อินลิฟต์

1234 คำ
เกรย์ที่ดันตัวกะเพราชิดกับผนังลิฟต์มือหนายังจับอยู่ที่ท้ายทอยของเธอ ดวงตาคมยังจ้องมองใบหน้าของเธอที่เห่อร้อนและแดงซ่าน หูของเขามันได้ยินเสียงหัวใจของเธอที่เต้นระรัวราวกลับมีคนกำลังตีกลองชุดอยู่ในนั้น "เอาเลยซิเกรย์" ดวงตาคมของเขาหลบมองหน้าอกอวบของเธอแม้ว่าเธอจะใส่เสื้อผ้าอย่างมิดชิดแต่มันก็ยังคงรัดรูปจนเห็นส่วนเว้าส่วนโค้ง หัวใจแกร่งเองก็เต้นระรัวไม่ต่างกัน เขายังมองใบหน้าของเธอโดยที่ไม่ได้ปริปากพูดออกมาสักคำ หยาดเหงื่อเริ่มซึมกายเมื่อได้มองริมฝีปากอวบอิ่มนั่น "อื้อออออ!!!" ชายหนุ่มไม่รอให้หญิงสาวท้าทายเขานานนัก เขาประกบปากบดจูบเธออย่างเร่าร้อน มือหน้าดึงผมที่ท้ายทอยของเธออย่างไม่แรงมากนักเขาเพียงแค่ต้องการให้เธอเชิดหน้าขึ้นรับรสจูบของเขาเท่านั้น เรียวลิ้นอุ่นร้อนสอดแทรกเข้าควานหาความหวานในโพรงปาก เขาบดจูบเธอด้วยท้วงท่าที่ร้อนแรงกักขังเธอไว้ในอ้อมแขนไม่ให้เธอขยับได้ ก่อนที่จะดันตัวเธอให้ชิดผนังลิฟต์อีกครั้ง จงใจให้แผ่นหลังแกร่งของตัวเองบดบังมุมกล้องไม่ให้เห็นหน้าเธอ มือเรียวกำกำปั้นทุบเข้าที่แผงอกแกร่งระรัว กะเพราหอบหายใจหนักๆ เธอทั้งตื่นเต้น อับอาย และตื่นกลัวในเวลาเดียวกัน ร่างกายของเธอสั่นเทา เรียวขาแทบไม่มีแรงยืน เขาปรนเปรอเธอจนเธอเผลอเคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสที่คุ้นเคยของเขา จากที่กำกำปั้นทุบที่แผงอกแกร่ง กลับกลายเป็นจับบ่าแกร่งแล้วจิกเล็บลงไปแทน "อืมมมมมม~" ชายหนุ่มยังไม่ยอมผละริมฝีปากออกเขาครางอื้ออึงในลำคออย่างพึงพอใจ ก่อนที่มือหนาจะล้วงใต้กระโปรงบานสั้นของเธอ ลูบไล้ดอกไม้งามที่กำลังเปียกแฉะเบาๆ ผ่านแพนตี้ตัวบาง มือหนาพยายามดันเรียวขาให้แยกออกกว้างในขณะที่ริมฝีปากยังจูบร้อนแรงกับหญิงสาว เขาดันร่างเธอให้แนบชิดกับผนังอีกครั้งมุมปากหนาเหยียดยิ้มพึงใจเมื่อเห็นว่าเธอกำลังคล้อยตาม "เธอรู้อะไรไหม ... มีคนกำลังดูเราอยู่" น้ำเสียงแหบห้าวกับใบหน้าคมสันที่เริ่มจะเห่อร้อนเพราะความกระสัน ทำให้หญิงสาวที่หลงเคลิบเคลิ้มไปกับรสจูบของเขาได้สติกลับมา "เขากำลังดูหน้าเร้าอารมย์ของเธอด้วยฝีมือของฉัน" "ปะ ... ปล่อย" "ฉันจะทำให้พวกมันรู้ ว่ามันมีสิทธิ์ได้แค่มอง แต่ไม่มีสิทธิ์แตะต้องเธอเหมือนฉัน" "ปะ ... ปล่อยนะเกรย์" "เธอไม่อยากให้ฉันปล่อยเธอตอนนี้หรอกเพรา" มือหนาล้วงเข้าไปในแพนตี้ตัวบาง บดคลึงปุ่มเนื้อที่มันกำลังสั่นระริกพร้อมกับปลดปล่อยน้ำเมือกเหนียวออกมาชโลมมือหนาของเขา เขากระทำอย่างอุกอาจจนเธอตั้งตัวไม่ทัน ร่างกายของเธอเหมือนถูกเขาดูดพลัง มันอ่อนยวบเมื่อได้กลิ่นน้ำหอมจางๆ ที่คุ้นเคย กลิ่นของเขา "อ๊าาา~ อะ ... เอามือออกไป" "อย่าเพิ่งเสร็จนะที่รัก ถ้าเธอเสร็จเธอโดนหนักกว่านี้แน่!!" เกรย์พยายามสอดนิ้วกลางเรียวยาวเข้าที่ร่องสวาทของหญิงสาว เรียวขาของเธอสั่นเทาเมื่อเขาขยับมันเขาออกอย่างช้าๆ ร่างกายปลดปล่อยน้ำเมือกเหนียวออกมาเป็นระยะ หัวใจดวงน้อยเต้นแรงอย่างบ้าคลั่งเมื่อสายตาของเธอเหลือบมองเห็นกล้องวงจรปิดที่ติดอยู่ในลิฟต์ "กะ ... เกรย์" น้ำเสียวแผ่วเบาปนกระเส่าของหญิงสาว ทำให้เขารู้สึกถึงชัยชนะเกรย์ยังคงขยับนิ้วกลางเรียวยาวเข้าออกอย่างช้าๆ โดยที่มือเรียวของกะเพรายังจิกอยู่ที่บ่าแกร่ง เขาบดจูบเธออีกครั้ง ก่อนที่ทุกอย่างจะหยุดลง ติ๊ง~ ประตูลิฟต์เปิดออกที่ชั้นเก้าแต่ทุกอย่างภายในลิฟต์เหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นมาก่อนนอกจากผมเผ้าที่ยุ่งเหยิงของหญิงสาวกับอาการหน้าแดงซ่านของเธอที่ดูผิดปกติ "หนูเพราไม่สบายรึเปล่าลูกหน้าแดงเชียว" หญิงชราเดินเข้ามาในลิฟต์ เธอเห็นสีหน้า และอาการที่ผิดปกติของกะเพราทำให้เธอต้องเอ่ยทักทาย เธอหันไปมองหน้าชายหนุ่มที่ไม่ว่าจะเจอกี่ครั้งก็ยังนิ่งเฉยราวกับรูปปั้น ตอนเด็กๆ คงไม่เคยมีใครสอนให้เขายิ้มหรือทักทายคนอื่นก่อนละมั้ง "มะ ... ไม่เป็นอะไรจ๊ะป้า ขอบคุณนะจ๊ะ" กะเพราตอบกลับด้วยรอยยิ้มที่สดใสเหมือนเดิม ต่างจากแฟนของเธอที่ยืนหน้านิ่งราวกับคนที่ไร้ความรู้สึก "ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วจ๊ะ ป้าเห็นหนูเพราหน้าแดงๆ ก็คิดว่าจะเป็นลมเป็นแล้งไป" กะเพรายิ้มรับแม้ร่างกายจะร้อนวูบวาบเพราะสายตานั้นของเกรย์ ช่องท้องของเธอรู้สึกร้อนวูบวาบ เธอรู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่างที่ไหลซึมออกมาจากดอกไม้งามจนมันเปียกแฉะแพนตี้ตัวบาง เมื่อได้เห็นว่าเกรย์กำลังดูเลียนิ้วเรียวยาวที่เปียกแฉะของเขาอย่างช้าๆ ดวงตากลมโตของเธอสั่นระริกเพราะความรู้สึกบางอย่างกำลังแทรกเข้ามา มือบางของเธอเริ่มชุ่มเหงื่อเมื่อเสียงดูดเลียเรียวนิ้วของเกรย์มันดังเสียจนคุณป้าที่เดินเข้ามาที่หลังต้องหันมอง "แฟนหนูหล่อดีนะจ๊ะ ถ้าปัายังสาวๆ ต้องเสร็จป้าก่อนหนูแน่นอนเลยละ" ติ๊ง~ เมื่อถึงที่ชั้นสิบสี่ประตูลิฟต์เปิดออก คุณป้าที่เดินเข้ามาขัดจังหวะสุขสมของเธอเมื่อครู่เดินออกไป เธอหันมาร่ำลากะเพราอีกครั้ง ก่อนที่ประตูลิฟต์จะปิดลงเหมือนเดิม บรรยากาศภายในลิฟต์เงียบสนิทต่างจากเมื่อครู่อยู่มาก หญิงสาวขยับตัวออกห่างเธอลอบมองใบหน้าคมสันของเขาอย่างเป็นระยะ "จะต่อเลยไหม" เกรย์พูดขึ้นแต่ใบหน้ายังคงตั้งตรง เขามองเธอผ่านกระจกเงาในลิฟต์ สีหน้าแดงซ่านของเธอมันทำให้เขาพึงพอใจ " ... " เมื่อไม่ได้รับคำตอบ เขาจึงเอ่ยถามอีกครั้ง "จะต่อที่นี่ หรือจะไปต่อที่เตียง" กะเพรายังยืนนิ่งไม่ยอมพูดกับเขา เกรย์ตัดสินใจจับมือของเธอประสานกันเอาไว้กับมือของเขา แล้วยกขึ้นดูดเลียปลายนิ้วนางของเธอเบาๆ เพียงแค่นั่นร่างกายที่กำลังจะต่อต้านก็อ่อนยวบลงในทันที "อย่าเมินฉัน ฉันไม่ชอบ" " ... " "อย่าพยายามอยากห่างฉัน ฉันไม่ชอบ" " ... " "อย่าเก็บฉันไว้ในความลับ ฉันไม่ชอบ" "เพราะฉันเป็นผัวเธอ ฉันไม่ใช่ชู้ เธอต้องพาฉันออกหน้าออกตา ไม่ใช่เก็บฉันไว้เป็นคนในความลับแบบนี้" ติ๊ง~ ประตูลิฟต์เปิดออกที่ชั้นยี่สิบเก้า ชายหนุ่มอุ้มหญิงสาวขึ้นในท่าเจ้าสาวแล้วก้าวขาเรียวยาวเดินออกไปทันที "อย่าเก็บซ่อนฉัน เพราะฉันจะทำทุกทางให้มีตัวตนสำหรับเธอ ไม่ว่าจะใช้วิธีสกปรกขนาดไหนฉันก็ไม่ลังเลจะทำมัน"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม