บทที่12

1741 คำ

หลังจากที่ทานข้าวเสร็จจีน่าก็เก็บจานไปล้างให้เรียบร้อยเสร็จแล้วเธอก็ไปถูบ้านและทำงานที่เหลืออยู่ "อุ๊ย ขอโทษนะคะพี่จีน่า"เม็ดทรายซึ่งไม่รู้เดินมาตั้งแต่ตอนไหนทำไอศกรีมหกแหมะบนพื้นกระเบื้องที่จีน่าถูกเสร็จแล้ว "ไม่เป็นไร"จีน่าตอบเสียงนิ่งก่อนจะหาผ้ามาเช็ดไอศกรีมที่เม็ดทรายทำตกไว้ส่วนเม็ดทรายเดินเลี่ยงไปอีกทางมีทีท่าเดินกินไอศกรีมปกติก่อนที่จะ "อุ๊ย หกอีกแล้ว"ตักไอศกรีมจากถ้วยเทลงบนพื้นอีกครั้ง "ไม่เป็นไรเดี๋ยวเช็ดเอง"จีน่าหันกลับมาเช็ดถูตรงที่เม็ดทรายทำหกเมื่อกี้ "พี่จีน่านี้เก่งจังเลยนะคะ ทั้งทำงานบ้านเก่งทั้ง... ผู้ใหญ่เขาเรียกว่าอะไรน๊า"เม็ดทรายลากเสียงยาวเอานิ้วชี้เคาะข้าง ๆ สมองเหมือนกับนึกคิดคำพูดที่ผู้ใหญ่พูดเป็นประจำ "อ๋อ ทั้งอ่อยผู้ชายเก่งอีกด้วย"คำนี้ที่ออกมาจากปากจองเม็ดทรายจีน่าไม่อยากจะเชื่อว่ามันจะออกมาจากปากของเด็กไม่กี่ขวบ "พี่ไปอ่อยใคร"เพราะเธอไม่เคยอ่อยใครไม่เคยคุยก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม