[00.00 น.]
“ไม่คุยกับผมหน่อยเหรอ…” ท่ามกลางความเงียบสงบภายในห้องนอนที่มืดสนิท กลับมีเสียงทุ้มที่ยังคงพูดอยู่ข้างใบหูเล็กของหญิงสาวที่กำลังข่มตาให้นอนหลับ เพราะเธอไม่ง่วงเลยสักนิด ในหัวของเธอกลับคิดถึงแต่คำพูดของผู้หญิงคนหนึ่ง ที่หล่อนบอกว่าอย่าให้ลูกเธอได้เจอหน้า
“พรุ่งนี้ไปทำงานพร้อมกันนะ” ชายหนุ่มยังคงพูดต่อแม้จะไม่ได้รับเสียงตอบรับใด ๆ ทั้งสิ้น ร่างหนาโอบกอดหญิงสาวไว้จากทางด้านหลัง น้ำผึ้งกำลังมีความรู้สึกที่ไม่คุ้นเคย ความรู้สึกแบบนี้มันเกิดขึ้นมาตั้งแต่เธอรู้ว่าท้อง ความรู้สึกของผู้เป็นแม่
“พรุ่งนี้คุณลางานด้วยนะ ผมจะพาไปฝากครรภ์” เขารู้ว่าเธอยังไม่หลับ เพราะลมหายใจของเธอไม่สม่ำเสมอ แต่ทำไมเธอไม่ตอบกลับเขาเลยล่ะ มือหนาพยายามจะลูบหน้าท้องน้อยของเธออย่างแผ่วเบา และเขากำลังจะทำให้เธอยอมพูดกับเขา ว่าแล้วมือหนาเลื่อนขึ้นมาสัมผัสที่หน้าอกอวบของหญิงสาว และมันก็ได้ผล
หมับ!
“อย่าคิดเ
