ศาลเจ้าแม่ชะอมทองสุดแซ่บซู่ซ่า
“เจ้าแม่ขา~ เจ้าแม่ช่วยลูกด้วยยยย~ ฮือออออออ”
โอ๊ยยยย!!คนจะนอน!!ใครมันมาเอาป่านนี้วะแถมยังร้องไห้เหมือนหมาถูกเชือดอีก เฮ้อออ! คงจะเรื่องราวหนักกนามากละสิถึงได้ร้องไห้เป็นบ้าขนาดนี้จะยอมรับฟังหน่อยก็แล้วกัน
“ไอ้แดง!!ไอ้ดำ!!” ฉันเรียกกุมารที่เป็นคนดูแลรับใช้ฉันมา
“ว้อทซับบบ!!เจ้าแม่ฮับบบบบ”
“มีอะไรให้ผมทั้งสองรับใช้หรือขอรับเจ้าแม่ชะอมทอง” พวกมันมาทันทีไม่เกิน 3 วินาที
“ไปดูซิใครมาเดี๋ยวฉันแต่งตัวแปบ” ฉันบอกทั้งคู่วันนี้จะใส่อะไรไปฟังขอของเด็ก ๆ ดีนะ?
“จะเปลี่ยนทำไมไม่ใครเห็นสักกะหน่อย”
“นั่นสิเจ้าแม่รีบ ๆ เถอะร้องไห้ปาดใจจะขาดขนาดนั้นคงจะเป็นเรื่องคอขาดบาดตาย”
“ก็ได้!!ขอสวยหน่อยก็ไม่ได้ เชอะ!” ฉันสะบัดผมใส่สองคนนั้นแต่ว่าผู้หญิงคนนั้นก็ร้องไห้หนักปาดขาดใจจริง ๆ นั่นแหละ
“ฮืออออ!!เจ้าแม่ขาลูกจะทนไม่ได้ทนไม่ไหวแล้วเจ้าค่ะ ฮึก!”
“เอา ๆ เรื่องอะไรก็ว่ามาเถอะว่าแต่ลูกสาวบ้านไหนละนั่น?” ฉันหันไปถามไอ้แดงไอ้ดำ
“ชื่ออ้อยฮับแม่” ไอ้แดงตอบ
“บ้านอยู่ท้ายสวนตามั่น”
“ที่ชอบเอาเงามาถวายอะนะ?” ฉันถามกลับ
“ใช่จ้า!!!”
“ไม่มีพ่อแม่ไม่มีผะ....”
“ไม่มีผัวเลยเจ้าค่ะ!!!ฮือออออ!!ปีนี้ลูกก็อายุ 45 แล้วแต่ไม่มีผัวรูตันหมดแล้วเจ้าค่ะเจ้าแม่ชะอมทองลูกอยากมีผัววววววว~”
“เอ่อ -0-” เรื่องที่ร้องไห้จะตายชักเพราะเรื่องนี้เหรอ?
“ลูกอายุ 45 แล้วแต่ไม่มีผัวมาดูแลยามแก่มันน่าสงสารใช่ไหมเจ้าคะเจ้าแม่ ฮือออออ!!”
“เอ่อ ฉันอายุตั้ง 100 ปีผัวไม่มีสักคนยังไม่พูดเลย” อายุตัวเองยังไม่ถึงครึ่งนึงของฉันเลยด้วยซ้ำทำมาเป็นบ่น เชอะ!!
“เจ้าแม่!!เจ้าแม่จะมีผัวไม่ได้นะฮับ!!”
“หุบปากเหอะไอ้แดง!!” จะผีจะสางก็ไม่ควรมีใครต้องโสดดดดดดไหมวะ?!
“เจ้าแม่ลูกขอ ฮึก!! ลูกขอผัวสักคนเถอะนะเจ้าค่ะ!!!!!ฮือออออออ!!!”
“ขอผัว!!!!!” มันขอกันง่าย ๆ ขนาดนั้นเลยเรอะ?!
“ก่อนตายลูกอยากมีผัววววววววววว”
“เฮ้อออ!!เรื่องแบบนี้มันอยู่ที่วาสนาใครจะมีไม่มีฉันไปกำหนดจัดการไม่ได้หรอกนะแม่อร...”
“อ้อยครับเจ้าแม่ชื่ออ้อยไม่ได้ชื่ออร” ไอ้ดำมันแก้ชื่อเพราะฉันเรียกผิด
“เออ ๆ นั่นแหละแม่อ้อย” อายุขนาดนี้ก็ต้องหลงลืมเป็นธรรมดาแหละ
“ถ้าเจ้าแม่ให้ลูกมีผัว ฮึก! ลูกจะหาผัวมาฝาก 1 คนเจ้าค่ะ”
“จริงเหรอ 0.0” ฉันตาโตเลย
“ไม่ได้นะฮับ!!!” / “มีไม่ได้เจ้าแม่!!!!” ไอ้เด็กสองคนนี้มันขัดความสุขจริงเว้ยยยยยย!!!
“เฮ้ออออ!!” เป็นคำขอที่น่าหนักใจจริง ๆ เลยยยยยย