“เรื่องเจ้ากับพระสนมนั่น…จริงรึ”
“ขอรับ”
ไป๋เฮ่อเบิกตากว้างไม่คาดคิดว่าจะเป็นเรื่องจริง
ไม่มีใครรู้ว่าซือซือไปกับขบวนเสด็จเมื่อไร แต่ว่านั่นไม่ใช่เรื่องที่ทุกคนสงสัย ความรักต้องห้ามต่างหากคือสิ่งที่ทุกคนต่างสนใจ
ไป๋เฮ่อยกนิ้วชี้หน้าและด่าลั่นทันที
“นี่เจ้ารู้ตัวหรือไม่ว่าทำอะไรลงไป! แม้สนมนั่นฝ่าบาทจะไม่สนใจใยดีแต่มันก็เป็นสนม เจ้ากล้านัก! ทั้งที่เพิ่งได้รับตำแหน่งไม่นานกลับทำเช่นนี้ ถึงฝ่าบาทจะไม่สั่งคุมตัวเจ้าเพราะเห็นแก่ผลงานและเห็นแก่ข้า แต่ว่าตำแหน่งแม่ทัพสูงสุดต้องถูกปลดแน่นอน!”
ไป๋เฮ่อหอบหายใจเมื่อว่าร่ายยาวอย่างเหลืออด ไม่คาดว่าคนที่คิดส่งเสริมกลับทำเรื่องน่าอัปยศและก่อเรื่องทั้งที่เพิ่งรับตำแหน่งได้ไม่นาน
“ข้า...ไม่คิดตัดใจจากพระสนม…”
“นี่เจ้า!”
เพล้ง!
ถ้วยน้ำชาว่างเปล่าที่วางอยู่ตรงหน้าถูกไป๋เฮ่อหยิบขว้างหน้าผากของหยางเฉิงจนแตก เลือดสีแดงไหลอาบด้านข้าง แต่แม่ทัพห
