"ถ้าฉันโดนตัวนาย จะไม่ว่าใช่ไหม" เธอเกรงว่าพวกมีอิทธิพล อาจจะหยิ่งทะนงไม่ชอบให้ใครโดนตัว หากไม่เอ่ยถามก่อน จะเสียมรรยาทเอา
"เชิญ" เมื่อมาเฟียหนุ่มให้อนุญาต ขยับตัวไม่พิงพนักเก้าอี้ ตีสีหน้าเรียบนิ่งคอยสังเกตุการกระทำของหญิงสาว
มือเรียวเอื้อมหยิบสำสีชุดแอลกอฮอล์ทารอบบาดแผล อย่างเบามือ ด้วยความรีบเธอก้มๆเงยๆเช็ดทั่วตัวร่างกำยำ จนเผลอลืมไปว่าชุดที่ใส่ล่อแหลมต่อสายตาเข้มคนตรงหน้า ถึงได้ไม่ระวัง
"คิดอะไรอยู่" ปืนเอ่ยน้ำเสียงเรียบหากฟังให้ดี มีเสียงกลืนน้ำลายฝืดลงคออยู่หลายครั้ง การเก็บอารมณ์พลุ่งพล่านของชายเลือดร้อนไม่ง่ายเลย เขายังอยากดูความอ่อนโยนของเธอก่อน
"ตอนนั้นนะหรอ...ฉันคิดว่าตัวเองจะต้องตายแน่ๆ แต่โชคดีที่สมองอันฉลาด สั่งให้หยิบมีดพกของนายติดตัวมาด้วย" เธอหยิบสำลีชุบน้ำเกลือเช็ดแผลสดรอบร่างกายอีกครั้ง เพราะยังมีเศษฝุ่นติดอยู่ แล้วเว้นช่วงใบหน้าไว้ในขั้นตอนสุดท้าย
"สมองอันฉลาดแต่โ
