คนเป็นพ่อถึงกับอึ้งเอ๋อ ไม่น่าเชื่อว่าเขาจะถูกลูกชายเทอย่างไม่สนใจไยดีถึงเพียงนี้ ฟาอินมองหน้านีอา นีอายักไหล่
“เจ้านายคะ ก็อย่างที่เห็นล่ะค่ะ คุณฟรานคลั่งไคล้คุณทอฟฟี่เอามาก ๆ ตัวติดกันไม่ยอมห่างเชียวค่ะ” และยักคิ้วหลิ่วตาให้กับฟาอิน เขาดื่มกาแฟจนหมดแก้ว ในหัวคิดถึงแต่เรื่องของฟรานกับรพิชา ดูราวเธอจะแย่งเอาความสนใจของฟรานไปจากเขาได้
“คุณฟาอินไม่ลองกินข้าวต้มล่ะคะ รสชาติดี๊ดีค่ะ” นีอาเห็นว่าเขายังไม่แตะต้องข้าวต้มด้วยซ้ำไป
“ก็คงเหมือนซุปทั่ว ๆ ไป” พูดแบบไม่ให้เครดิต
“ไม่เหมือนค่ะ ข้าวต้มฝีมือของคุณทอฟฟี่อร่อยมากค่ะ ถ้าเทียบกับที่นีอาเคยกินมา”
“พูดเกินไป”
“ไม่เกินไปค่ะ”
ฟาอินจึงตักข้าวต้มเข้าปาก รสชาติกลมกล่อมเหมือนที่เคยกินที่เมืองไทยคราไปเยี่ยมแม่ยาย ทว่าเขาก็ยังทำหน้าเฉยชา
“ก็งั้น ๆ”
“แหม... คุณทอฟฟี่ทำเองเลยนะคะ ถ้าเธอมาได้ยินคุณพูดแบบนี้ มีหวังเสียใจแย่ คุณไม่เห็นตอนที่เธอเข
