ตั้งแต่กันยาออกจากผับ ผมก็ติดต่อกันยาไม่ได้เลย พยายามโทรหาตั้งหลายรอบก็ไม่ติด อยากจะบ้าตาย เคยคิดไว้แล้วว่าตัวเอง จะไม่อยู่ในสถานการณ์เดียวกับเพื่อน ที่เมียมันหนี แล้วพวกมันเหมือนหมา ตอนนี้ผมเป็นแบบนั้นเลย กันยาเป็นเมียผมนั่นแหละ ถ้าไม่ใช่คงไม่ให้ไปอยู่ด้วยกันบ่อยๆ แล้วทีนี้ผมต้องไปตามที่ไหน ตอนนี้คิดได้อย่างเดียวที่คอนโดกันยา ผมขับรถมาจอดที่คอนโดกันยาและตรงไปที่ห้อง ไม่เคยขอคีย์การ์ดกันยาไว้ เพราะไม่คิดว่าจะต้องตามหา เพิ่งรู้ว่ากันยามีอิทธิพลกับผมมาก มากจนไม่สามารถอยู่เฉยๆ รอให้เธอกลับมาได้
ติ๊งหน่อง~~ติ๊งหน่อง
ข้างในยังเงียบเหมือนไม่มีใครอยู่ ผมยืนรอจนแน่ใจว่าไม่มีคนอยู่แน่ๆ เลยตัดสินใจโทรหาไอ้รุจ
"ไอ้รุจเมียมึงอยู่กับมึงไหมวะ" พอมันรับสายผมรีบพูดทันที มันร้อนใจ ยิ่งรู้ว่สกันยาไม่อยู่คนโด แล้วเธอจะไปอยู่ที่ไหน ถ้าเป็นห้องผมคงเป็นไปไม่ได้เลย
"ไอ้เหี้..มึงจะถามหาเมียกูทำไม เมียมึงก็มี
