ฟานนั่งเงียบมาตลอดทาง โดยที่โมเองก็ไม่กล้าพูดหรือถามอะไรออกไป ได้แต่นั่งมองฟานทีหันไปมองอินผ่านกระจกหลังที เชิงปรึกษาว่าควรจะพูดอะไรออกไปดีมั้ย เพราะเธอไม่เคยเจอฟานในโหมดนี้มาก่อน ส่วนอินเองก็ทำเพียงแค่ส่ายหน้ากลับมา เค้าเองก็ไม่รู้ว่าต้องทำยังไง ขนาดเค้ายังโมโห แล้วฟานจะรุนแรงกว่าเค้าขนาดไหน
อินขับรถมาจอดเทียบหน้าบ้านให้ฟานและโมลง ก่อนจะขับรถไปจอดในโรงจอดรถ ฟานยืนระงับอารมณ์ก่อนจะพาน้องเดินเข้ามาในบ้าน
“พ่อครับ แม่ครับ ผมกลับมาแล้วนะครับ ผมขอพาน้องไปดูห้องก่อนนะครับ แล้วจะเข้าห้องไปพักซักหน่อย ต้องเตรียมประชุมพรุ่งนี้ด้วย” ฟานบอกพ่อกับแม่ ที่นั่งคุยกันอยู่ในห้องนั่งเล่น
“อืม เก้าโมงเช้านะอย่าไปสายล่ะ เอารถไปเองใช่มั้ย” พ่อเอ่ยเตือนเวลาลูกชาย แต่ก็สังเกตเห็นถึงความผิดปกติของทั้งสองคน “ครับ เดี๋ยวผมต้องเข้าอัครพงศ์ตอนบ่าย ไปครับน้องโม พี่พาไปที่ห้อง” ฟานเดินจูงมือน้องขึ้นไปที่ห้องนอนชั้น
