พันธะร้ายนายสถาปัตย์ EP.12 ช็อตเด็ดเซเลป

1859 คำ
ปลายฝันงานแต่งงานฉันและพี่ไทม์ถูกจัดขึ้นแบบเร็วมาก จนกระทั่งเจ้าสาวอย่างฉันตั้งตัวไม่ทัน ทุกสิ่งทุกอย่างคุณแม่พี่ไทม์จัดการให้หมด แม้กระทั่งชุดแต่งงานฉันก็ไปลองกับป้ารีนและพี่ไนท์ เรื่องแต่งงานฉันไม่ได้บอกเพื่อนๆ หรือใคร เพราะฉันแต่งในช่วงปิดเทอม เพื่อนๆ ฉันทำงานคงไม่ว่างมากัน และขืนบอกไปว่าฉันแต่งงานกับพี่ไทม์คงไม่มีใครเชื่อ เพราะเขาทั้งหล่อ ฮอต ไฮโซที่ไม่เหมาะกับเด็กกะโปโลอย่างฉัน แต่แล้วไงละ นี้คือเรื่องจริงไม่ใช่ฝัน ฉันอยู่ในชุดเจ้าสาว ฉันแต่งงานกับพี่ไทม์ ทว่าขณะถึงช่วงส่งตัวเจ้าสาวนั้น “ไทม์ดูแลน้องด้วยนะลูก เป็นผัว เป็นเมียกันแล้ว มีเรื่องอะไรก็ค่อยพูดค่อยจากับน้องนะลูก” เอ่ยจบมารดาก็สวมกอดบุตรชาย “หนูปลาย แม่ฝากพี่ไทม์ด้วยนะลูก พี่ไทม์ดื้อหน่อย แม่อนุญาตให้หนูจัดการพี่เขาได้เลย” ไทม์มองหน้าภรรยาของตน “ค่ะ คุณป้า” “คุณแม่สิลูก หนูปลายเป็นลูกสาวอีกคนของแม่กับพ่อนะลูก” จากนั้นรีนลดาก็สวมกอดลูกสะใภ้ คนอื่นอวยพรมาทั้งวัน ทว่าน้ำใสๆ กับไหลออกมา เพียงแค่อ้อมกอดของป้ารีน ที่ฉันรู้สึกอบอุ่นเหมือนอ้อมกอดที่ปลอดภัย “ค่ะ” ปลายฝันรับปาก “เอาล่ะ งั้นพ่อกับแม่ และคุณปู่คุณย่า ไม่รบกวนเราสองคนแล้วนะลูก” พอเสร็จหน้าที่ของผู้ใหญ่ส่งตัวคู่บ่าวสาวเข้าห้องหอแล้วนั้น ภายในห้องหอของไทม์และปลายฝัน ประตูห้องถูกปิดลงเสียงดัง !! ปัง !! ทำเอาผู้ใหญ่ที่ส่งตัวเสร็จแล้วนั้น ได้แต่มองหน้ากัน “หวังว่าหนูปลายจะอยู่ได้นะ หนูรีน” มาดามชิหันมาถามลูกสะใภ้เล็ก “รีน ขอให้เป็นเช่นนั้นค่ะคุณแม่” “ตาไทม์นิสัยไม่ต่างอะไรจากเรานะตาเรียว” “เกี่ยวอะไรกับผมครับคุณแม่ ตาไทม์สร้างเรื่องเอง ลูกผู้ชายทำแล้วต้องกล้ารับครับ” “เอ๋ คำนี้ฟังคุ้นๆ นะคะคุณแม่ เหมือนรีนเคยฟังที่ไหน” เอ่ยจบผู้ใหญ่ก็แยกย้ายกัน ปลายฝันคืนแรกที่ฉันต้องร่วมหอกับพี่ไทม์ ถึงฉันและพี่ไทม์เราจะเคยผ่านเรื่องแบบนั้นมาแล้ว แต่ตอนนี้ฉันไม่ได้เมาเหมือนคืนนั้นนี่น่า และดูสายตาตอนนี้ที่เขามองฉัน “อึดอัด โคตร” ไทม์สาวเท้าเข้าหาคนตัวเล็ก มือหนาปลดเข้าที่สูท โยนลงบนพื้นอย่างไม่ใยดี !! พรึ่บ !! ร่างบางในชุดเจ้าสาวได้แต่ถอยหลังกรุ จนกระทั่งถึงเตียงนอน นี้พึ่งจะคืนแรกนี้อย่าบอกนะ ว่าเขาจะเริ่มทำมันตั้งแค่คืนนี้ เพียงแค่คิด ปลายฝันได้ถึงกับหน้าแดงซ่านขึ้นมาด้วยความกลัว “พี่ไทม์ นี้พี่จะทำอะไร” !! ตึก !! เขาดันตัวเธอจนกระทั่งร่างบางล้มตัวนั่งลงบนเตียง โดยที่มีคนตัวสูงโน้มใบหน้าลงมา “ทำไม กลัวหรอ...” เสียงเข้มเอ่ยกับคนตัวเล็ก ขณะที่เธอหลบสายตาเขา ไทม์ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตจนกระทั่งถึงเม็ดสุดท้าย นั้นทำเอาปลายฝันถึงกับสั่นไหวอย่างไม่เป็นตัวเอง !! พรึ่บ !! ไม่ถึงนาที ร่างสูงกับเปลือยเปล่าส่วนบนต่อหน้าของเธอ ยิ่งเข้าโน้มใบหน้าและตัวเข้าหาเธอ มือเรียวกับดันแผ่นอกเขาออก “อยากแต่งงานกับฉันมาก ไม่ใช่เหรอ...ถอดสิ” “พี่...พี่ไทม์...” เสียงเข้มปนดุที่เอ่ยมาเช่นนั้น ปลายฝันถึงกับทำหน้าไม่ถูก “ปลายฝัน ฉันสั่งให้เธอถอด” ไทม์สั่งสายตาคมเพ่งมองคนตัวเล็กที่ยังนิ่ง เขาเปลี่ยนใจนอนรอเธอบนเตียง “ฉันให้เวลาเธอ 3 นาที จัดการกับตัวเอง แล้วรีบขึ้นมา” ร่างสูงที่เอนหลังพิงกับหัวเตียงด้วยท่าทีสบาย จนกระทั่งผ่านไปสิบนาที “ฉันสั่งให้เธอถอดชุดแล้วขึ้นมา” เสียงเข้มเอ่ยย้ำ แต่นั้นคนถูกสั่งกับนั่งนิ่ง ปลายฝันตาเบิกกว้าง แต่กับไม่คิดจะทำตามคำสั่งของไทม์ นี้เขาจะหื่นไปไหน วันนี้เข้าพิธีทั้งเช้าเย็นเขาไม่เหน็ดไม่เหนื่อยบ้างเลยหรือไง ไทม์ที่ปลายฝันยังคงนิ่ง ร่างสูงกับหงุดหงิดขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก คืนนี้ปลายฝันก็เอาเลย เธอละเลยหน้าที่คำว่า เมีย ทว่าขณะที่ไทม์จะเอาเรื่องคนที่มักทำเขาหงุดหงิด เสียงสมาร์ตโฟนกับดังขึ้นมา เมื่อคืนนี้เขาหมดอารมณ์กับภรรยาที่ไม่ต้องการ ก็ไม่จำเป็นที่เขาจะต้องทนอยู่ร่วมหอกับปลายฝัน ไทม์สวมเสื้อและเปลี่ยนเป็นกางเกงยีนส์ ปิดประตูห้องดัง !! ปัง !! ไทม์ที่แต่งตัวออกจากห้องหอ และไปสนุกต่อด้านนอก ปลายฝันถึงกับทำหน้าไม่ถูก “ก็ดี คืนนี้ฉันจะได้นอนคนเดียว ไปค้างที่คอนโด ไม่ต้องกลับมาเลยยิ่งดี” ภรรยาเอ่ยตามหลัง แต่นั้นสามีกับไม่ได้ยิน ด้านรีนลดาไม่ทันจะถึงชั่วโมงส่งตัวบ่าวสาวเข้าหอ เสียงรถสปอร์ตคันหรูที่ดังกระหึ่มวิ่งออกไปจากตัวบ้าน “ตาไทม์นะตาไทม์ ไม่ทันจะข้ามคืน” มารดาได้แต่ส่ายหัวให้กับบุตรชาย สร้างเรื่องอีกแล้ว @มาเพลินไนท์คลับ “แต่งงานไม่ทันจะข้ามคืน มึงก็เอาแล้ว ไอ้เชี่ยไทม์” มาคัส ที่กลับเข้าบ้านไม่ทันจะเปลี่ยนชุดเพื่อนเจ้าบ่าวกับถูกไทม์โทรเรียกตัวมานั่งแดกกับมันที่คลับ “นั้นดิ ให้ตายสิวะ เจ้าบ่าวเชี่ยไร มึงจะชิวอะไรปานนี้วะ” ไม่ทันจะเข้าเรือนหอ แต่เจ้าบ่าวกับออกมาสนุกกับสาวๆ ข้างนอก ใครมันจะใจกล้าเท่าไอ้ไทม์ของผม สุดแล้วมัน “แล้วไง แต่งไม่แต่งมันต่างกันตรงไหน ถึงจะแต่งงานแล้ว กูก็สนุกและปาร์ตี้นอกบ้านได้” ไทม์ไม่พูดเปล่า แต่มือหนาหยิบแก้วบรั่นดีขึ้นมากระดก เขาเกลียดไม่ชอบคนเล่นตัว ทั้งที่เขากับเธอมันถึงขั้นไหนไปแล้ว แต่งงานกับเขาแต่ปลายฝันกับหวงตัวชิบหาย “เอาสิ ไหนๆ ไอ้ไทม์มันก็มาแล้ว คืนนี้ถือว่าฉลองความโสดให้มันหน่อยพวกเรา” “สัส ฟรอสต์ ถึงกูจะแต่งงานแล้ว แต่กูก็ยังโสดโว้ย” “โสด เชี่ยไรของมึง” แม่งผมมึนกับไอ้ไทม์ “กูยังไม่รับยัยนั้นเป็นภรรยาโว้ย พวกมึงก็รู้ที่กูยอมกับปลายฝัน กูขัดผู้ใหญ่ไม่ได้” เขารู้ที่ปลายฝันยอมแต่งงานกับเขาเพียงเพราะเงิน แต่อย่าหวังอย่ายัยนั้นเธอจะได้เงินไปจากผมง่ายๆ ในเมื่อค่าสินสอดทุกบาทของเธอ ปลายฝันและผมเราต้องเซ็นเบิกลายเซ็นคู่กัน เรียกง่ายๆ บัญชีร่วม อย่าหวังที่จะได้กอบโกยไปง่ายๆ หึ...ฝันไปเถอะ คืนเข้าหอทว่าสามีกับออกไปสนุกนอกบ้าน โดยไม่คิดจะสนใจและให้เกียรติภรรยา ส่วนภรรยาเองก็ใช่ว่าจะสนใจ ‘พี่ไทม์ จะออกไปสนุกกับใคร ก็แล้วแต่เลย ดีซะอีกที่ฉันไม่ต้องปั้นหน้าทำหน้าที่ภรรยาให้เขา’ เขาจะมองฉันเป็นคนเห็นแก่เงินยังไง ก็แล้วแต่เลย ในเมื่อฉันแต่งงานกับเขาเพราะอะไร เขานั้นก็ทราบดีอยู่แล้ว ใครสนละ เช้าวันต่อมา ภายในโต๊ะอาหารทุกคนในบ้านทานข้าวพร้อมหน้าพร้อมตา แต่กับไร้เงาสามีของฉัน เขายังไม่กลับมาสินะ แต่ก็นั้นแหละ ปลายฝันหลังจากทานข้าวเสร็จฉันก็ช่วยพี่ดอกแก้วเก็บโต๊ะ พอย้ายมาอยู่บ้านหลังใหญ่ๆ แบบนี้ ถึงฉันมีศักดิ์เป็นสะใภ้เศรษฐีแต่นั้นด้วยความเคยชิน ฉันก็ช่วยพี่แก้วทำงานบ้านบ้าง เพราะมาอยู่บ้านพี่ไทม์วันแรกฉันก็ยังเกร็งอะไรที่ช่วยได้ ก็ช่วย ทว่าขณะที่สองสาวช่วยกันเก็บโต๊ะนั้น ดอกแก้วหยิบสมาร์ตโฟนขึ้นมาเช็คข่าวอย่างเช่นทุกวัน พอเปิดเข้าหน้าเฟซบุ๊กเท่านั้นแหละ แต่แล้วกับต้องชะงักที่ไถฟีดไปหน้าไหนก็มีแต่ข่าวของเจ้านาย “ว้าย น้องปลายดูนี้สิคะ นี้มันคุณไทม์กับคุณมิล่าค่ะ” ดอกแก้วเอ่ยขณะที่ยื่นสมาร์ตโฟนของเธอให้ปลายฝัน “เขาสวยมากเลยนะพี่แก้ว ใครเหรอคะ” ปลายฝันไม่ได้มีสีหน้าตกอกตกใจอะไรที่เห็นสามีของตนกอดจูบ นัวเนียสาวในคลับชื่อดัง ใบหน้าสวยหวานไม่สลดเลยสักนิด “คุณมิล่า ดารา นางแบบสาวไงคะ ที่สำคัญแฟนเก่าคุณไทม์ค่ะน้องปลาย” ดอกแก้วเอ่ยด้วยสีหน้าตกใจสุดๆ ราวกับเป็นภรรยาของไทม์ “แฟนเก่า” เมื่อคืนนี้ที่เขารีบร้อนนี้คงรีบไปหาแฟนเก่าเขาสินะ ไปก็ไปสิใครสน “ก็ใช่น่ะสิคะน้องปลาย” “น้องปลายนี้ยังไง ไม่รู้สึกอะไรกับข่าวพวกนี้เลยนะคะ ถ้าเป็นพี่นะ หืย...เล่นกอดจูบคนลงสื่อไม่ให้เกียรติเมียหลวงแบบนี้ ผัวก็ผัวนะคะ พี่จะจัดให้เละเลย”แต่นั้นปลายฝันกับหลุดยิ้มให้กับคำบอกเล่าของดอกแก้ว “ปล่อยเขาเถอะค่ะ พี่แก้วก็รู้นิคะ พี่ไทม์เขารู้สึกยังไงกับปลาย” ปลายฝันเอ่ยฉีกยิ้มหวาน ที่เขายอมแต่งงานกับฉันเพราะขัดผู้ใหญ่ไม่ได้นั้นแหละ “คุณไทม์นิยังไง พึ่งแต่งงานกับน้องปลายไม่ทันจะข้ามวัน ก็ควงสาวเสียแล้ว ใจร้ายชะมัด” ทั้งสองสาวที่เมาท์มอยกันอย่างสนุกปาก แต่นั้นกับไม่รู้เลยมีใครที่ยืนฟังพวกเธอ !! อะ...แฮ่ม !! ปลายฝันที่หลุดยิ้มกับดอกแก้วนั้น เมื่อเห็นว่าไทม์กลับมาแล้วนั้น ใบหน้าสวยถึงกับหุบยิ้มลง แต่นั้นเธอกับไม่สนใจเขา ร่างบางที่เดินเลี่ยงผ่านหน้าคนตัวสูงที่เบนสายตามายังเธอ !! หมับ !! “จะไปไหน” เขาถามเสียงเข้ม “เธอยังไปไหนไม่ได้ ฉันยังไม่ทานมื้อเช้า” “ขับรถผ่านมาเป็นสิบร้าน แล้วทำไมพี่ไทม์ไม่แวะทานมาละคะ” เธอเอ่ยอย่างประชดประชัน เขา “ฉันอยากชิมฝีมือเธอ เป็นเมียไม่ใช่เหรอไปสิ โน้นหน้าที่ของเธอ” ไทม์ปลายสายตาไปที่ห้องครัว เขาสั่งให้เธอทำอาหารให้ทาน ห้ามให้ใครช่วย “ส่วนพี่แก้ว พี่มีอะไรทำ ก็ทำไปห้ามช่วยปลายฝัน” ไทม์ไล่แม่บ้าน “สู้ๆ นะคะน้องปลาย” แต่งงานวันแรกน้องสุดที่รักของดอกแก้วก็งานเข้าเลย “สบายมากค่ะ พี่แก้ว” ปลายฝันระบายยิ้มให้ดอกแก้ว พอเธอสบตาดวงตาคมคู่ดุของไทม์เท่านั้นแหละ ใบหน้าสวยหุบยิ้มลงทันที
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม