5 งานเลี้ยงสุดหรูกับขนมของแม่ฝ้าย

1416 คำ
5 งานเลี้ยงสุดหรูกับขนมของแม่ฝ้าย เมื่อมาร์คเห็นปุยนุ่นกำลังเดินตามหลังผู้จัดการมาเขาเดาได้เลยว่าต้องเป็นขนมของยัยนี่แน่ ๆ ที่มาช้า “ผู้จัดการครับใช่ร้านที่มาส่งของช้ามั้ยครับ” มาร์คถามผู้จัดการเสียงเข้ม “ใช่ค่ะคุณมาร์ค” “ฮะ คุณมาร์คหรออย่าบอกนะว่านั่นไอ้มากนี่มันเวรกรรมอะไรของฉันเนี่ยถึงได้เจอไอ้หน้าวอกนี่ด้วยเนี่ย” ปุยนุ่นรู้สึกเหนื่อยที่ต้องมาเจอแต่คนที่เธอไม่ชอบ “อุ้ยแต่นั้นมันเทพบุตรสุดหล่อของฉันนี่นา” ฉันกำลังเคลิบเคลิ้มถึงเทพบุตรของฉันก็มีซาตานหน้าวอกมาดับฝันของฉันกลางอากาศ “นี่ยัยบื้อทำไมเธอมาส่งของช้าเธอไม่รู้หรือไงว่างานนี้มันสำคัญแค่ไหนและยิ่งใหญ่แค่ไหนทำไมเธอมัน ฉันไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาเปรียบเทียบเธอจริงๆ ยัยบื้อ” นายซาตานหน้าวอกพูดให้ฉันฉอด ๆ โดยไม่ฟังเหตุผลฉันสักนิด “นี่นายถ้าฉันไม่มีเหตุผลฉันคงไม่อยากให้ใครต้องมารอฉันแบบนี้หรอก” ฉันพูดอย่างใจเย็น “จะอะไรก็ตามเธอก็ต้องรักษาเวลาที่เธอนัดลูกค้าไม่ใช่ให้ลูกค้ามารอเธอแบบนี้” “ยังไงเธอก็มาแล้วให้เธอรีบๆ ไปจัดของขึ้นโต๊ะดีกว่าค่ะเดี๋ยวจะช้าไปกว่านี้” ผู้จัดการคนสวยบอกกับไอ้ซาตานหน้าวอกนายนั่นถึงยอมปล่อยฉันไประหว่างที่ฉันกำลังเรียงขนมไทยบางส่วนอยู่นั้นนายหน้าวอกก็ยังไม่หยุดที่จะหาเรื่องฉัน ฉันไม่รู้หรอกว่านายนี่เป็นใครแต่ไม่มีมารยาทสิ้นดี “ขนมก็ไม่ได้เรื่ิองคนมาส่งก็ไม่ได้เรื่องคนทำก็คงทำไม่ได้เรื่องสินะ” นายนั่นกำลังดูถูกฉันแต่ที่ฉันเกลียดคือมาว่าแม่ฉัน “แล้วนายรู้ได้ไงว่าขนมฉันไม่ได้เรื่องนายเคยกินหรือไง” ฉันเถียงนายหน้าวอกออกไปโดยมีเทพบุตรของฉันคอยห้ามพร้อมกับเพื่่อนหน้าหล่อของเขาอีกคนส่วนผู้หญิงที่เซ็กซี่เหมือนจะเข้าข้างนายนั้น “นี่มาร์คฉันว่าแกก็พูดแรงไปนะเว้ย” เทพบุตรปกป้องฉัน กรี๊ด ๆ ๆ ๆ ๆ แต่ฉันกรี๊ดได้แปปเดียวยัยนั่นก็เอ่ยว่า “จริงด้วยค่ะมาร์คขนมอะไรก็ไม่รู้เชยๆ เชยเหมือนคนทำสินะ” ยัยนั่นปากร้ายใส่ฉันอีกคน “นี่คุณอย่ามาว่าขนมของแม่ฉันนะ” ฉันเริ่มจะทนไม่ๆ ไหวแล้วนะฉันอยากกระโดดถีบยอดหน้าให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย “นี่แคทตี้พูดแรงไปแล้วนะนายก็เหมือนกันมาร์ค” เพื่อนหน้าหล่ออีกคนของเขาต่อว่าทั้งสอง “ก็มันจริงนี่หว่า ขนมก็ไม่อร่อยคนมาส่งก็ต่ำ” ฉันทนไม่ไหวแล้วหยิบขนมได้จับมายัดเข้าปากนายนั่นเข้าไปทั้งอันเต็มปาก “นี่กินเข้าไปซะ ขนมของแม่ฉันคือความภูมิใจของฉันไอ้มาก” นายนั่นด่าฉันไม่ได้เพราะขนมเต็มปากว่าแล้วฉันก็เตะเป้านายนั่นแล้วฉันก็รีบวิ่งออกไป “นี่เธอกล้าดียังไงมาด่ามาทำร้ายมาร์คของฉันยัยบ้า” เสียงยัยแคทตี้ตะโกนตามหลังฉันส่วนนายนั่นก็ตะโกนมาอีกว่า “อย่าให้ฉันเจอเธออีกครั้งนะยัยขนมเน่า” เสียงซาตานหน้าวอกตะโกนมาอีกคนส่วนฉันไม่สนไม่แคร์แค่นี้ยังน้อยไปกล้าดียังไงมาว่าแม่ของฉัน เมื่อลิ้นพระเอกได้สัมผัสกับรสชาติขนมเขาก็รู้ทันทีว่ามันอร่อยมากถึงว่าทำไมแม่ถึงสั่งมาให้แขกทาน “ขนมก็อร่อยแฮะแต่ยัยบ้านี่ทำฉันเจ็บมากนะเธอ โอ้ยยยปวด” พระเอกได้แต่กุมกล่องดวงใจของเขา “จะเป็นหมันมั้ยเนี่ยเรา โอ๊ย ๆ ๆ จุกเหมือนกันนะเนี่ย” เพื่อนๆ ต่างพามาร์คเข้าไปในบ้านเพื่อสงบสติอารมณ์ ภายในงานเลี้ยงต้อนรับพี่ชายของพระเอกแม็ค ผู้คนมากหน้าหลายตาต่างพากันมาร่วมงานตามบัตรเชิญที่ถูกเชิญไปมีทั้งดารานักข่าวคุณหญิงคุณนายคุณชายรวมไปถึงบรรดานักธุรกิจที่เป็นหุ้นส่วนพ่อกับแม่ของพระเอก พ่อกับแม่ของพระเอกเป็นนักธุรกิจที่ใช้ชีวิตส่วนใหญ่อยู่ที่ต่างประเทศนานๆ จะกลับมาบ้านนี่ก็เป็นการกลับบ้านในรอบหลายเดือนเพราะเหตุนี้พี่ชายพระเอกต้องกลับมาช่วยธุรกิจที่บ้านเพราะพระเอกเป็นคนไม่เอาไหนด้านนี้เลยแต่ก็ยังโชคดีที่มีหน้าตาที่หล่อและการแสดงเป็นเยี่ยม "พี่แม็คสวัสดีค่ะ" แคทตี้เอ่ยทักทายแม็คอย่างเป็นกันเอง "ครับสวัสดีสบายดีมั้ยแคทตี้" แม็คเอ่ยถามสารทุกข์สุขดิบแคทตี้ "สบายดีค่ะ ยินดีต้อนรับกลับบ้านนะคะและก็ยินดีด้วยนะคะที่เรียนจบแล้ว นี่ค่ะของขวัญจากแคทตี้" เธอพูดคุยพร้อมกับยื่นกล่องของขวัญให้แม็ค " ขอบใจนะครับน้องแคท" แม็คยิ้มหล่อๆ ให้แคทหนึ่งที เคลวินกับวินเนอร์ก็เดินมาทักทายแม็คเช่นเดียวกันพร้อมกับมอบของขวัญต้อนรับการกลับมาด้วยเช่นกัน " ยินดีต้อนรับกลับบ้านครับพี่ชาย"เคลวินกอดต้อนรับแม็คที่กลับบ้าน "ยินดีต้อนรับกลับบ้านเช่นกันครับ" วินเนอร์พูดพร้อมกับยื่นของขวัญให้ มาร์คเดินไปเรื่อยจนไปเจอขนมที่ปุยนุ่นเอายัดใส่ปากเขามาร์ครู้สึกขนมอร่อยมากแต่เขาแค่มีอคติกับยัยบื้อนั่นก็แค่นั้น " ขนมก็อร่อยอยู่หรอกถ้ายัยนั่นไม่นิสัยเสียปากเสียไม่ตรงต่อเวลา" มาร์คบ่นพึมพำคนเดียว " ทำไมขนมร้านนี้อร่อยอย่างนี้เนี่ยคุณหญิง" ผู้หญิงมีอายุคนหนึ่งได้กล่าวชมขนมของแม่ฝ้ายกับอีกคนที่มาร่วมงานด้วยกัน "ไหนคะขอดิฉันลองชิมดูสิว่าอร่อยจริงมั้ยถ้าอร่อยดิฉันจะติดต่อเอาไปขายที่ห้างของดิฉัน"หญิงอีกคนกล่าวพร้อมกับจิ้มขนมเข้าปาก "อร่อยมากค่ะคุณหญิง ดิฉันจะต้องติดต่อเอามาขายแล้วล่ะของดีของอร่อยต้องบอกต่อ" คุณหญิงทั้งชิมทั้งยิ้มอย่างมีความสุข "อร่อยก็อร่อยแหละแต่คนขายนิสัยยังกะขนมบูด"มาร์คบ่นพึมพำก่อนที่จะเดินเข้าไปในงาน " อุ้ยเราไปชิมขนมตรงนั้นกันมั้ยจัดได้น่ากินมากเลยอ่ะ" กลุ่มหญิงชายที่เป็นสื่อมวลชนชวนกันเข้าไปชิมขนมของแม่ฝ้าย " อุ้ยนี่เธออร่อยด้วยสวยด้วยเธอ" หญิงสาวชวนเพื่อนชิมด้วยกัน " ไหนแกอร่อยจริงหรอ" หญิงสาวอักคนถามอย่างสงสัยว่าอร่อยจริงหรอ "อือ! อร่อย ๆ ๆ ๆ จริงๆ ด้วย" ทุกคนต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าอร่อยมากๆ "ขนมจากร้านไหนแกฉันขอถ่ายรูปไปรีวิวดีกว่าของดีอย่างนี้ต้องบอกต่อมีทั้งขนมไทยทั้งเค้กแถมอร่อยสวยดูดีมีราคามากแก" นักข่าวสาวสวยเอ่ยอย่างชื่นชม ขนมของแม่ฝ้ายใครได้ชิมก็ต้องเอ่ยเป็นเสียงเดียวกันว่าอร่อยคงถึงคราวที่ขนมแม่ฝ้ายจะเป็นที่รู้จักเสียที งานเลี้ยงได้จบลงไปแต่ขนมของแม่ฝ้ายยังไม่จบและน่าจะไปได้ไกลมากด้วย " นี่แหละค่ะขนมที่ดิฉันบอกว่าจะมารีวิววันนี้ขนมร้านนี้เป็นขนมที่อร่อยและสวยมากๆ เลยค่ะที่ร้านมีทั้งขนมไทยเค้กคุกกี้ ขนมร้านขนมแม่ฝ้ายอร่อยมากจริงๆ ค่ะ" หญิงสาวยูทูปเบอร์กำลังรีวิวขนมที่เธอได้ลองชิมที่งานเลี้ยงเมื่อคืนเธอไม่ลืมที่จะยิบมันมารีวิวด้วย เจ้าของห้างชื่อดังกำลังสั่งลูกน้องให้โทรสั่งขนมร้านขนมแม่ฝ้ายจำนวนมากตอนนี้แม่ฝ้ายยังไม่รู้ว่าจะมีคนมาสั่งขนมเยอะแยะไปหมดทั้งปลีกและส่งเป็นเพราะขนมได้ไปงานเลี้ยงที่หรูหราขนมเลยมีชื่อเสียงไปด้วยเพราะแม่ฝ้ายก็ขายาหลายปีแล้วก็ยังไม่เคยโด่งดังขนาดนี้ เสียงโทรศัพท์แม่ฝ้ายดังขึ้น "ค่ะ สวัสดีค่ะร้านขนมแม่ฝ้ายรับสายค่ะ" แม่ของปุยนุ่นรับโทรศัพท์เหมือนทุกๆ วัน
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม