(อัลมอนด์)
เบื่อ...
ผมกลายเป็นวิญญาณมาเป็นอาทิตย์แล้วและมันทำให้ผมรับรู้ว่ามันน่าเบื่อโคตรน่าเบื่อเลย!!เกมก็เล่นวนไปจนหมดแล้วอาหารก็เดิม ๆ อยากกินอาหารอย่างอื่นบ้างอะ!! เสื้อผ้าก็เดิม ๆ เพราะว่าไม่มีใครมาถวายชุดผู้ชายเลยก็ที่นี่มันศาลเจ้าแม่นิไม่ใช่ศาลเจ้าพ่อ
“เฮ้ออออออ!!” ตอนนี้ผมก็เลยเบื่อสุด ๆ เลย
“เจ้าแม่ขาที่ลูกมาวันนี้ก็เพื่อมาให้ลูกหลานที่กำลังคลอดของลูกสาวฉันปลอดภัย แข็งแรงเจ้าค่ะ” วัน ๆ ก็ได้แต่ฟังเสียงที่ชาวบ้านมาขอนั่นขอนี่เกือบทุกวัน ไม่รู้ว่าทำไมไม่ลองพยายามด้วยตัวเองเอาแต่ขออยู่นั่นแหละบางอย่างใช่ว่ายัยนั่นจะช่วยได้ทั้งหมดสักหน่อย
“ขอให้หลานสมบูรณ์ ๆ แข็งแรง ๆ โตมาเป็นเจ้าคนนายคนนะ” ชะอมช่วยทุกคนได้หมดยกเว้นผม
“ยืนมองทำไม?”
“ไม่มีอะไรนิแค่คิดว่าง่ายดีเนอะงานของเธอมีคนมาขอก็ให้พรไปแค่นั้น ชาวบ้านก็เอาข้าวของมาให้”
“ปากเหรอนั่นกว่าฉันจะมีวันนี้ได้ไม่ใช่ง่าย ๆ นะย่ะอย่ามาดูถูก!” ทำท่าทางกอดอกแก้มป่องคิดว่าสวยนักหรือไงนะ เหอะ!!!
“ฉันไม่ได้ดูถูก...” กึก!!วาบบบบบ!!!
และอยู่ ๆ วิญญาณของผมก็รู้สึกเย็นสบายขึ้นและเสื้อผ้าของผมก็เปลี่ยนไปด้วยเป็นชุดที่ผมเคยใส่ตอนมีชีวิตอยู่ มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย?
“พ่อนายคงทำบุญมาให้แล้วละมั้ง” ชะอมพูด
“จริงเหรอ?”
“จะโกหกเพื่อ?” กวนประสาทชะมัดแบบนี้ค่อยดีหน่อยฝืนใจใส่ชุดนอนปัญญาอ่อนของชะอมมาตั้งนานละ
“เธอไปบอกพ่อฉันเหรอ?” ผมถามเธอ
“อืม เพราะคิดว่าไหน ๆ ก็มีผู้ชายหล่อมาอยู่ด้วยแล้วก็ควรให้แต่งตัวดี ๆ หน่อยจะได้เป็นอาหารตา ว้าวว!!ชุดที่ผู้ใหญ่บ้านเลือกนี่ก็หล่อไม่เบาเลยเนอะ^^” เธอเดินรอบตัวผมและยิ้มออกมา
“มันก็เสื้อผ้าของฉันทั้งนั้นแหละเขาเรียกเทสดีรู้จักป่ะ?”
“นายเป็นพระเหรอ?”
“อะไรของเธอ?” ผมทำหน้างง
“เทศน์ดี”
“เทส!!ไม่เทศน์แบบนั้นยัยบ้าเอ๊ยยย!!!” เห็นเล่นไอโฟน ไอแพคคิดว่าจะรู้จัก
“ล้อเล่นย่ะ!!มันเป็นมุกแค่นั้นแหละฉันรู้จักอยู่แล้ว”
“อ่อเหรอออออออ~~” ผมยื่นหน้าเข้าไปใกล้เธอ
“ใช่ย่ะ!!”
“อุ๊ยยย!!!พี่กุ้งจะทำตรงนี้เลยเหรอ?” กึก! และขณะที่ผมกำลังแกล้งยัยชะอมเราก็ได้ยินเสียงแปลก ๆ จากข้างนอก
“ตรงนี้แหละจ้ะน้องพิมพ์พี่ทนไม่ไหวแล้ว” เสียงชายหญิงเหมือนกำลังจะทำอะไรกันอยู่นะ
“ใครมาทำอะไรหน้าศาลของฉันเนี่ย?” ชะอมพูดอย่างสงสัยก่อนจะออกไปดู
หมับ!!
แต่ผมคว้ามือเอาไว้ก่อนเพราะรู้ว่าชายหญิงคู่นั้นแหละกำลังทำอะไร
“ไม่ต้องไปสนใจหรอกเข้าห้องกันเถอะไปเล่นเกมกัน” หมายถึงห้องนั่งเล่นนะ ตอนนี้เราอยู่บริเวณระเบียงริมบ้านเลยได้ยินภายนอกแต่ถ้าเข้าข้างในก็เหมือนบ้านไม่ได้อะไรเท่าไหร่ ย้ำก็ได้ยินแต่ไม่ชัดเท่าไหร่เหมือนตอนนี้
“ไม่ได้ต้องไปดูก่อนว่ามีใครมาทำอะไรแปลก ๆ แถมศาลเจ้าฉัน”
“ไม่ต้องไปดู”
“เป็นอะไรเนี่ยฉันจะไปดูนายจะไปเล่นเกมก็ไปก่อนเลย” พรึ่บ! ชะอมสะบัดมือของผมก่อนหายวาบออกไป
“ทำไมดื้อด้านแบบนี้นะวะเนี่ย” อายุเป็นร้อยปีแล้วทำอย่างกับตัวเองอายุแค่สิบแปดสิบเก้า เฮ้ออออ!!
“โอ้วววว!!ทำไมใหญ่แบบนี้จ้ะน้องพิมพ์”
“ไอ้เวรเอ๊ย!!” แล้วที่มีตั้งเยอะแยะไม่ไปทำกันมาทำอะไรตรงนี้!!แล้วยัยชะอมยิ่งชอบเรื่องแบบนี้อยู่ด้วยผมเลยต้องรีบตามไปก่อนชะอมจะเห็นอะไรที่ไม่ควรเห็น!!
พรึ่บ!!
“กลับเข้าบ้าน” ผมคว้ามือของชะอมที่ยืนมองอยู่ชายหญิงคู่หนึ่งกำลังนัวเนียกันอยู่ใต้ต้นชะอมใหญ่
“ดะเดี๋ยวสิ *0*” ชะอมไม่ยอมไปขัดขืนและมองทั้งคู่อย่างไม่วางตา
“มันใช่เรื่องที่เธอต้องมาดูไหมฮะ?!” ผมดุ
“ก็ฉันอยากดูอยากรู้นิ!!ว่าเขาทำกันยังไงงะ T^T” มีเบะปากซะด้วย
“ไม่ได้!”
“พี่กุ้งคะตรงนี้มันข้างศาลเจ้าแม่เลยนะคะจะไม่เป็นไรเหรอ?” ผู้หญิงคนนั้นพูดกับแฟนตัวเอง
“ไม่เป็นอะไรหรอกเจ้าแม่ไม่มาดูหรอกน่า” ไม่ดูอะไรละยืนมองตาแข็งอยู่เนี่ยยย!!
“ทำเลย...ทำเลย...” เสียงของชะอมพึมพำ ยัยเจ้าแม่หื่นกามมมมม!!
“จะจริง อุ๊ย!!จับตรงไหนคะเนี่ย?”
“นมไงจ๊ะนุ่มนิ่มโดนใจพี่ที่สุดเลยไหนขอพี่จูบหน่อยนะ”
“อื้ออออ!!” และทั้งคู่ก็จูบอย่างดุเดือดเลือดพล่านท่ามกลางสายตาเจ้าแม่และวิญญาณอีกดวง
หมับ!!ผมต้องรีบเข้าไปผิดตาของชะอมก่อนเธอจะจดจำอะไรแปลก ๆ ใส่สมอง
“อ๊ะ!!อัลมอนด์ปิดตาทำไมฉันจะดู!!!”
“คนเขาจะทอดรักกันเธอจะดูทำไมมันไม่ควร!!เพราะงั้นเข้าบ้านได้แล้วอย่าให้ฉันดุมากกว่านี้นะ!!” ผมบอกกับเธอ
“ก็ฉันอยากดูนิตั้งแต่เป็นผีมายังไม่ได้แตะต้องชายใดหรือได้...>////<” ทำนิ้วจิ้มกันก่อนจะบิดเขินไปมาซึ่งผมรู้ว่ามันหมายความว่าอะไร
“นิ!!เป็นผีเป็นเจ้าแม่ก็ทำตัวให้มันน่านับถือหน่อยไม่ใช่มาทำแบบนี้!”
“แบบนี้แบบไหนของนายไม่ทราบฉันก็มีความอยากเหมือนกันนะ เฮ้ออ!! นายนี่มันไม่เข้าใจเอาซะ...โอ้วว!!” และเธอก็หันไปเห็นผู้ชายคนนั้นแก้กางเกงพอดี
“เฮ้ย!!!อย่าไปมอง!!!” ผมพยายามจะปิดตาอีกรอบแต่ชะอมแม่งรู้ทันหลบผมได้และสายตายังมองของผู้ชายคนนั้นอีกเป็นเจ้าแม่แบบไหนของเธอวะเนี่ย?!
“ใหญ่มาก 0-0”
“ของฉันใหญ่กว่านั้นอีก...” ผมพูดเบา ๆ ออกมาเมื่อลองมองเทียบ ๆ กันแล้ว
“จริงเหรอไหนงะ?” ชะอมถามและก้มมามองเป้ากางเกงของผม
“เฮ้ยย!!ชะอมทำบ้าอะไรเนี่ย?!”
“ก็นายบอกของนายใหญ่....เลยอยากรู้แหะ ๆ” เป็นเจ้าแม่ขี้สงสัยหรือไง?
“โอ้วซี๊ดดดด!!!แน่นมากค่ะพี่กุ้งงงง!!อ่าส์!!” และสองคนนั้นก็เริ่มบรรเลงรักโดยไม่สนใจผีสองตัวที่ยืนอยู่ แต่ว่าคนมองไม่เห็นพวกเรานี่น่า
“อ่าส์!!!สุดยอดเลยยยยยย!!น้องพิมพ์ของพี่!!!”
ปึก! ปึก! ปึก!!
“กลับเข้าบ้าน...” ผมหันไปเรียกชะอมก็พบว่าเธอช๊อคตาค้างไปแล้ว
“0_0”
“ชะอม...ชะอม...เฮ้ยยยย!!” แม่ง!!!ชะอมเลือดกำเดาไหล!!!
หมับ!!
“มาเลย!!!เข้าบ้าน!” ผมต้องออกกำลังสุดแรงเพื่อลากชะอมกลับเข้ามาและปล่อยให้สองคนบรรเลงเพลงรักกันต่อไป เฮ้ออออ!!!
ปัง!!!
“ดำ!!แดง!!” เมื่อเข้ามาแล้วผมก็เรียกกุมารของชะอม
“เงียบเลยไปไหนกันวะ?” หลังจากอยู่ที่นี่มาสักพักผมก็รู้ว่าดำแดงไม่ได้อยู่นี่ตลอดแต่ไปเล่นกับเพื่อนที่วัดบ่อย ๆ และคนเรียกต้องเป็นชะอมเท่านั้นถึงจะมา
“เด็ดโคตรนายเห็นไหม?!” หันมาถามผมตาเป็นประกาย
“เห็น!!แต่นั่นไม่ใช่เรื่องน่าตื่นเต้นขนาดนั้น”
“ใช่สิ นายเคยทำแล้วนิและคงทำบ่อยด้วยเพราะว่ามีแฟนแต่ฉันสิ...แฟนไม่มีแถมโสดสนิทอีกด้วย T^T” ทำหน้าทำตาจะร้องไห้แล้ววงการผี วิญญาณเจ้าแม่มันมีแฟนเหรอ??
“มีได้เหรอเจ้าแม่อย่างเธอเนี่ย?”
“มีได้สิย่ะ!!ฉันก็มีหัวใจนะนอกจากหัวนมอะ” ดูพูดออกมาได้
“ยัยทะลึ่ง!!” ผมดุ
“หรือไม่ก็ลองหา friend with benefit ดีม่ะ?”
“รู้จักด้วย?” ผมถามเธอที่รู้จักความสัมพันธ์แบบนั้น
“รู้สิพวกมนุษย์ชอบมีกันไม่ใช่เหรองั้นฉันก็มีได้เหมือนกันแหละ” พูดมาได้หน้าตาเฉย
“แต่เธอเป็นเจ้าแม่นะ”
“เจ้าแม่บ้านโดนเอาว์แต่ยังไม่เคยโดนเอาสักทีเศร้าอ่าาา~”
“ทำตัวเนอะ”
“ฉันก็พูดเล่นไปอย่างนั้นแหละไม่ได้สนใจเรื่องเซ็กส์อะไรสักหน่อย -,.-” หน้าตากับคำพูดโคตรสวนทางเลย
“ไม่สนใจก็ลืมสิ่งที่สองคนนั้นทำไปซะ!” ผมพูดและเดินไปห้องนั่งเล่นเพื่อจะเล่นเกม
“แต่อยากรู้จังความรู้สึกที่โดนไอ้นั้นกระแทกเป็นยังไงจะเสียวไหมนะ”
“ชะอม!!!หยุดพูด!!!” ผมหันไปตวาดนิดหน่อยเมื่อไหร่จะเลิกพูดคิดว่าตัวเองมีความรู้สึกคนเดียวหรือไงผมเองก็ไม่ต่างกันหรอกนะเว้ย!! คิดว่าเป็นวิญญาณแล้วจะแตกต่างแต่นี้ไม่ เป็นเหมือนคนทุกอย่างรวมทั้งไอ้ความรู้สึกแข็ง ๆ ตรงเป้ากางเกงนี่ด้วย!!!
แม่งเอ๊ยยยย!!