“หมิงเออร์เจ้าท้องจริงหรือ” หวงเฟยหลงถามออกมาทันทีขณะปิดประตูห้องนอน เขากังวลใจเกี่ยวกับเรื่องนี้มาตลอดเมื่อมีโอกาสจึงเอ่ยถามอย่างไม่รีรอ
“ท้องอะไรกันเจ้าคะ ข้าแค่พูดเพื่อตัดหนทางของไทเฮาเท่านั้น” ฮุ่ยหมิงหันมามองค้อนให้หวงเฟยหลงวงใหญ่ สามีของนางช่างเชื่อคนง่ายเสียจริง พูดมาแล้วก็อดโมโหไม่ได้ ไอ้อาการตกใจเกินเบอร์ของเขาเกือบทำพิรุธให้ผู้คนจับได้แล้วเชียว
“นางบีบบังคับพี่ไม่ได้หรอก เจ้าอย่าลืมว่าพี่มีราชโองการของเสด็จพ่ออยู่” หวงเฟยหลงไม่เข้าใจว่าฮุ่ยหมิงโกหกเรื่องท้องเพื่ออะไร ทั้งที่นางก็รู้อยู่แก่ใจว่าไม่มีใครบังคับเขาได้
“ข้ารู้เจ้าคะว่านางบังคับท่านไม่ได้ ข้าเพียงแค่ไม่อยากเสียเวลาต่อปากต่อคำเรื่องท้องกับนางก็เท่านั้น” ฮุ่ยหมิงพ่นลมหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่าย ชีวิตนางร้ายของนางจะมีวันสงบสุขเหมือนคนอื่นเขาบ้างไหมนี่
“เจ้าโกหกออกไปแบบนั้น ถูกจับได้ขึ้นมาจะทำยังไง” หวงเฟยหลงยังคงซักไซ
