หลังจากกลับมาถึงจวนหวงเฟยหลงก็ไม่พูดไม่จากับใคร เขาเพียงเดินมาบอกฮุ่ยหมิงว่าจะไปซ้อมเพลงดาบกับองครักษ์ทั้งสองแล้วก็จากไป ด้วยความร้อนรนใจนางจึงมายืนรอเขาอยู่หน้าประตูจวน ฮุ่ยหมิงชะเง้อคอมองประตูตั้งแต่ยามซื่อจนถึงยามเซินเขาก็ยังไม่โผล่หน้ากลับมา นางจึงต้องจำใจเดินคอตกเข้าไปเฝ้ารอเขาอยู่หน้าเรือนแทน ฮุ่ยหมิงเป็นพวกไม่ชอบปล่อยให้ปัญหาคาราคาซังนาน นางจึงต้องการพูดคุยกับเขาให้รู้เรื่องจะได้ไม่มีใครต้องทนทุกข์ใจเป็นเวลานาน
“เฟยเฟิ่งเจ้าว่าสามีข้าจะกลับมาวันนี้หรือไม่” ฮุ่ยหมิงหันไปถามเฟยเฟิ่งที่อยู่ข้างกายนางด้วยใบหน้าสงสัย นางร้อนรนใจอยากให้เขากลับมาไวๆ จะแย่แล้ว
“กลับสิเพคะพระชายา หากองค์ชายใหญ่ไม่กลับมาจะไปอยู่ที่ใดได้ องค์ชายใหญ่ทรงรักพระชายามากยังไงก็ไม่มีทางปล่อยให้พระชายานอนคนเดียวหรอกเพคะ” เฟยเฟิ่งรีบบอกเจ้านายอย่างต้องการปลอบใจ
“เฮอะ รักอะไรกันถึงปล่อยให้ข้ารอนานป่านนี้” ฮุ่ยหมิง แย
