บทที่ 11 แค่อยากสั่งสอน
1153 คำ
ผมเห็นกันยามานั่งข้างผม และแอบมองหน้าผมบ่อยๆ ผมไม่อยากให้เธอเข้ามาวุ่นวายในชีวิต ผมจึงแอดไลน์กับผู้หญิงที่มาขอไลน์ เพราะถ้ากันยาเห็นว่าผมไม่ได้ใส่ใจเธอก็คงเลิกยุ่งกับผมไปเอง แต่พอผมเห็นไอ้ผู้ชายคนนั้น เข้าขอแอดไลน์กันยา ทำไมผมรู้สึกหงุดหงิดเป็นบ้า แต่ต้องเก็บอาการไม่สนใจเอาไว้ ยิ่งเห็นกันยาให้เบอร์ และยิ้มกับไอ้นั่น ทำเหมือนกับไม่เห็นผม ผมอยากเดินเข้าไปกระชากแขนเธอออกมา ทำหน้าระรื่นยืนอ่อยผู้ชายคนอื่น กลุ่มกันยาเดินออกไป ไอ้รุจมันจึงหันมากระซิบข้างหูผม
"มึงจะปล่อยให้เป็นแบบนี้จริงๆใช่ไหม" ผมยังนิ่ง และตอบมันไปแบบไม่สนใจใยดี
"มันก็ไม่เกี่ยวะไรกับกูนี่" กันยาอยากทำอะไรก็เรื่องของเธอ ดีเสียอีกจะได้เลิกมาตามตื้อผม
"หึ" เสียงหัวเราะในลำคอของไอ้รุจ ผมทำเป็นไม่สนใจ เธอไม่สำคัญอะไรกับผมขนาดนั้น แต่ผมก็ยังรู้สึกหงุดหงิดบอกไม่ถูก แค่นอนกันครั้งเดียวจะมีอิทธิพลอะไรกับผม
"กันยาใช่ย่อยนะเนี่ย มากินข้าวที่โรงอาหารเราไม่กี่วัน ตกหนุ่มคณะเราไปได้หลายคนเลย" ไอ้ดิวมันพูดถึงกันยา มันจะพูดถึงเรื่องกันยาอะไรนักหนา
"กลุ่มนี้สวยทั้งกลุ่มงัย เราก็ควรระวังของตัวเองให้ดีๆ ไม่งั้นมีหวังพวกหนุ่มๆเข้าหาไม่เว้นวัน" ไอ้ตาต้ามองตามสาวของมันไป
"พวกมึงไปกันได้แล้ว พูดแต่เรื่องสาว เดี๋ยวก็ไปไม่ทัน" ผมว่าให้เพื่อนผม แล้วลุกเดินไปเรียนขี้เกียจฟังพวกเพื่อนพูดมาก
"ไอ้เตมันเป็นอะไรของมันวะ ท่าทางวันนี้มันดูหงุดหงิด แปลกๆ" ไอ้ดิวมันพูดให้ผมได้ยิน และเดินตามหลังผมมา ผมไม่สนใจหันไปตอบมัน เดี๋ยวเรื่องมันจะยาว สงสัยเย็นนี้ต้องไปจัดการคนที่ชอบอ่อยคนอื่นไปทั่ว ให้รู้จักเข็ดบ้างแล้ว โทษฐานที่ทำให้ผมอารมณ์เสีย
ผมแอบมาดักเจอเด็กขี้อ่อยที่ลานจอดรถคณะเธอ และเธอกำลังจะเปิดประตูรถ ผมเดินไปขวางประตูรถไว้
"งัย เห็นชอบอ่อยผู้ชายไปทั่ว วันนี้ตกไปได้กี่คนแล้วล่ะ" กันยาหันมามองหน้าผมแววตาวาวโรจน์ ไม่พอใจ
"จะตกได้กี่คนก็ไม่เห็นจะเกี่ยวกับพี่นี่คะ" พูดจาลอยหน้าลอยตาใส่ผม ทำให้ผมหมั่นไส้กับความดื้อดึงของเธอ
"ทำไมชอบให้คนเอาไปทั่วเหรอไง" ชอบให้คนอื่นซ้ำหรือไง เป็นคนยังไงของเธอ ได้ถ้าชอบให้คนอื่นซ้ำผมจะจัดการซ้ำให้เธอเอง จะได้เลิกอ่อย
"จะให้ใครเอามันก็ตัวกันยาไหมคะ ไม่เห็นจะเกี่ยวกับพี่สักหน่อย" ผมโมโหจนไม่รู้จะพูดยังไง แล้ว เพิ่งจะเอากับผมมา ผมจัดให้เต็มคราบ แล้วยังจะวิ่งหาคนให้มาเอาอีก ผมบีบแขนเธอแน่น ด้วยความโมโห
"ฉันเพิ่งรู้ว่าเธอเป็นคนชอบเอาไปทั่ว ถ้าชอบเอา เดี๋ยวฉันจัดให้เอง จะเอาให้สาสมเลย" อารมณ์ผมตอนนี้บอกเลยว่าดุเดือด เธอปากดีเถียงผมไม่เลิก
"พี่เตปล่อยกันยา กันยาเจ็บ แล้วก็ออกไปได้แล้ว กันยาจะกลับ" เธอดิ้นขัดขืนผม ทีกับผมทำเป็นหวงตัว ทั้งที่เคยเอากันมาแล้ว
"ทำไมเธอนัดกับไอ้นั่นไปเอาหรืองัย อยากมาก
เหรอ ถ้าอยากมาก ฉันจะสนองให้เอง" ผมกระชากแขนเธอไปขึ้นอีกฝั่งหนึ่ง และหยิบกุญแจในมือเธอขึ้นรถไปฝั่งคนขับ ผมรีบล็อกประตูทันที
"พี่เตจะมาขึ้นรถกันยาทำไมคะ ทำไมไม่ไปรถตัวเอง แล้วนี้จะขับรถพากันยาไหน" กันยายังโวยวายใส่ผมไม่เลิก
"ฉันจะพาเธอไปขึ้นสวรรค์งัย เห็นชอบอ่อย ฉันก็จะพาเด็กที่มันชอบอ่อยไปจัดหนัก ทีหลังจะได้ไม่ไปอ่อยผู้ชายคณะฉัน" เห็นชอบมาจังคณะผม เพราะมีผู้ชายเยอะเลยชอบมา
"กันยาไปอ่อยใครคะ แล้วถ้ากันยาจะอ่อยใครมันก็สิทธิ์ของกันยา ถ้าไม่อ่อยผู้ชายคณะพี่ กันยาก็จะไปอ่อยผู้ชายคณะอื่นก็ได้ค่ะ" ยิ่งเธอพูดออกมาแบบนี้ ผมอยากจัดเธอบนรถให้หายซ่าซะให้เข็ด ผมได้แต่กัดฟันดังกรอด ขับรถอย่างเร็วตรงไปที่คอนโดผม ก่อนที่จะเบิดอารมณ์ใส่เธอบนรถ เมื่อวานยังอ่อย ยังตามตื้อผมอยู่เลย วันนี้ดันไปให้ท่าผู้ชายคณะผมอีก จะเอาให้จมเตียงจะได้ไม่กล้าทำ
"พี่เตพากันยามานี่อีกทำไมคะ พี่เตลงจากรถไปเลย กันยาจะกลับคอนโดกันยา" กันยาเธอตกใจทำตาโตมองผม ผมจอดรถเธอที่ใต้คอนโดผม
"เธอคิดว่าฉันพาเธอมานี่ จะมาทำอะไรล่ะ ฉันจะจัดเด็กขี้อ่อยให้เข็ด สงสัยวันนั้นจะไม่พอ วันนี้อย่าหวังว่าจะไปหา หรือคุยกับไอ้นั่น เพราะเธอจะไม่มีสิทธิ์ลงจากเตียง หรือคุยกับใคร เธอมีสิทธิ์อย่างเดียว คือนอนครางอยู่ใต้ร่างฉัน ลงไปได้แล้วแล้ว" ผมเริ่มหงุดหงิด ที่ไอ้หมอนั้นนัดจะโทรมาหาเธอ อย่าได้หวังจะได้คุย
"พี่บ้าไปแล้วเหรอพี่เต ไหนพี่บอกจะไม่เอาซ้ำ แล้วพากันยามาทำไม" กันยาหันมาทำเสียงแว๊ดเสียงดังใส่ผม
"เพราะเธอทำให้ฉันหงุดหงิด และหมดความอดทนกับเธอ จะลงดีๆหรือจะให้ฉันอุ้มลง" กันยายังนั่งนิ่งบนรถ ไม่สนใจสิ่งที่ผมพูด และทำให้เส้นความอดทนขาดลง ผมเดินลงไปเปิดประตูรถฝั่งเธอ ปลดเข็มขัดแล้วเดินแขนลากเธอลงมา จากรถเดินไปตรงลิฟท์ กันยาพยายามขืนตัวไว้ไม่เดินตามผม ทีเมื่อก่อนอยากตามตื้อ พอผมจะเอาทำตัวเป็นทำเป็นดิ้นขัดขืน
"พี่เตปล่อยกันยา พี่เตจะผิดคำพูดตัวเองหรืองัยคะ" ผมพากันยามาถึงหน้าห้อง ผมมองหน้าเธอ ที่ฉันทำแค่ต้องการสั่งสอนเท่านั้น อย่าคิดว่าฉันอยากได้เธออีก
"กับคนอื่นครั้งเดียวคือจบ ไม่มาวุ่นวายกับฉันอีก ฉันแค่จะสั่งสอนเธอไม่ให้มาวุ่นวายกับฉัน" ผมแค่อยากสั่งสอนเธอไม่ได้ติดใจเหมือนที่เธอ ต้องการจะสื่อออกมา
- ผู้เขียน
