรางวัล” “ไม่ให้จัดค่ะ งอน” เธอกอดอกทำปากยื่น คนอะไรแกล้งกันแรงขนาดนี้ สีหน้าขึงขังจริงจังนั่นอีก เธอเชื่อเสียสนิทใจเลยว่าเขากำลังโกรธ “อื้อ... เฮียเสือ ถอยไปไกลๆ เลย” เธอดันศีรษะของเขาออกห่าง “หิว” “เฮีย! บ้ากามอีกแล้วนะ” เธอกรีดร้องดิ้นเร่าๆ เมื่อเขาอุ้มขึ้นสู่อ้อมแขน ดิ้นจริงๆ ไม่ใช่ดิ้นเล่นๆ แต่เขากดเธอเอาไว้กับเตียงเมื่อพาขั้นห้องได้สำเร็จ มัดมือเอาไว้อย่างแน่นหนา “ไม่ให้เอา” “จะเอา ตอนนี้กำลังแข็ง” “ไอ้เฮียบ้า! ลามก!” เธอเผลอมองเป้ากางเกงตุงๆ ของเขาก่อนจะหน้าแดงจัด “ปล่อยเลยนะ” เธอดิ้น สีหน้าขัดใจ พยัคฆ์หัวเราะชอบใจ ก่อนจะคลานเข่าเข้าไปหา “ดูดให้หน่อยกำลังหื่นเลย” “ไอ้เฮียบ้าลามก หนูณีจะฟ้องคุณเชน” “ฟ้องเลย บอกด้วยนะว่าจัดกันวันละสิบยก รอบนี้เฮียจะจัดสินสอดไปขอ” กรี๊ดดดดด!!! “ปล่อยนะ” เธอดิ้นรนเขาหัวเราะอย่างมีความสุข ใบหน้าเล็กๆ น่ารักเหมือนตุ๊กตางอง่ำ “บอกน้าเชนไปว่ามีผัวแล้ว ผัวเลี้ยงเอง ส่งเสียให้เรียนด้วย น้าเชนไม่ต้องเหนื่อย” เขาไล้แก้มสาวไปมา เธองับกัดเต็มๆ “โอ๊ย!” พยัคฆ์ดึงมือออกแทบไม่ทันเมื่อโดนกัดเข้าให้ “เป็นหมาหรือไง” “บอกว่าไม่ให้เอา ไม่มีอารมณ์ พาหนูณีไปส่งบ้านด้วย” “เป็นอะไรอีก จะมาเมนส์หรือไง” ได้ยินจากเพื่อนสาวบ่อยๆ ว่าเวลาผู้หญิงเป็นเมนส์แล้วอารมณ์บูดขึ้นๆ ลงๆ เขาจับขาเธอให้แยกออก คนประท้วงไม่ยอมง่ายๆ หนีบขาเข้าด้วยกัน “ไม่ให้” พยัคฆ์หัวเราะชอบใจที่เอาชนะคนใต้ร่างได้ เขาจับขาเธอแยกออกจนสำเร็จ เธอทำเสียงขัดอกขัดใจ ดีดดิ้นเมื่อเขาซุกหน้าเข้ามาหา “อื้อ... ไอ้เฮียเสือ ไม่ให้ทำ” “ร่องหวาน เดี๋ยวจัดสักสี่ยก รับรองฟิน” “ไอ้เฮียบ้ากาม!!!” มณีรัตน์กรีดร้องเสียงหลงเมื่อเขาก้มลงเม้มเม็ดติ่งเสียวแดงฉ่ำ “อื้อ...” คนที่ร้องประท้วงกลายเป็นครางเสียงสะท้าน เขาลามเลียดูดดึงไม่นานเธอก็แอ่นสะโพกรับ พยัคฆ์ละปากออกห่าง ในขณะที่เธอหยัดกายตามติดเขา สีหน้ามีชัยของเขาและสีหน้าขัดใจของเธอทำเขาหัวเราะ “ทำไมต้องแกล้ง นะ... หนูณีด้วย” เขาก้มลงตวัดลิ้นลามเลียกับเนินสวาท เธอครางรับ ไร้การประท้วงอีก สะโพกยกหยัดขึ้นรับการเล้าโลมทั้งมือและปาก พยัคฆ์สอดแทรกเรือนกายเข้าในเนื้อนางอันแสนคับแคบ “อ่า...” ทั้งสองครางพร้อมกัน เธอหนีบสะโพกเขาเอาไว้ ก่อนจะกัดปากตัวเองเบาๆ ด้วยความเสียวซ่าน “มาเรียนที่ภูเก็ตนะ” เขาบอกเสียงพร่า ลูบไล้สะโพกเต็มตึงของเธอ “ตะ... แต่หนูณีสอบเข้าเรียนได้ที่กรุงเทพฯ นะคะ” “ก็ไม่ต้องไปลงทะเบียน แต่ย้ายมาเรียนที่นี่แทน” “หนูณีไม่ได้สอบเข้าได้ที่นี่สักหน่อย อื้อ...” “เฮียรู้จักกับคณบดี เดี๋ยวยัดเข้าไปเรียน บริจาคสักล้านสองล้าน” “อะ... อวดรวย อื้อ สะ... เส้นใหญ่เหลือเกิน” มณีรัตน์ประชด เม้มปาก กัดเบาๆ หยัดสะโพกให้เขากระแทก “ตะ... ต้องไปขอคุณเชนก่อน” “ตกลงใช่ไหม” “ขะ... ขอคิดก่อน” เธอนิ่วหน้าด้วยความเสียว “ไม่ต้องคิดแล้ว เอากันทุกวันมีลูกทันใช้ อ่า...” พยัคฆ์ใบหน้าเหยเกเมื่อโดนบีบรัดจนแน่นถนัด “นะ... หนูณียังไม่อยากมีลูก” “คุมไว้ก่อนก็ได้” คนอยากได้เด็กเป็นเมียตามใจทุกอย่าง “เฮียเสือเจ้าชู้ หนูณีกลัวโดนผะ... ผู้หญิงของเฮียตบเอา อิ๊!” เธอร้องครางเมื่อเขากระแทกจนมิดเม้น ร่างน้อยจมไปกับเตียงนอนกว้าง มือหนาเลื่อนไปปลดพันธนาการให้เธอ ร่างน้อยถูกกักเอาไว้ใต้ร่าง หนียังไงก็หนีไม่พ้น เธอจิกมือกับผ้าปูเตียง มองร่างสูงที่ขย่มลงมาจนเตียงไหว มณีรัตน์เผยอปากร้องครางไม่เป็นส่ำ เรือนกายแกร่งเสียดแทรกแหวกเข้ามาฝังในร่องอุ่นครั้งแล้วครั้งเล่า เด็กสาวส่ายหน้าไปมาตัวสั่นระริก มือนิ่มถูกมือหนาร้อนผ่าวสอดเข้ามาประสานกุมทับมือของเธอเอาไว้แนบแน่น “ไม่ยอมให้ใครมาตบแน่นอน เฮียตบได้คนเดียว” “ผู้ชายอะไร อื้อ... ใช้กำลังกับผู้หญิง” “ตบแบบนี้ไง” เขาถอนกายออกห่าง ก่อนจะจับเธอคลานเข่า มณีรัตน์หยัดสะโพกร้องครางเมื่อเขากุมมือรวบเอวคอดเอาไว้ ก่อนจะเสียบกายเข้ามาจนมิดโคน “ตับ! ตับ! ตับ!” เขาทำเสียงประกอบพร้อมกับขยับโยกกายเข้ามาหา สอดลำกายล้ำลึก เธอร้องครางบิดสะโพกดีดเด้งด้วยความเสียวซ่าน อุ้งมือร้อนผ่าวเลื่อนมากอบกุมเต้าทรวงอวบอิ่มเคล้นคลึงสะกิดยอดถันจนแข็งเป็นไต เขาก้มลงลามเลียแผ่นหลังเนียนละเอียดของเธอ สะโพกสอบรัวเข้าหาเหมือนกลไกประสิทธิภาพสูง ก่อนจะพาเธอไปสู่ความสุขที่รอคอย พยัคฆ์มองร่างน้อยที่ซุกหน้ากับหมอน หอบหายใจแรงๆ แต่สะโพกยังหยัดรับเขาอยู่อย่างเอ็นดู เขากอดร่างน้อยดึงมาแนบอกขณะนอนเคียงข้างกัน มณีรัตน์พลิกร่างมาซุกเข้าหาอกอุ่น เธอลูบไล้แผ่นอกกว้างบึกบึนของเขาเบาๆ “โอ๊ย! บิดหัวนมเฮียทำไม” “หมั่นไส้” เขาดึงเธอมากอดแรงๆ อย่างมันเขี้ยว เธอแหงนใบหน้ามองเขาด้วยความรักใคร่ ก่อนจะจุ๊บที่ปลายคางของเขาอย่างฝากเนื้อฝากตัว เฮียเสือผู้น่ารักของเธอกลับมาแล้ว… “แต่ก็รักนะ” เธอทำปากยื่นเล็กน้อย เขาเลยก้มลงมาจุ๊บปากเบาๆ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม