หลายวันต่อมา...
“นวดดี ๆ หน่อย เออ ๆ ตรงนั้นแหละดีมากกกก~ เมื่อไหร่จะมีคนเอาเครื่องนวดมาถวายเนี่ยจะได้ไม่ต้องใช้แรงงานเด็กอย่างพวกแก” ฉันนวดเมื่อกำลังนอนให้กุมารนวดให้อยู่งานทั้งอาทิตย์มันเหนื่อยมาก ฟังคนนั้นคนนี้มาขอพรแต่ว่าฉันก็ช่วยได้ไม่หมดหรอกนะบางอย่างมันก็ไม่ได้ขึ้นอยู่กับฉัน แต่มันอยู่ที่ความพยายามของคนนั้น ๆ ด้วย ถ้ามาบนขอให้สอบติดแต่ไม่อ่านหนังสือฉันก็ช่วยอะไรไม่ได้มากหรอก
“เครื่องนวด...คืออะไรเหรอขอรับ?” ไอ้ดำทำหน้างง
“ก็เครื่องนวดตัวไงพวกแกจะได้ไม่ต้องมานวดแบบนี้สบาย ๆ เห้อออ~” ฉันถอนหายใจก่อนจะไถ่โทรศัพท์เล่นเป็นไอโฟนราคาแพงที่ชาวบ้านมาถวายเพราะลูกสาวสอบติดหมอ เป็นไงเริ่ดไหมละ?
“ว่าแต่เรื่องที่ให้ไปทำเป็นยังไงบ้าง?” ฉันถามทั้งคู่เพราะสั่งให้ออกไปทำงานมา
“เรียบร้อยฮับเจ้าแม่แต่ไม่รู้ว่าจะได้สานต่อไหมพวกเราก็พยายามเต็มที่แล้ว”
“เออ ๆ ฉันเข้าใจดีเรื่องแบบนี้จะไปสั่งให้ใครรักกันได้ยังไงละเนอะ”
“เจ้าแม่!!!เจ้าแม่ชะอมทองขา!!”
“ใครละนั่น?” ฉันลุกจากโซฟาก่อนจะถามขึ้นลอย ๆ
“น่าจะเป็นแม่อ้อยนะขอรับเสียงแบบนี้” ฉันเลิกคิ้วนิดหน่อยก่อนจะลุกขึ้นและไปมองหน้าบ้านหน่อยว่ามาทำอะไรและปรากฏว่าวันนี้ไม่ได้มาคนเดียวนะมากลับผู้ชายอีกหนึ่งคน
“เจ้าแม่ขาอ้อยเองนะคะที่เคยมาขอผัวเอาไว้” แม่อ้อยพูดแล้วทำท่าทางบิดเพราะความเขินอาย
“วันนี้ลูกได้ผัวแล้วเจ้าค่ะ >0<”
“ขอบคุณเจ้าแม่มากนะคะที่ส่งผัวมาให้ลูก” แปลว่างานที่ให้สองกุมารไปทำสำเร็จน่ะสิ
มันก็ไม่ได้มีอะไรมากมายหรอกฉันก็แค่ให้สองกุมารไปหาผู้ชายดี ๆ สักคนและสร้างสถานการณ์สะดุ้งล้มบ้าง ลมพัดแรงบ้างให้ทั้งคู่ได้ใกล้ชิดกันทีนี้ก็ลุ้นเอาว่าทั้งคู่จะตกหลุมรักกันไหม และฉันก็ไม่ฟันธงหรอกนะว่าทั้งคู่จะเป็นคู่แท้คู่ชีวิตกัน
“แล้วไหนขอแก้บน *0*” ฉันตาโตเพราะว่าอ้อยบอกว่าจะเอาผัวมาให้ฉัน
“เจ้าแม่ขอรับท่านจะมีผัวไม่ได้นะ”
“ใช่ฮับ! เราสองคนไม่ยอม!!และอีกอย่างนั่นมนุษย์นะครับจะมาเป็นผัวเจ้าแม่ได้ยังไงกัน”
“เฮ้ออ!!อะไรกันเนี่ยผีหล่อ ๆ ก็ไม่มีแต่มีเละๆ ไม่ก็แก่หงำเหงือก” ฉันบ่นจะตามหารักแท้ที่เป็นสักคนก็สภาพรับไม่ได้แล้วเลยสักตน
“เจ้าแม่คะลูกขอโทษที่เอาผัวมาถวายให้ไม่ได้แต่ว่าไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ เจ้าแม่อยากได้อะไรบอกมาเลยลูกจะนำมาถวายเองเจ้าค่ะ”
“มนุษย์พูดปดเอ๊ย!!” ฉันโมโห!!!ทำไมเอาผัวมาให้ไม่ได้เนี่ย!!
“แม่อ้อยไม่ได้พูดปดนะขอรับแต่ว่าจะสิ่งนั้นมาถวายได้ยังไง ยังไงก็เป็นไม่ได้หรอกขอรับ” ไอ้ดำพูดออกมามันก็มีเหตุผลนั่นแหละแต่ว่าฉันไม่อยากฟัง
“หงุดหงิด!!!งั้นพวกแกก็ไปบอกแม่อ้อยว่าฉันอยากได้เครื่องนวด!!!!!!” ฉันพูดด้วยความโมโหก่อนจะเดินเข้าบ้านไม่อยากมองหน้ามนุษย์โกหก
หลายวันต่อมา...
“ฉันขอก่อน!!”
“แต่ฉันมาก่อนนะฉันมีสิทธิ์ย่ะ!!เจ้าแม่ขาลูกขอ...”
“ขอผัวสักคนค่ะเจ้าแม่ชะอมทองตอนนี้ลูกแห้งงงงเหลือเกินเจ้าค่ะ”
“อะไรกันละเนี่ยยยยยย!!!!” โว้ยยยยย!! ฉันโวยวายเมื่อตลอดหลายวันที่ผ่านมาผู้หญิงในหมู่บ้านต่างมาขอผัวกันยกใหญ่ทั้งหญิงทั้งกะเทยเข้ามากันไม่หยุดตอนนี้ศาลเจ้าของฉันกลายเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์เรื่องความรักไปแล้วล่ะเพราะแม่อ้อยได้ผัวและเอาไปประกาศซะใหญ่ อ่อ แม่อ้อยเอาเครื่องนวดมาให้ฉันเรียบร้อยตอนนี้ไม่ต้องใช้สองกุมารแล้วละ ^^
“เอายังไงดีขอรับคนเยอะมากแบบนี้มาหลายวันนะขอรับดำเหนื่อยยยยย”
“แดงก็เหมือนกันฮับเจ้าแม่พลังจะหมดแล้ว @_@” ทั้งสองบ่นและเหนื่อยมาก
“งั้นก็พอก่อนเขียนคำขอของแต่ละคนเอาไว้ค่อยมีเคลียร์ทีหลัง”
“เฮ้ย ๆ อะไรกันวะเนี่ยยย!!?”
“ผู้ใหญ่บ้าน” ฉันมองออกไปข้างนอกพบว่าผู้ใหญ่บ้านอารีย์มาไล่สาวๆ ออกไปแล้ว
“อยากมีผัวทำไมไม่หาเองวะมาเดือดร้อนเจ้าแม่ท่านทำไมไร้สาระจริง ๆ เลย!! เจ้าแม่ท่านให้แค่เรื่องสำคัญเท่านั้นแหละไป ๆ แยกย้ายเลยให้ท่านได้พักผ่อนบ้างมาขอกันอยู่ได้!!!”
“แหม!!ผู้ใหญ่!!ถ้าหาเองได้พวกเราไม่มาให้เจ้าแม่เดือดร้อนหรอกจ้า!!นี่มันหาไม่ได้เลยต้องมาขอเนี่ย!!”
“หาในหมู่บ้านไม่ได้ก็ออกไปในเมืองนู้นผู้ชายเยอะแยะไป ๆ อย่ามาก่อกวนเจ้าแม่ชะอมทองท่าน!!”
“ทำดีมากผู้ใหญ่บ้าน^^” ฉันยิ้มก่อนจะกลับเข้าไปพักผ่อนสักหน่อยวันนี้เหนื่อยแทบแย่แล้ว
“เจ้าแม่ชะอมทองครับ...” ฉันกำลังหลับตาก็ต้องชะงักไปเมื่อได้ยินน้ำเสียงจริงจังของผู้ใหญ่บ้านอารีย์
“ท่าทางเครียดเลยแหะ”
“ที่ผ่านมานั้นผมไม่เคยผิดคำพูดใดใดกับท่านเลย ผมมาขอก็ไม่บ่อยเพราะแต่ละเรื่องนั้นผมสามารถทำสำเร็จได้ด้วยตัวเองแต่เจ้าแม่ก็เป็นที่พึ่งทางจิตใจของผม...”
“เรื่องอะไรกันเนี่ยผู้ใหญ่?”
“เรื่องลูกชายหรือเปล่าครับเจ้าแม่”
“ลูกชาย?” ฉันมองหน้าสองกุมารอย่างไม่เข้าใจเท่าไหร่
“ได้ข่าวว่าลูกชายไม่ยอมกลับบ้านเพราะไม่ชอบบ้านนอกแบบเรา เลยใช้ชีวิตอยู่กรุงเทพนู้นนน~แถมยังทำตัวเกเรทำให้ผู้ใหญ่เหนื่อยกายเหนื่อยใจด้วยขอรับ”
“อ่อออ แบบนี้เองสินะ” คงจะมาขออะไรสักอย่างที่เกี่ยวกับลูกชายสินะ เฮ้ออออ รับฟังหน่อยก็ได้เพราะว่าที่ฉันมีศาลสวย ๆ แบบนี้ก็เพราะผู้ใหญ่บ้านอารีย์ไปจ้างสถาปนิกมาออกแบบให้เลยนะ เสื้อผ้าแพง ๆ สวย ๆ ส่วนมากก็มาจากผู้ใหญ่บ้านรวมทั้งไอโฟน ไอแพค อีกเพราะงั้นรับฟังหน่อยก็คงไม่ใช่ปัญหา
“เจ้าแม่ครับผมไม่ขออะไรที่ยากมากมายหรอกครับ...”
“ว่ามาสิผู้ใหญ่บ้าน...” ฉันหลับตาลงและรอรับฟังปัญหาของผู้ใหญ่บ้านอารีย์
“ขอเมียสักคนเถอะครับ อยู่บ้านคนเดียวเหงาเอาสาว ๆ สวย ๆ นมโตๆ ขาวจั๊วววววว เลยนะครับเจ้าแม่”
“ผู้ใหญ่บ้าน!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
ไอ้เราก็คิดว่าเรื่องสำคัญ!!!!