โชคชะตาปลูกรัก LOVE FATE

"แกอีหน้าด้าน!" ต่อนี้ฉันกระชากผมผู้หญิงคนนี้แรงพอสมควรแต่ก็ไม่ได้ทำให้มีอาการเจ็บมากนัก "โอ๊ยปล่อยนะคะ" เธอผู้ถูกกระทำร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดสีหน้าส่งอารมณ์ได้เป็นอย่างดี "หยุด นี้หยุดเดียวนะ" เสียงผู้ชายคนที่พรับพลัมรักรีบเดินมากระชากแขนเธอออกจากนิดา "โอ๊ย! นี้ภูรักมันหรอรักมันมากใช่ไหมหึ" เสียงของพรับพลัมเอ่ยอย่างเย้ยหยันตอนทั้งคู่ "พลัมคือมันไม่ใช่อย่างนั้นคือเรากับพี่ภู" นิดายังไม่ทันพูดจบก็ถูกพรับพลัมสวนกับทันที "ไม่ใช่อย่างนั้นแล้วมันยังไงละ หึเธอก็ตอแหลไม่ต่างจากแม่ของเธอหรอก" พอพรับพลัมพูดจบมือหนาก็ทาบลงบนใบหน้าเธอเบาๆ พร้อมมีเสียงเอฟเฟคจากเหล่าทีมงาน เพี้ย!! "หึ นี้ภูกล้าตบหน้าพลัมต่อหน้ามันหรอ ได้~แล้วเราจะได้เห็นดีกัน" หญิงสาวแสดงออกมาได้อารมณ์สุดๆจิกกล้องทุกตัว น้ำตาไหลลงเบาๆที่ดวงแก้มเพื่อให้สมบทบาท "มันไม่ใช้อย่างนั้นนะพลัมคือภู ภูขอโทษ" ชายหนุ่มกล่าวออกมาตามบทบาทที่ได้รับ "เอากองไว้ตรงนั้นเถอะภูถ้ารักกันมากก็อย่างหวังว่าภูกับมันจะมีความสุขตราบใดที่พลัมไม่มีความสุขภูก็อย่าหวัง!" หญิงสาวพูดพร้อมกับเดินออกมาจากหน้ากล้องตามบทที่ได้รับ "คัต!" เสียงผู้กำกับตะโกนสั่งเมื่อจบฉากที่ลิตาแสดง พระเอกนางเอกของเรื่องก็เดินออกมาจากฉากเช่นกัน "เก่งมากลิตาทำดีมาก" ผู้กำกับเอ่ยชมหญิงสาวออกมา "ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะพี่เอกลิตามีฉากอื่นอีกไหมคะพอดีมีอีเว้นท์ต่อนะคะ" หญิงถามออกมาก่อนจะเดินออกไปจากกองเมื่อได้รับคำตอบจากผู้กำกับ "อ้าวพี่ลิตาไม่มีถ้าอีกหรอค่ะ" แพรวพราวนางเอกของเรื่องเอ่ยถามออกมา "นางร้ายเบอร์ทองงานก็เยอะแบบนี้แหละส่วนพวกเราก็ถ่ายต่อเลยนะ!"ผู้กำกับบอกหญิงสาวนางเอกหน้าใหม่พร้อมกับตะโกนบอกกับทีมงาน "แล้วผมมีถ่ายอีกกี่ฉากครับ" มักกรรีบถามออกมาเพราะตอนนี้เขาไรอารมณ์สุดๆ ถ้าไม่ติดว่าผู้จัดการส่วนตัวของร้องเขาไม่มีทางมาถ่ายละครรักน้ำเน่ารักสามเศร้าแบบนี้เป็นแน่ "มังกรนายจะรีบไปไหนกันอีกแค่สองฉากก็เสร็จแล้ว" พี่เอกผู้กำกับบ่นออกมาและบอกฉากที่เหลือของชายหนุ่มในวันนี้ "ดีครับรีบถ่ายผมมีธุระต้องทำ" ผมก็อ้างไปอย่างนั้นแหละกองละครน้ำเน่าชะมัดผู้จัดการผมก็ขยันขยอเก่งรับงานโดยไม่ปรึกษาผมสักคำมันหน้าหักเงินเดือนนัก "โอเค งั้นเรามาเซทฉากตอนต่อไปได้เลย"พี่เอกตอบมังกรก่อนจะหันไปสั่งงานให้เซทฉากขึ้นมาใหม่เพื่อที่จะนำมาใช่ถ่ายในฉากต่อไป ของพระนางซึ่งเป็นฉากที่พระนางได้เสียกัน "บางทีผมก็อยากเอาฉากแบบนี้ออกนะครับ" มังกรชี้ไปที่ฉากที่มีเตียงสีหวานแหวว บอกกับผู้กำกับออกมาอย่างไม่อ้อมค่อม "เอาหนามังกรทนหน่อยอีกไม่กี่ฉากก็หมดคิวนายแล้ว" เสียงผู้จัดการส่วนตัวที่เดินเข้ามาได้ยินม้งกรพูดพอดีก็พูดออกมาอย่างกับว่ามันเป็นเรื่องธรรมดา "หึ ถ้าพี่รับงานโดยไม่บอกผมอีกผมเอาพี่ตายแน่!" มังกรมองไปยังหน้าผู้จัดการตัวร้ายของเขาทันที "นี้พี่สาวนายนะมักกร!" เสียงของหยกตะโกนออกมาอย่างไม่จริงจังมากนัก "แล้วไงละใครสนกัน" ผมรีบพูดออกมาทันทีนี้ใครไม่เป็นผมไม่รู้หรอมีพี่เหมือนมีแม่มันคือเรื่องจริงผมอยู่ของผมดีๆใช้ชีวิตไปวันๆ กลับลากผมเข้าวงการมายาชะงั้น ชีวิตผมคงไม่มีอะไรแย่ไปกว่าการที่พี่สาวตัวเองหลอกเข้าวงการและเสนอตัวเองมาเป็นผู้จัดการให้ผมนี้แหละครับโครตวุ่นวาย "ก็น้องลิตารับงานนี้ไงนายนิไม่เข้าใจพี่สาวเอาชะเลยนะ" หึพี่ผมมันเป็นคนคลั่งดาราถ้ามันจะชอบนางเอกพระเอกอะไรผมจะไม่แปลกใจเลยนี้ดันชอบตัวร้ายทุกตัวที่ นางร้ายเบอร์ทองอย่างลิตาที่คว้ารางวัลมากมายทั้งปี แต่ก็มีข่างควงหนุ่มไม่ซ้ำหน้าค่าตาเกือบทุกวัน ไม่รู้ว่าพี่ผมชอบไปได้ยังไง "นี้พี่อย่ามโนไปไกลได้ไหม" ผมรีบดักทางฝันของผู้จัดการจอมมโนชะก่อนที่มันจะคิดเลยเถิดไปมากกว่านี้ "อะไรของนายห๊ะ!" หยกหันไปขึงตาใช่น้องชายตัวดีของเธอทันทีที่ถูกดับมโนภาพกลางอากาศ "ผมมีคนที่รักอยู่แล้วและไม่คิดจะรักใครแล้วครับ" ผมไม่ยอมให้พี่ผมมาบงการชีวิตนอกเหนืองานหรอกอย่าฝันเถอะ "แต่คนที่นายรักเขาแต่งงานแล้วนะ" หยกพูดออกมาเพื่อเตือนสติน้องชายของเธอ "แล้วไง" ใครเขาสนกันครับก็รักห่างๆอย่างห่วงๆก็ได้นิทุกคนว่าจริงไหมละ รักเขาแล้วไงเปลี่ยนใจมันไม่ง่ายเหมือนเปลี่ยนน้ำในแก้วนะเว้ยคนที่แอบรักคนมีเจ้าของแล้วคงจะหาใหม่ได้ไม่อยากมั้งถ้ามันง่ายขนาดนั้นนะ "ก็ไม่แล้วไงนายควรตัดใจได้แล้ว" หยกรีบพูดออกมาเพื่อตัดบทน้องชายของเธอ "ไม่มีใครดีเท่าญาดาหรอกครับ"ผมก็ไม่รู้เหมือนกันเพราะผมคงไม่เคยเปิดใจรับผู้หญิงมาเป็นเพื่อนมั้งช่วงเข้ามหาลัยจะมีก็แต่ญาดาที่บังเอิญได้ทำงานกลุ่มร่วมกัน แล้วมันก็เป็นแบบนั้นทุกครั้งที่มีงานกลุ่มผมก็เลยสนิทกับเธอ จากความสนิทกายเป็นความห่วงใยอยากแปลกประหลาด "ลิตาไหมดีตรงไหนไหมทราบ" หยกถามออกมาเพราะเธอเป็นคนวงในรู้ข่าวจริงข่าวปลอมของเหล่าดาราดังหลายคน อัพเดทข่าวสารจากเพื่อนสายเม้าท์ทุกวัน "พี่ยังจะกล้าถามผมอีกหรอครับ ข่าวฉาวออกทุกวันไม่มีวันหยุดนักขัตฤกษ์" ผมไม่เข้าใจพี่ตัวเองเลยจริงๆ ยัดเยียดมาจังเลยนะหึอยากได้น้องสะใภ้แบบนี้นะหรอรอไปสิบชาติเกิดใหม่ก็คงเป็นได้แค่ฝันเถอะหึ "นายพูดเวอร์เกินไป เพื่อนพี่ไม่เคยเล่าอะไรให้ลิตาเสียหายเลยเถอะ" หยกรีบท้วงขึ้นมาเพื่อปกป้องคนที่ตัวเองชื่นชอบและค่อยติดตามผลงานทุกเรื่อง "แล้วพี่รู้ได้ยังไงเราไม่ได้ติดเขาตลอดเวลาสักหน่อย" ผมนี้ยอมจำนนกับพี่สาวตัวเองจริงๆ ไม่รู้จะพูดยังไงให้เลิกเพ้อฝันอะไรที่มันเป็นไปไม่ได้สักที "แต่เพื่อนพี่เป็นผู้จัดการให้ลิตานะตัวติดกันอย่างกับตังเม" หยกบอกพร้อมกับประกายในดวงตาด้วยความอิจฉาเพื่อนสนิทที่ได้ตัวติดกับบุคคลที่ตนเองปราบปลื้ม "เขาอยากพูดอะไรก็พูดได้นี้เราไม่ได้ใช้ชีวิตกับเขาสักหน่อยข่าวพวกนั้นถ้าไม่มีมูลมันจะมาได้ไงครับ" เห้อผมละเบื่อพี่สาวตัวเองสุดๆเลยโว้ย! "พูดมากแกเนี่ยไปทำงานต่อเลย"แหละหลังจากนั้นทุกอย่างก็ดำเนินไปตามขั้นตอนการถ่ายทำละครเรื่อง #ริษยาร้ายเพื่อนรัก "ทุกคนพร้อมเตรียมเข้าฉากเลย" "3 2 1 แอคชั่น" ฉากดำเนินการไปอย่างไม่มีติดขัด "ภูคะทุกอย่างเป็นความผิดของนิดาเองคะ" แพรวพราวก็เล่นไปตามบทที่ได้รับมา "ไม่หรอกครับผมผิดเองที่ไม่ชัดเจน" เลี่ยชะมัดผมนี้ต้องมาฝืนเล่นบทรักอะไรที่ไม่เคยจะอยากเล่นเลยสักนิดให้ผมแสดงบทตัวร้ายจะง่ายกว่าอีก "ไม่เลยค่ะนิดาขอโทษนะคะ" "อย่าโทษตัวเองสิครับ" "นิดารู้สึกไม่ดีเลยค่ะ" "อย่าเศร้าไปเลยครับคุณดีมาก ดีจนผม ผมเผลอไปรักคุณตอนไหนก็ไม่รู้ตัวเหมือนกัน" "ภูคะเราควรคุยกลับพลัมให้เข้าใจก่อนนะคะ" "ครับผมรู้" "อืออ ภูคะหยุดก่อนคะ" "คุณรักผมไหมครับบอกผมหน่อย" "ระ..รักสิค่ะเหมือนนิดาเข้ามาทำลายความรักของตุณกับพลัมเลยค่ะ" "กับพลัมมันเป็นนความรับผิดชอบ ส่วนกับคุณมันคือความรักครับ" หยี้เลี่ยซะมัดกลับไปผมต้องไปคุยกับพี่หยกใครรู้เรื่อง "คัท! ผ่านดี ดีๆ" "มีฉากที่ผมต้องเข้าอีกไหมพี่เอก" ผมรีบถามออกมาพร้อมกับกดแชทโทรศัพท์เพราะญาดาทักมาพอดี "มีอีกฉาก ไปถอดชุดเลยซีนสุดท้ายแล้ว" "ครับ" ผมยอมถ่ายให้มันจบๆไปเพราะผมนัดกับเธอเหมือนเธอจะมีเรื่องให้ผมช่วย "ทีมงานพร้อม นักแสดงพร้อม 3 2 1แอคชั่น" "อืมมม ภูอย่ากวนนิดาสิคะ" ผมเอามือไล่ไหล่ของเธอตามบทที่ได้รับมานี้ผมต้องมาทำอะไรอย่างนี้จริงดิน่าอายชะมัด "ก็ผมรักคุณนิครับ อยากได้ยินคำว่ารักจากคุณทุกวันเลย" "นิดารักภูค่ะ" "ครับภูก็รักนิดา" "ขอบคุณนะคะภูที่ยอมทุกอย่างเพื่อนิดา" "ครับแค่นิดารักผม ผมก็ดิใจมากแล้วครับ" เห้อจบชะทีทำเอาผแทบกระอักเลือดกับบทน้ำเน่าแบบนี้ "คัท! เยี่ยม" "ผมไปได้แล้วใช่ไหม" ผมรีบถามพี่เอกทันที "จะรีบไปไหนพ่อพระเอก" พี่เอกก็พยักหน้าและเอ่ยถามออกมาตามความเคยชินของแก "ธุระครับ พี่หยกกับกัน" ผมรับตอบกลับและหันไปบอกพี่สาวตัวเองที่นั่งเช็คโทรศัพท์ผม ใช่เธอเช็คโทรศัพท์ผมอยู่ "นี้อย่าบอกนะว่านัดแม่ญาดาอะไรเอาไว้อ่ะ" เธอรีบถามผมออกมาทันทีซึ่งผมก็ไม่ได้โกหกแต่อย่างใดตอบรับไปเท่านั้น "ใช่!" มังกรก็เดินออกมาทันทีด้วยความรีบเร่งกลัวไม่ทันนัด